آسا کی وار

(صفحو: 35)

ਮਹਲਾ ੨ ॥

mahalaa 2 |

ٻيو مهل:

ਨਾਲਿ ਇਆਣੇ ਦੋਸਤੀ ਕਦੇ ਨ ਆਵੈ ਰਾਸਿ ॥

naal eaane dosatee kade na aavai raas |

بيوقوف سان دوستي ڪڏهن به صحيح نه ٿيندي آهي.

ਜੇਹਾ ਜਾਣੈ ਤੇਹੋ ਵਰਤੈ ਵੇਖਹੁ ਕੋ ਨਿਰਜਾਸਿ ॥

jehaa jaanai teho varatai vekhahu ko nirajaas |

جيئن هو ڄاڻي ٿو، هو عمل ڪري ٿو؛ ڏسو، ۽ ڏسو ته اھو ائين آھي.

ਵਸਤੂ ਅੰਦਰਿ ਵਸਤੁ ਸਮਾਵੈ ਦੂਜੀ ਹੋਵੈ ਪਾਸਿ ॥

vasatoo andar vasat samaavai doojee hovai paas |

هڪ شيءِ ٻي شيءِ ۾ جذب ٿي سگهي ٿي، پر دوئي انهن کي الڳ رکي ٿي.

ਸਾਹਿਬ ਸੇਤੀ ਹੁਕਮੁ ਨ ਚਲੈ ਕਹੀ ਬਣੈ ਅਰਦਾਸਿ ॥

saahib setee hukam na chalai kahee banai aradaas |

ڪو به رب مالڪ کي حڪم جاري نٿو ڪري سگهي. بجاءِ عاجزي سان دعا ڪريو.

ਕੂੜਿ ਕਮਾਣੈ ਕੂੜੋ ਹੋਵੈ ਨਾਨਕ ਸਿਫਤਿ ਵਿਗਾਸਿ ॥੩॥

koorr kamaanai koorro hovai naanak sifat vigaas |3|

ڪوڙ تي عمل ڪرڻ سان ئي ڪوڙ حاصل ٿيندو آهي. اي نانڪ، رب جي ساراهه جي ذريعي، هڪ گل ڦٽي ٿو. ||3||

ਮਹਲਾ ੨ ॥

mahalaa 2 |

ٻيو مهل:

ਨਾਲਿ ਇਆਣੇ ਦੋਸਤੀ ਵਡਾਰੂ ਸਿਉ ਨੇਹੁ ॥

naal eaane dosatee vaddaaroo siau nehu |

بيوقوف سان دوستي، ۽ بيوقوف سان پيار،

ਪਾਣੀ ਅੰਦਰਿ ਲੀਕ ਜਿਉ ਤਿਸ ਦਾ ਥਾਉ ਨ ਥੇਹੁ ॥੪॥

paanee andar leek jiau tis daa thaau na thehu |4|

پاڻيءَ ۾ ٺهيل لڪير وانگر آهن، جن جو ڪوبه نشان يا نشان نه آهي. ||4||

ਮਹਲਾ ੨ ॥

mahalaa 2 |

ٻيو مهل:

ਹੋਇ ਇਆਣਾ ਕਰੇ ਕੰਮੁ ਆਣਿ ਨ ਸਕੈ ਰਾਸਿ ॥

hoe eaanaa kare kam aan na sakai raas |

جيڪڏهن ڪو بيوقوف ڪم ڪري ٿو ته هو اهو صحيح نه ٿو ڪري سگهي.

ਜੇ ਇਕ ਅਧ ਚੰਗੀ ਕਰੇ ਦੂਜੀ ਭੀ ਵੇਰਾਸਿ ॥੫॥

je ik adh changee kare doojee bhee veraas |5|

جيتوڻيڪ هو ڪجهه صحيح ڪري ٿو، هو ايندڙ ڪم غلط ڪري ٿو. ||5||

ਪਉੜੀ ॥

paurree |

پورو:

ਚਾਕਰੁ ਲਗੈ ਚਾਕਰੀ ਜੇ ਚਲੈ ਖਸਮੈ ਭਾਇ ॥

chaakar lagai chaakaree je chalai khasamai bhaae |

جيڪڏهن ڪو نوڪر، خدمت ڪري، پنهنجي مالڪ جي فرمانبرداري ڪري،

ਹੁਰਮਤਿ ਤਿਸ ਨੋ ਅਗਲੀ ਓਹੁ ਵਜਹੁ ਭਿ ਦੂਣਾ ਖਾਇ ॥

huramat tis no agalee ohu vajahu bhi doonaa khaae |

سندس عزت وڌي ٿي، ۽ کيس ٻيڻو اجر ملي ٿو.

ਖਸਮੈ ਕਰੇ ਬਰਾਬਰੀ ਫਿਰਿ ਗੈਰਤਿ ਅੰਦਰਿ ਪਾਇ ॥

khasamai kare baraabaree fir gairat andar paae |

پر جيڪڏهن هو پنهنجي مالڪ جي برابر هجڻ جي دعويٰ ڪري ٿو ته هو پنهنجي مالڪ جي ناراضگي حاصل ڪري ٿو.

ਵਜਹੁ ਗਵਾਏ ਅਗਲਾ ਮੁਹੇ ਮੁਹਿ ਪਾਣਾ ਖਾਇ ॥

vajahu gavaae agalaa muhe muhi paanaa khaae |

هو پنهنجي پوري تنخواه وڃائي ٿو، ۽ هن جي منهن تي بوٽن سان پڻ ماريو ويو آهي.

ਜਿਸ ਦਾ ਦਿਤਾ ਖਾਵਣਾ ਤਿਸੁ ਕਹੀਐ ਸਾਬਾਸਿ ॥

jis daa ditaa khaavanaa tis kaheeai saabaas |

اچو ته سڀ ان کي ساراھيون، جنھن کان اسان کي پنھنجي غذا ملي ٿي.

ਨਾਨਕ ਹੁਕਮੁ ਨ ਚਲਈ ਨਾਲਿ ਖਸਮ ਚਲੈ ਅਰਦਾਸਿ ॥੨੨॥

naanak hukam na chalee naal khasam chalai aradaas |22|

اي نانڪ، رب مالڪ کي ڪو به حڪم جاري نٿو ڪري سگهي. اچو ته ان جي بدران نماز پڙهون. ||22||

ਜਿਨੑਾ ਅੰਤਰਿ ਗੁਰਮੁਖਿ ਪ੍ਰੀਤਿ ਹੈ ਤਿਨੑ ਹਰਿ ਰਖਣਹਾਰਾ ਰਾਮ ਰਾਜੇ ॥

jinaa antar guramukh preet hai tina har rakhanahaaraa raam raaje |

اهي گرومخ، جيڪي هن جي محبت سان ڀريل آهن، اي رب بادشاهه، رب کي پنهنجو بچاءُ وارو فضل آهي.