آسا کی وار

(صفحو: 34)


ਸਲਾਮੁ ਜਬਾਬੁ ਦੋਵੈ ਕਰੇ ਮੁੰਢਹੁ ਘੁਥਾ ਜਾਇ ॥
salaam jabaab dovai kare mundtahu ghuthaa jaae |

جيڪو پنهنجي مالڪ کي عزت ڀريو سلام پيش ڪري ٿو ۽ بي رحم انڪار ڪري ٿو، اهو شروع کان ئي غلط آهي.

ਨਾਨਕ ਦੋਵੈ ਕੂੜੀਆ ਥਾਇ ਨ ਕਾਈ ਪਾਇ ॥੨॥
naanak dovai koorreea thaae na kaaee paae |2|

اي نانڪ، سندس ٻئي عمل ڪوڙا آهن. رب جي درٻار ۾ کيس ڪا جاءِ نه ملندي. ||2||

ਪਉੜੀ ॥
paurree |

پورو:

ਜਿਤੁ ਸੇਵਿਐ ਸੁਖੁ ਪਾਈਐ ਸੋ ਸਾਹਿਬੁ ਸਦਾ ਸਮੑਾਲੀਐ ॥
jit seviaai sukh paaeeai so saahib sadaa samaaleeai |

سندس خدمت ڪرڻ سان، سڪون ملي ٿو. غور ۽ فڪر ڪريو ان رب ۽ مالڪ تي هميشه لاءِ.

ਜਿਤੁ ਕੀਤਾ ਪਾਈਐ ਆਪਣਾ ਸਾ ਘਾਲ ਬੁਰੀ ਕਿਉ ਘਾਲੀਐ ॥
jit keetaa paaeeai aapanaa saa ghaal buree kiau ghaaleeai |

تون اهڙا بڇڙا ڪم ڇو ٿو ڪرين، جو توکي ائين ئي ڀوڳڻو پوي.

ਮੰਦਾ ਮੂਲਿ ਨ ਕੀਚਈ ਦੇ ਲੰਮੀ ਨਦਰਿ ਨਿਹਾਲੀਐ ॥
mandaa mool na keechee de lamee nadar nihaaleeai |

ڪو به بڇڙو ڪم نه ڪريو. اڳڪٿي سان مستقبل ڏانهن ڏس.

ਜਿਉ ਸਾਹਿਬ ਨਾਲਿ ਨ ਹਾਰੀਐ ਤੇਵੇਹਾ ਪਾਸਾ ਢਾਲੀਐ ॥
jiau saahib naal na haareeai tevehaa paasaa dtaaleeai |

پوءِ پاسو اهڙيءَ طرح اڇلايو، جو تون پنهنجي پالڻهار وٽان وڃائجي نه.

ਕਿਛੁ ਲਾਹੇ ਉਪਰਿ ਘਾਲੀਐ ॥੨੧॥
kichh laahe upar ghaaleeai |21|

اهي ڪم ڪريو جيڪي توهان کي فائدو ڏين. ||21||

ਜਿਨੀ ਗੁਰਮੁਖਿ ਨਾਮੁ ਧਿਆਇਆ ਤਿਨਾ ਫਿਰਿ ਬਿਘਨੁ ਨ ਹੋਈ ਰਾਮ ਰਾਜੇ ॥
jinee guramukh naam dhiaaeaa tinaa fir bighan na hoee raam raaje |

جيڪي، گرومخ جي حيثيت ۾، نالي تي غور ڪن ٿا، انهن جي رستي ۾ ڪا به رڪاوٽ نه ايندي، اي رب بادشاهه.

ਜਿਨੀ ਸਤਿਗੁਰੁ ਪੁਰਖੁ ਮਨਾਇਆ ਤਿਨ ਪੂਜੇ ਸਭੁ ਕੋਈ ॥
jinee satigur purakh manaaeaa tin pooje sabh koee |

جيڪي الله تعاليٰ جي سچي گروءَ کي پسند ڪن ٿا، تن کي هر ڪو پوڄي ٿو.

ਜਿਨੑੀ ਸਤਿਗੁਰੁ ਪਿਆਰਾ ਸੇਵਿਆ ਤਿਨੑਾ ਸੁਖੁ ਸਦ ਹੋਈ ॥
jinaee satigur piaaraa seviaa tinaa sukh sad hoee |

جيڪي پنهنجي محبوب سچي گرو جي خدمت ڪن ٿا، اهي دائمي امن حاصل ڪن ٿا.

ਜਿਨੑਾ ਨਾਨਕੁ ਸਤਿਗੁਰੁ ਭੇਟਿਆ ਤਿਨੑਾ ਮਿਲਿਆ ਹਰਿ ਸੋਈ ॥੨॥
jinaa naanak satigur bhettiaa tinaa miliaa har soee |2|

جيڪي سچا گرو سان ملن ٿا، اي نانڪ - رب پاڻ انهن سان ملندو آهي. ||2||

ਸਲੋਕੁ ਮਹਲਾ ੨ ॥
salok mahalaa 2 |

سالڪ، ٻيو محل:

ਚਾਕਰੁ ਲਗੈ ਚਾਕਰੀ ਨਾਲੇ ਗਾਰਬੁ ਵਾਦੁ ॥
chaakar lagai chaakaree naale gaarab vaad |

جيڪڏهن ڪو خادم خدمت ڪري ٿو، بيڪار ۽ تڪراري،

ਗਲਾ ਕਰੇ ਘਣੇਰੀਆ ਖਸਮ ਨ ਪਾਏ ਸਾਦੁ ॥
galaa kare ghanereea khasam na paae saad |

هو جيترو چاهي ڳالهائي سگهي ٿو، پر هو پنهنجي مالڪ کي خوش نه ڪندو.

ਆਪੁ ਗਵਾਇ ਸੇਵਾ ਕਰੇ ਤਾ ਕਿਛੁ ਪਾਏ ਮਾਨੁ ॥
aap gavaae sevaa kare taa kichh paae maan |

پر جيڪڏهن هو پنهنجي خودغرضي کي ختم ڪري ۽ پوءِ خدمت ڪري ته کيس عزت ملندي.

ਨਾਨਕ ਜਿਸ ਨੋ ਲਗਾ ਤਿਸੁ ਮਿਲੈ ਲਗਾ ਸੋ ਪਰਵਾਨੁ ॥੧॥
naanak jis no lagaa tis milai lagaa so paravaan |1|

اي نانڪ، جيڪڏهن هو ان سان ملي ٿو، جنهن سان هو جڙيل آهي، ته سندس لاڳاپو قبول ٿي ويندو. ||1||

ਮਹਲਾ ੨ ॥
mahalaa 2 |

ٻيو مهل:

ਜੋ ਜੀਇ ਹੋਇ ਸੁ ਉਗਵੈ ਮੁਹ ਕਾ ਕਹਿਆ ਵਾਉ ॥
jo jee hoe su ugavai muh kaa kahiaa vaau |

جيڪو ذهن ۾ آهي، سو اچي ٿو. پاڻ ۾ ڳالهايل لفظ صرف واءُ آهن.

ਬੀਜੇ ਬਿਖੁ ਮੰਗੈ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਵੇਖਹੁ ਏਹੁ ਨਿਆਉ ॥੨॥
beeje bikh mangai amrit vekhahu ehu niaau |2|

هو زهر جا ٻج پوکي ٿو، ۽ امرت وارو امرت گهري ٿو. ڏس - هي ڪهڙو انصاف آهي؟ ||2||