Asa Ki Var

(Leathanach: 34)

ਸਲਾਮੁ ਜਬਾਬੁ ਦੋਵੈ ਕਰੇ ਮੁੰਢਹੁ ਘੁਥਾ ਜਾਇ ॥

salaam jabaab dovai kare mundtahu ghuthaa jaae |

Duine a thairgeann beannachtaí ómósacha agus a dhiúltaíonn go míbhéasach dá mháistir, tá sé imithe mícheart ón tús.

ਨਾਨਕ ਦੋਵੈ ਕੂੜੀਆ ਥਾਇ ਨ ਕਾਈ ਪਾਇ ॥੨॥

naanak dovai koorreea thaae na kaaee paae |2|

A Nanak, is bréagach an dá ghníomh a rinne sé; ní fhaigheann sé áit i gCúirt an Tiarna. ||2||

ਪਉੜੀ ॥

paurree |

Pauree:

ਜਿਤੁ ਸੇਵਿਐ ਸੁਖੁ ਪਾਈਐ ਸੋ ਸਾਹਿਬੁ ਸਦਾ ਸਮੑਾਲੀਐ ॥

jit seviaai sukh paaeeai so saahib sadaa samaaleeai |

Ag fónamh dó, faightear síocháin; déan machnamh agus déan do chónaí ar an Tiarna agus an Máistir sin go deo.

ਜਿਤੁ ਕੀਤਾ ਪਾਈਐ ਆਪਣਾ ਸਾ ਘਾਲ ਬੁਰੀ ਕਿਉ ਘਾਲੀਐ ॥

jit keetaa paaeeai aapanaa saa ghaal buree kiau ghaaleeai |

Cén fáth a ndéanann tú a leithéid de dhrochghníomhartha, go gcaithfeá fulaingt amhlaidh?

ਮੰਦਾ ਮੂਲਿ ਨ ਕੀਚਈ ਦੇ ਲੰਮੀ ਨਦਰਿ ਨਿਹਾਲੀਐ ॥

mandaa mool na keechee de lamee nadar nihaaleeai |

Ná déan aon olc ar chor ar bith; breathnú ar an todhchaí le fadbhreathnaitheacht.

ਜਿਉ ਸਾਹਿਬ ਨਾਲਿ ਨ ਹਾਰੀਐ ਤੇਵੇਹਾ ਪਾਸਾ ਢਾਲੀਐ ॥

jiau saahib naal na haareeai tevehaa paasaa dtaaleeai |

Mar sin caith na dísle ar shlí nach gcaillfidh tú le do Thiarna agus le do Mháistir.

ਕਿਛੁ ਲਾਹੇ ਉਪਰਿ ਘਾਲੀਐ ॥੨੧॥

kichh laahe upar ghaaleeai |21|

Déan na gníomhais sin a thabharfaidh brabús duit. ||21||

ਜਿਨੀ ਗੁਰਮੁਖਿ ਨਾਮੁ ਧਿਆਇਆ ਤਿਨਾ ਫਿਰਿ ਬਿਘਨੁ ਨ ਹੋਈ ਰਾਮ ਰਾਜੇ ॥

jinee guramukh naam dhiaaeaa tinaa fir bighan na hoee raam raaje |

Iad siúd, mar Gurmukh, a dhéanann machnamh ar an Naam, ní thagann aon bhac ar a gcosán, a Thiarna Rí.

ਜਿਨੀ ਸਤਿਗੁਰੁ ਪੁਰਖੁ ਮਨਾਇਆ ਤਿਨ ਪੂਜੇ ਸਭੁ ਕੋਈ ॥

jinee satigur purakh manaaeaa tin pooje sabh koee |

Tugann gach duine adhradh dóibh siúd atá taitneamhach don Fhíor-Ghúrú uilechumhachtach.

ਜਿਨੑੀ ਸਤਿਗੁਰੁ ਪਿਆਰਾ ਸੇਵਿਆ ਤਿਨੑਾ ਸੁਖੁ ਸਦ ਹੋਈ ॥

jinaee satigur piaaraa seviaa tinaa sukh sad hoee |

Faigheann na daoine a fhreastalaíonn ar a bhFíor-Ghúrú ionúin síocháin shíoraí.

ਜਿਨੑਾ ਨਾਨਕੁ ਸਤਿਗੁਰੁ ਭੇਟਿਆ ਤਿਨੑਾ ਮਿਲਿਆ ਹਰਿ ਸੋਈ ॥੨॥

jinaa naanak satigur bhettiaa tinaa miliaa har soee |2|

Iad siúd a bhuaileann leis an bhFíor-Ghúrú, O Nanak - buaileann an Tiarna Féin leo. ||2||

ਸਲੋਕੁ ਮਹਲਾ ੨ ॥

salok mahalaa 2 |

Salok, Dara Mehl:

ਚਾਕਰੁ ਲਗੈ ਚਾਕਰੀ ਨਾਲੇ ਗਾਰਬੁ ਵਾਦੁ ॥

chaakar lagai chaakaree naale gaarab vaad |

Má dhéanann seirbhíseach seirbhís, agus é díomhaoin agus argóinteach,

ਗਲਾ ਕਰੇ ਘਣੇਰੀਆ ਖਸਮ ਨ ਪਾਏ ਸਾਦੁ ॥

galaa kare ghanereea khasam na paae saad |

féadfaidh sé oiread cainte agus is mian leis, ach ní thaitníonn sé lena Mháistir.

ਆਪੁ ਗਵਾਇ ਸੇਵਾ ਕਰੇ ਤਾ ਕਿਛੁ ਪਾਏ ਮਾਨੁ ॥

aap gavaae sevaa kare taa kichh paae maan |

Ach má chuireann sé deireadh lena fhéinchomaoin agus ansin go ndéanann sé seirbhís, tabharfar onóir dó.

ਨਾਨਕ ਜਿਸ ਨੋ ਲਗਾ ਤਿਸੁ ਮਿਲੈ ਲਗਾ ਸੋ ਪਰਵਾਨੁ ॥੧॥

naanak jis no lagaa tis milai lagaa so paravaan |1|

A Nanak, má chomhcheanglaíonn sé leis an gceann lena bhfuil sé ceangailte, éiríonn a cheangal inghlactha. ||1||

ਮਹਲਾ ੨ ॥

mahalaa 2 |

Dara Mehl:

ਜੋ ਜੀਇ ਹੋਇ ਸੁ ਉਗਵੈ ਮੁਹ ਕਾ ਕਹਿਆ ਵਾਉ ॥

jo jee hoe su ugavai muh kaa kahiaa vaau |

Cibé rud atá san aigne, tagann sé amach; níl sna focail labhartha leo féin ach gaoth.

ਬੀਜੇ ਬਿਖੁ ਮੰਗੈ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਵੇਖਹੁ ਏਹੁ ਨਿਆਉ ॥੨॥

beeje bikh mangai amrit vekhahu ehu niaau |2|

Cuireann sé síolta nimhe, agus éilíonn sé Neachtar Ambróiseach. Féuch - cad é an ceartais seo? ||2||