او ممکن است حکمت معنوی، مراقبه، زیارت بقاع متبرکه و حمام های پاکسازی را انجام دهد.
او ممکن است غذای خود را بپزد و هرگز به غذای دیگری دست نزند. او ممکن است مانند یک گوشه نشین در بیابان زندگی کند.
اما اگر محبت به نام خداوند را در دل خود جای ندهد،
پس هر کاری که انجام می دهد گذرا است.
حتی یک منزه دست نخورده از او برتر است،
ای نانک، اگر رب العالم در ذهنش بماند. ||16||
سالوک:
او طبق دستور کارما در چهار ربع و در ده جهت سرگردان است.
لذت و درد، رهایی و تناسخ، ای نانک، بر اساس تقدیر از پیش تعیین شده انسان می آیند. ||1||
پاوری:
کاکا: او آفریدگار است، علت اسباب.
هیچ کس نمی تواند نقشه از پیش تعیین شده او را پاک کند.
برای بار دوم هیچ کاری نمی توان کرد.
پروردگار خالق اشتباه نمی کند.
به برخی، او خودش راه را نشان می دهد.
در حالی که دیگران را با بدبختی در بیابان سرگردان می کند.
او خودش بازی خودش را به راه انداخته است.
ای نانک هر چه می دهد همان است که ما می گیریم. ||17||
سالوک:
مردم همچنان به خوردن، مصرف و لذت بردن ادامه می دهند، اما انبارهای خداوند هرگز تمام نمی شود.