آسا کی وار

(صفحه: 34)

ਸਲਾਮੁ ਜਬਾਬੁ ਦੋਵੈ ਕਰੇ ਮੁੰਢਹੁ ਘੁਥਾ ਜਾਇ ॥

salaam jabaab dovai kare mundtahu ghuthaa jaae |

کسی که به اربابش هم سلام محترمانه و هم امتناع بی ادبانه بدهد، از همان ابتدا اشتباه کرده است.

ਨਾਨਕ ਦੋਵੈ ਕੂੜੀਆ ਥਾਇ ਨ ਕਾਈ ਪਾਇ ॥੨॥

naanak dovai koorreea thaae na kaaee paae |2|

ای نانک، هر دو عمل او باطل است. او جایی در بارگاه خداوند ندارد. ||2||

ਪਉੜੀ ॥

paurree |

پاوری:

ਜਿਤੁ ਸੇਵਿਐ ਸੁਖੁ ਪਾਈਐ ਸੋ ਸਾਹਿਬੁ ਸਦਾ ਸਮੑਾਲੀਐ ॥

jit seviaai sukh paaeeai so saahib sadaa samaaleeai |

خدمت به او، صلح حاصل می شود. در آن خداوند و استاد تا ابد تأمل کنید و ساکن شوید.

ਜਿਤੁ ਕੀਤਾ ਪਾਈਐ ਆਪਣਾ ਸਾ ਘਾਲ ਬੁਰੀ ਕਿਉ ਘਾਲੀਐ ॥

jit keetaa paaeeai aapanaa saa ghaal buree kiau ghaaleeai |

چرا چنین کارهای بدی انجام می‌دهی که باید اینگونه رنج ببری؟

ਮੰਦਾ ਮੂਲਿ ਨ ਕੀਚਈ ਦੇ ਲੰਮੀ ਨਦਰਿ ਨਿਹਾਲੀਐ ॥

mandaa mool na keechee de lamee nadar nihaaleeai |

اصلاً هیچ بدی نکن؛ با آینده نگری به آینده نگاه کنید.

ਜਿਉ ਸਾਹਿਬ ਨਾਲਿ ਨ ਹਾਰੀਐ ਤੇਵੇਹਾ ਪਾਸਾ ਢਾਲੀਐ ॥

jiau saahib naal na haareeai tevehaa paasaa dtaaleeai |

پس تاس را به گونه ای بیندازید که با مولای خود ضرر نکنید.

ਕਿਛੁ ਲਾਹੇ ਉਪਰਿ ਘਾਲੀਐ ॥੨੧॥

kichh laahe upar ghaaleeai |21|

کارهایی را انجام دهید که برای شما سود می آورد. ||21||

ਜਿਨੀ ਗੁਰਮੁਖਿ ਨਾਮੁ ਧਿਆਇਆ ਤਿਨਾ ਫਿਰਿ ਬਿਘਨੁ ਨ ਹੋਈ ਰਾਮ ਰਾਜੇ ॥

jinee guramukh naam dhiaaeaa tinaa fir bighan na hoee raam raaje |

ای پروردگار پادشاه، کسانی که به عنوان گورمخ در نعم تعمق می کنند، در مسیر خود با هیچ مانعی مواجه نمی شوند.

ਜਿਨੀ ਸਤਿਗੁਰੁ ਪੁਰਖੁ ਮਨਾਇਆ ਤਿਨ ਪੂਜੇ ਸਭੁ ਕੋਈ ॥

jinee satigur purakh manaaeaa tin pooje sabh koee |

کسانی که مورد رضایت گوروی واقعی هستند، توسط همه پرستش می شوند.

ਜਿਨੑੀ ਸਤਿਗੁਰੁ ਪਿਆਰਾ ਸੇਵਿਆ ਤਿਨੑਾ ਸੁਖੁ ਸਦ ਹੋਈ ॥

jinaee satigur piaaraa seviaa tinaa sukh sad hoee |

کسانی که به گورو واقعی محبوب خود خدمت می کنند، آرامش ابدی به دست می آورند.

ਜਿਨੑਾ ਨਾਨਕੁ ਸਤਿਗੁਰੁ ਭੇਟਿਆ ਤਿਨੑਾ ਮਿਲਿਆ ਹਰਿ ਸੋਈ ॥੨॥

jinaa naanak satigur bhettiaa tinaa miliaa har soee |2|

کسانی که گورو واقعی را ملاقات می کنند، ای ناناک - خداوند خود آنها را ملاقات می کند. ||2||

ਸਲੋਕੁ ਮਹਲਾ ੨ ॥

salok mahalaa 2 |

سالوک، مهل دوم:

ਚਾਕਰੁ ਲਗੈ ਚਾਕਰੀ ਨਾਲੇ ਗਾਰਬੁ ਵਾਦੁ ॥

chaakar lagai chaakaree naale gaarab vaad |

اگر بنده ای خدمت کند در حالی که بیهوده و مجادله باشد،

ਗਲਾ ਕਰੇ ਘਣੇਰੀਆ ਖਸਮ ਨ ਪਾਏ ਸਾਦੁ ॥

galaa kare ghanereea khasam na paae saad |

او ممکن است هر چقدر که می خواهد صحبت کند، اما برای استادش خوشایند نخواهد بود.

ਆਪੁ ਗਵਾਇ ਸੇਵਾ ਕਰੇ ਤਾ ਕਿਛੁ ਪਾਏ ਮਾਨੁ ॥

aap gavaae sevaa kare taa kichh paae maan |

ولى اگر خودبزرگى را از بين برد و سپس خدمت كرد، عزت مى‏دارد.

ਨਾਨਕ ਜਿਸ ਨੋ ਲਗਾ ਤਿਸੁ ਮਿਲੈ ਲਗਾ ਸੋ ਪਰਵਾਨੁ ॥੧॥

naanak jis no lagaa tis milai lagaa so paravaan |1|

اى نانك، اگر با كسى كه به او دلبستگى دارد، ادغام شود، دلبستگى او پسنديده مى شود. ||1||

ਮਹਲਾ ੨ ॥

mahalaa 2 |

مهل دوم:

ਜੋ ਜੀਇ ਹੋਇ ਸੁ ਉਗਵੈ ਮੁਹ ਕਾ ਕਹਿਆ ਵਾਉ ॥

jo jee hoe su ugavai muh kaa kahiaa vaau |

هر چه در ذهن است، بیرون می آید. کلمات گفته شده به خودی خود فقط باد هستند.

ਬੀਜੇ ਬਿਖੁ ਮੰਗੈ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਵੇਖਹੁ ਏਹੁ ਨਿਆਉ ॥੨॥

beeje bikh mangai amrit vekhahu ehu niaau |2|

او بذر سم می کارد و شهد آمبروسیا را می طلبد. ببین این چه عدالتی است؟ ||2||