اي نانڪ، ابدي استحڪام گرو کان حاصل ٿئي ٿي، ۽ هڪ ڏينهن جي ڀڄڻ بند ٿي وڃي ٿي. ||1||
پورو:
فافا: ايتري دير گھمڻ ڦرڻ کان پوءِ، تون آيو آھين.
ڪالي يوگ جي هن اونداهي دور ۾، توهان هي انساني جسم حاصل ڪيو آهي، تنهنڪري حاصل ڪرڻ تمام ڏکيو آهي.
اهو موقعو ٻيهر توهان جي هٿن ۾ نه ايندو.
تنهن ڪري رب جو نالو ڳايو، موت جو ڦڙو کٽي ويندو.
توهان کي بار بار اچڻ ۽ وڃڻ نه گهرجي،
جيڪڏهن توهان هڪ ۽ واحد رب کي ڳولهيو ۽ غور ڪيو.
پنهنجي رحمت جي بارش ڪر، اي خدا، خالق رب،
۽ غريب نانڪ کي پاڻ سان ملايو. ||38||
سلوڪ:
منهنجي دعا ٻڌ، اي عظيم رب خدا، رحمدلن تي رحم ڪندڙ، رب العالمين.
حضور جي پيرن جي مٽي نانڪ لاءِ امن، دولت، وڏي لذت ۽ لذت آهي. ||1||
پورو:
بابا: جيڪو خدا کي ڄاڻي ٿو اهو برهمڻ آهي.
وشناو اهو آهي، جيڪو گرومخ جي حيثيت ۾، مذهب جي صحيح زندگي گذاري ٿو.
جيڪو پنهنجي برائي کي ختم ڪري ٿو هڪ بهادر جنگجو آهي.
ڪابه برائي هن جي ويجهو نه ايندي.
انسان پنهنجي خود غرضيءَ، خود غرضيءَ ۽ غرور جي زنجيرن ۾ جڪڙيل آهي.
روحاني طور انڌو ٻين تي الزام رکي ٿو.