Sidh Gosht

(Seite: 17)

ਸਬਦਿ ਗੁਰੂ ਭਵਸਾਗਰੁ ਤਰੀਐ ਇਤ ਉਤ ਏਕੋ ਜਾਣੈ ॥

sabad guroo bhavasaagar tareeai it ut eko jaanai |

Der Shabad ist der Guru, der dich über den furchterregenden Weltozean trägt. Kenne nur den Einen Herrn, hier und im Jenseits.

ਚਿਹਨੁ ਵਰਨੁ ਨਹੀ ਛਾਇਆ ਮਾਇਆ ਨਾਨਕ ਸਬਦੁ ਪਛਾਣੈ ॥੫੯॥

chihan varan nahee chhaaeaa maaeaa naanak sabad pachhaanai |59|

Er hat keine Form oder Farbe, keinen Schatten oder keine Illusion. O Nanak, erkenne Shabad. ||59||

ਤ੍ਰੈ ਸਤ ਅੰਗੁਲ ਵਾਈ ਅਉਧੂ ਸੁੰਨ ਸਚੁ ਆਹਾਰੋ ॥

trai sat angul vaaee aaudhoo sun sach aahaaro |

O zurückgezogener Einsiedler, der wahre, absolute Herr ist die Stütze des ausgeatmeten Atems, der sich zehn Fingerlängen weit erstreckt.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਬੋਲੈ ਤਤੁ ਬਿਰੋਲੈ ਚੀਨੈ ਅਲਖ ਅਪਾਰੋ ॥

guramukh bolai tat birolai cheenai alakh apaaro |

Der Gurmukh spricht und rührt die Essenz der Realität an und erkennt den unsichtbaren, unendlichen Herrn.

ਤ੍ਰੈ ਗੁਣ ਮੇਟੈ ਸਬਦੁ ਵਸਾਏ ਤਾ ਮਨਿ ਚੂਕੈ ਅਹੰਕਾਰੋ ॥

trai gun mettai sabad vasaae taa man chookai ahankaaro |

Indem er die drei Eigenschaften beseitigt, verankert er Shabad in seinem Inneren und sein Geist wird dann vom Egoismus befreit.

ਅੰਤਰਿ ਬਾਹਰਿ ਏਕੋ ਜਾਣੈ ਤਾ ਹਰਿ ਨਾਮਿ ਲਗੈ ਪਿਆਰੋ ॥

antar baahar eko jaanai taa har naam lagai piaaro |

Er kennt den einen Herrn in- und auswendig und ist in den Namen des Herrn verliebt.

ਸੁਖਮਨਾ ਇੜਾ ਪਿੰਗੁਲਾ ਬੂਝੈ ਜਾ ਆਪੇ ਅਲਖੁ ਲਖਾਏ ॥

sukhamanaa irraa pingulaa boojhai jaa aape alakh lakhaae |

Er versteht Sushmana, Ida und Pingala, wenn der unsichtbare Herr sich offenbart.

ਨਾਨਕ ਤਿਹੁ ਤੇ ਊਪਰਿ ਸਾਚਾ ਸਤਿਗੁਰ ਸਬਦਿ ਸਮਾਏ ॥੬੦॥

naanak tihu te aoopar saachaa satigur sabad samaae |60|

O Nanak, der wahre Herr steht über diesen drei Energiekanälen. Durch das Wort, das Shabad des wahren Gurus, verschmilzt man mit ihm. ||60||

ਮਨ ਕਾ ਜੀਉ ਪਵਨੁ ਕਥੀਅਲੇ ਪਵਨੁ ਕਹਾ ਰਸੁ ਖਾਈ ॥

man kaa jeeo pavan katheeale pavan kahaa ras khaaee |

„Die Luft gilt als die Seele des Geistes. Doch wovon ernährt sich die Luft?

ਗਿਆਨ ਕੀ ਮੁਦ੍ਰਾ ਕਵਨ ਅਉਧੂ ਸਿਧ ਕੀ ਕਵਨ ਕਮਾਈ ॥

giaan kee mudraa kavan aaudhoo sidh kee kavan kamaaee |

Was ist der Weg des spirituellen Lehrers und des zurückgezogenen Eremiten? Was ist die Beschäftigung des Siddha?

ਬਿਨੁ ਸਬਦੈ ਰਸੁ ਨ ਆਵੈ ਅਉਧੂ ਹਉਮੈ ਪਿਆਸ ਨ ਜਾਈ ॥

bin sabadai ras na aavai aaudhoo haumai piaas na jaaee |

Ohne Shabad kommt die Essenz nicht zum Vorschein, oh Einsiedler, und der Durst des Egoismus verschwindet nicht.

ਸਬਦਿ ਰਤੇ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਰਸੁ ਪਾਇਆ ਸਾਚੇ ਰਹੇ ਅਘਾਈ ॥

sabad rate amrit ras paaeaa saache rahe aghaaee |

Durchdrungen vom Shabad findet man die ambrosische Essenz und bleibt mit dem Wahren Namen erfüllt.

ਕਵਨ ਬੁਧਿ ਜਿਤੁ ਅਸਥਿਰੁ ਰਹੀਐ ਕਿਤੁ ਭੋਜਨਿ ਤ੍ਰਿਪਤਾਸੈ ॥

kavan budh jit asathir raheeai kit bhojan tripataasai |

„Was ist das für eine Weisheit, durch die man standhaft und stabil bleibt? Welche Nahrung macht zufrieden?“

ਨਾਨਕ ਦੁਖੁ ਸੁਖੁ ਸਮ ਕਰਿ ਜਾਪੈ ਸਤਿਗੁਰ ਤੇ ਕਾਲੁ ਨ ਗ੍ਰਾਸੈ ॥੬੧॥

naanak dukh sukh sam kar jaapai satigur te kaal na graasai |61|

O Nanak, wenn man durch den Wahren Guru Schmerz und Vergnügen gleichermaßen betrachtet, dann wird man nicht vom Tod verzehrt. ||61||

ਰੰਗਿ ਨ ਰਾਤਾ ਰਸਿ ਨਹੀ ਮਾਤਾ ॥

rang na raataa ras nahee maataa |

Wenn man nicht von der Liebe des Herrn durchdrungen ist und nicht von seiner subtilen Essenz berauscht wird,

ਬਿਨੁ ਗੁਰਸਬਦੈ ਜਲਿ ਬਲਿ ਤਾਤਾ ॥

bin gurasabadai jal bal taataa |

ohne das Wort des Shabad des Gurus ist er frustriert und wird von seinem eigenen inneren Feuer verzehrt.

ਬਿੰਦੁ ਨ ਰਾਖਿਆ ਸਬਦੁ ਨ ਭਾਖਿਆ ॥

bind na raakhiaa sabad na bhaakhiaa |

Er bewahrt sein Sperma und seinen Samen nicht auf und singt nicht den Shabad.

ਪਵਨੁ ਨ ਸਾਧਿਆ ਸਚੁ ਨ ਅਰਾਧਿਆ ॥

pavan na saadhiaa sach na araadhiaa |

Er kontrolliert seinen Atem nicht und er betet den wahren Herrn nicht an und verehrt ihn nicht.

ਅਕਥ ਕਥਾ ਲੇ ਸਮ ਕਰਿ ਰਹੈ ॥

akath kathaa le sam kar rahai |

Doch wer die unausgesprochene Sprache spricht und dabei ausgeglichen bleibt,

ਤਉ ਨਾਨਕ ਆਤਮ ਰਾਮ ਕਉ ਲਹੈ ॥੬੨॥

tau naanak aatam raam kau lahai |62|

O Nanak, erreiche den Herrn, die Höchste Seele. ||62||