Mae'r manmukhs yn cael eu drysu gan amheuaeth, yn crwydro yn yr anialwch.
Wedi colli eu ffordd, maent yn cael eu hysbeilio; maent yn llafarganu eu mantras ar dir amlosgi.
Nid ydynt yn meddwl am y Shabad; yn lle hynny, maent yn dweud anweddusrwydd.
O Nanak, mae'r rhai sy'n gyfarwydd â'r Gwirionedd yn gwybod heddwch. ||26||
Mae'r Gurmukh yn byw yn Ofn Duw, y Gwir Arglwydd.
Trwy Air y Guru's Bani, mae'r Gurmukh yn mireinio'r rhai sydd heb eu mireinio.
Mae'r Gurmukh yn canu'r hyfryd, Gogoneddus Foliant i'r Arglwydd.
Mae'r Gurmukh yn ennill y statws goruchaf, sancteiddiol.
Mae'r Gurmukh yn myfyrio ar yr Arglwydd â holl wallt ei gorff.
O Nanak, mae'r Gurmukh yn uno mewn Gwirionedd. ||27||
Mae'r Gurmukh yn plesio'r Gwir Guru; dyma fyfyrdod ar y Vedas.
Gan blesio'r Gwir Gwrw, mae'r Gurmukh yn cael ei gario drosodd.
Gan blesio'r Gwir Guru, mae'r Gurmukh yn derbyn doethineb ysbrydol y Shabad.
Wrth blesio'r Gwir Guru, daw'r Gurmukh i adnabod y llwybr oddi mewn.
Mae'r Gurmukh yn cyrraedd yr Arglwydd anweledig ac anfeidrol.
O Nanak, mae'r Gurmukh yn dod o hyd i ddrws y rhyddhad. ||28||
Mae'r Gurmukh yn siarad y doethineb di-lais.
Yng nghanol ei deulu, mae'r Gurmukh yn byw bywyd ysbrydol.
Mae'r Gurmukh yn myfyrio'n ddwfn oddi mewn.
Mae'r Gurmukh yn cael y Shabad, ac ymddygiad cyfiawn.