आसा की वार

(पान: 34)

ਸਲਾਮੁ ਜਬਾਬੁ ਦੋਵੈ ਕਰੇ ਮੁੰਢਹੁ ਘੁਥਾ ਜਾਇ ॥

सलामु जबाबु दोवै करे मुंढहु घुथा जाइ ॥

जो आपल्या धन्याला आदरपूर्वक अभिवादन करतो आणि असभ्य नकार देतो, तो सुरुवातीपासूनच चुकीचा आहे.

ਨਾਨਕ ਦੋਵੈ ਕੂੜੀਆ ਥਾਇ ਨ ਕਾਈ ਪਾਇ ॥੨॥

नानक दोवै कूड़ीआ थाइ न काई पाइ ॥२॥

हे नानक, त्याची दोन्ही कृती खोटी आहे; त्याला परमेश्वराच्या दरबारात स्थान मिळत नाही. ||2||

ਪਉੜੀ ॥

पउड़ी ॥

पौरी:

ਜਿਤੁ ਸੇਵਿਐ ਸੁਖੁ ਪਾਈਐ ਸੋ ਸਾਹਿਬੁ ਸਦਾ ਸਮੑਾਲੀਐ ॥

जितु सेविऐ सुखु पाईऐ सो साहिबु सदा समालीऐ ॥

त्याची सेवा केल्याने शांती मिळते; चिंतन करा आणि त्या प्रभू आणि स्वामीचे सदैव वास करा.

ਜਿਤੁ ਕੀਤਾ ਪਾਈਐ ਆਪਣਾ ਸਾ ਘਾਲ ਬੁਰੀ ਕਿਉ ਘਾਲੀਐ ॥

जितु कीता पाईऐ आपणा सा घाल बुरी किउ घालीऐ ॥

अशी दुष्कृत्ये का करतोस, की तुला असे भोगावे लागतील?

ਮੰਦਾ ਮੂਲਿ ਨ ਕੀਚਈ ਦੇ ਲੰਮੀ ਨਦਰਿ ਨਿਹਾਲੀਐ ॥

मंदा मूलि न कीचई दे लंमी नदरि निहालीऐ ॥

अजिबात वाईट करू नका; दूरदृष्टीने भविष्याकडे पहा.

ਜਿਉ ਸਾਹਿਬ ਨਾਲਿ ਨ ਹਾਰੀਐ ਤੇਵੇਹਾ ਪਾਸਾ ਢਾਲੀਐ ॥

जिउ साहिब नालि न हारीऐ तेवेहा पासा ढालीऐ ॥

म्हणून फासे अशा प्रकारे फेकून द्या की तुम्ही तुमच्या स्वामी आणि स्वामीपासून गमावू नका.

ਕਿਛੁ ਲਾਹੇ ਉਪਰਿ ਘਾਲੀਐ ॥੨੧॥

किछु लाहे उपरि घालीऐ ॥२१॥

अशी कृत्ये करा ज्यामुळे तुम्हाला फायदा होईल. ||२१||

ਜਿਨੀ ਗੁਰਮੁਖਿ ਨਾਮੁ ਧਿਆਇਆ ਤਿਨਾ ਫਿਰਿ ਬਿਘਨੁ ਨ ਹੋਈ ਰਾਮ ਰਾਜੇ ॥

जिनी गुरमुखि नामु धिआइआ तिना फिरि बिघनु न होई राम राजे ॥

जे गुरुमुख म्हणून नामाचे चिंतन करतात, त्यांच्या मार्गात कोणतेही अडथळे येत नाहीत, हे भगवान राजा.

ਜਿਨੀ ਸਤਿਗੁਰੁ ਪੁਰਖੁ ਮਨਾਇਆ ਤਿਨ ਪੂਜੇ ਸਭੁ ਕੋਈ ॥

जिनी सतिगुरु पुरखु मनाइआ तिन पूजे सभु कोई ॥

जे सर्वशक्तिमान खरे गुरूंना प्रसन्न करतात त्यांची सर्वजण पूजा करतात.

ਜਿਨੑੀ ਸਤਿਗੁਰੁ ਪਿਆਰਾ ਸੇਵਿਆ ਤਿਨੑਾ ਸੁਖੁ ਸਦ ਹੋਈ ॥

जिनी सतिगुरु पिआरा सेविआ तिना सुखु सद होई ॥

जे आपल्या प्रिय खऱ्या गुरूंची सेवा करतात त्यांना शाश्वत शांती मिळते.

ਜਿਨੑਾ ਨਾਨਕੁ ਸਤਿਗੁਰੁ ਭੇਟਿਆ ਤਿਨੑਾ ਮਿਲਿਆ ਹਰਿ ਸੋਈ ॥੨॥

जिना नानकु सतिगुरु भेटिआ तिना मिलिआ हरि सोई ॥२॥

जे खऱ्या गुरूंना भेटतात, हे नानक - त्यांना भगवान स्वतः भेटतात. ||2||

ਸਲੋਕੁ ਮਹਲਾ ੨ ॥

सलोकु महला २ ॥

सालोक, दुसरी मेहल:

ਚਾਕਰੁ ਲਗੈ ਚਾਕਰੀ ਨਾਲੇ ਗਾਰਬੁ ਵਾਦੁ ॥

चाकरु लगै चाकरी नाले गारबु वादु ॥

जर एखादा सेवक व्यर्थ आणि वादग्रस्त होऊन सेवा करतो,

ਗਲਾ ਕਰੇ ਘਣੇਰੀਆ ਖਸਮ ਨ ਪਾਏ ਸਾਦੁ ॥

गला करे घणेरीआ खसम न पाए सादु ॥

तो त्याला पाहिजे तितके बोलू शकतो, परंतु तो त्याच्या स्वामीला संतुष्ट करणार नाही.

ਆਪੁ ਗਵਾਇ ਸੇਵਾ ਕਰੇ ਤਾ ਕਿਛੁ ਪਾਏ ਮਾਨੁ ॥

आपु गवाइ सेवा करे ता किछु पाए मानु ॥

परंतु जर त्याने आपला स्वाभिमान काढून टाकला आणि सेवा केली तर त्याचा सन्मान होईल.

ਨਾਨਕ ਜਿਸ ਨੋ ਲਗਾ ਤਿਸੁ ਮਿਲੈ ਲਗਾ ਸੋ ਪਰਵਾਨੁ ॥੧॥

नानक जिस नो लगा तिसु मिलै लगा सो परवानु ॥१॥

हे नानक, ज्याच्याशी तो जोडला गेला त्याच्यामध्ये विलीन झाला तर त्याची आसक्ती मान्य होते. ||1||

ਮਹਲਾ ੨ ॥

महला २ ॥

दुसरी मेहल:

ਜੋ ਜੀਇ ਹੋਇ ਸੁ ਉਗਵੈ ਮੁਹ ਕਾ ਕਹਿਆ ਵਾਉ ॥

जो जीइ होइ सु उगवै मुह का कहिआ वाउ ॥

मनात जे आहे, ते समोर येते; स्वतःहून बोललेले शब्द फक्त वारा आहेत.

ਬੀਜੇ ਬਿਖੁ ਮੰਗੈ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਵੇਖਹੁ ਏਹੁ ਨਿਆਉ ॥੨॥

बीजे बिखु मंगै अंम्रितु वेखहु एहु निआउ ॥२॥

तो विषाचे बीज पेरतो, आणि अमृताची मागणी करतो. बघा - हा कुठला न्याय? ||2||