Ang mga manmukh ay nalilito sa pag-aalinlangan, gumagala sa ilang.
Palibhasa'y naligaw ng landas, sila'y nasamsam; binibigkas nila ang kanilang mga mantra sa cremation grounds.
Hindi nila iniisip ang Shabad; sa halip, nagsasalita sila ng mga kahalayan.
O Nanak, ang mga nakaayon sa Katotohanan ay nakakaalam ng kapayapaan. ||26||
Ang Gurmukh ay nabubuhay sa Takot sa Diyos, ang Tunay na Panginoon.
Sa pamamagitan ng Salita ng Bani ng Guru, pinipino ng Gurmukh ang hindi nilinis.
Ang Gurmukh ay umaawit ng malinis, Maluwalhating Papuri ng Panginoon.
Ang Gurmukh ay nakakamit ang pinakamataas, pinabanal na katayuan.
Ang Gurmukh ay nagninilay sa Panginoon sa bawat buhok ng kanyang katawan.
O Nanak, ang Gurmukh ay sumanib sa Katotohanan. ||27||
Ang Gurmukh ay nakalulugod sa Tunay na Guru; ito ay pagmumuni-muni sa Vedas.
Nakalulugod sa Tunay na Guru, ang Gurmukh ay dinadala sa kabila.
Nakalulugod sa Tunay na Guru, natatanggap ng Gurmukh ang espirituwal na karunungan ng Shabad.
Nalulugod sa Tunay na Guru, nalaman ng Gurmukh ang landas sa loob.
Ang Gurmukh ay nakakamit ang hindi nakikita at walang katapusang Panginoon.
O Nanak, nahanap ng Gurmukh ang pintuan ng pagpapalaya. ||28||
Ang Gurmukh ay nagsasalita ng hindi sinasabing karunungan.
Sa gitna ng kanyang pamilya, ang Gurmukh ay namumuhay ng isang espirituwal na buhay.
Ang Gurmukh ay buong pagmamahal na nagninilay sa kaloob-looban.
Nakuha ng Gurmukh ang Shabad, at matuwid na pag-uugali.