سری گرو گرنتھ صاحب دے پاتھ دا بھوگ (راگمالا)

(صفحو: 3)

ਭੈ ਨਾਸਨ ਦੁਰਮਤਿ ਹਰਨ ਕਲਿ ਮੈ ਹਰਿ ਕੋ ਨਾਮੁ ॥

bhai naasan duramat haran kal mai har ko naam |

ڪالي يوگا جي هن اونداهي دور ۾، رب جو نالو خوف کي ختم ڪرڻ وارو، برائي ذهنيت کي ختم ڪرڻ وارو آهي.

ਨਿਸਿ ਦਿਨੁ ਜੋ ਨਾਨਕ ਭਜੈ ਸਫਲ ਹੋਹਿ ਤਿਹ ਕਾਮ ॥੨੦॥

nis din jo naanak bhajai safal hohi tih kaam |20|

رات ۽ ڏينهن، اي نانڪ، جيڪو به رب جي نالي تي ڀڄندو ۽ غور ڪري ٿو، اهو ڏسي ٿو ته هن جي سڀني ڪمن کي پورو ڪيو ويو آهي. ||20||

ਜਿਹਬਾ ਗੁਨ ਗੋਬਿੰਦ ਭਜਹੁ ਕਰਨ ਸੁਨਹੁ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ॥

jihabaa gun gobind bhajahu karan sunahu har naam |

پنهنجي زبان سان رب العالمين جي پاڪائي بيان ڪريو؛ پنهنجي ڪنن سان رب جو نالو ٻڌو.

ਕਹੁ ਨਾਨਕ ਸੁਨਿ ਰੇ ਮਨਾ ਪਰਹਿ ਨ ਜਮ ਕੈ ਧਾਮ ॥੨੧॥

kahu naanak sun re manaa pareh na jam kai dhaam |21|

نانڪ چوي ٿو، ٻڌ، انسان، توکي موت جي گهر وڃڻ نه گهرجي. ||21||

ਜੋ ਪ੍ਰਾਨੀ ਮਮਤਾ ਤਜੈ ਲੋਭ ਮੋਹ ਅਹੰਕਾਰ ॥

jo praanee mamataa tajai lobh moh ahankaar |

اُهو انسان جيڪو مالڪيت، لالچ، جذباتي وابستگي ۽ انا کي ڇڏي ڏئي ٿو.

ਕਹੁ ਨਾਨਕ ਆਪਨ ਤਰੈ ਅਉਰਨ ਲੇਤ ਉਧਾਰ ॥੨੨॥

kahu naanak aapan tarai aauran let udhaar |22|

نانڪ چوي ٿو، پاڻ به بچي ٿو، ۽ ٻين کي به بچائي ٿو. ||22||

ਜਿਉ ਸੁਪਨਾ ਅਰੁ ਪੇਖਨਾ ਐਸੇ ਜਗ ਕਉ ਜਾਨਿ ॥

jiau supanaa ar pekhanaa aaise jag kau jaan |

جهڙو خواب ۽ ڏيکاءُ، ائين ئي هيءَ دنيا آهي، توکي ڄاڻڻ گهرجي.

ਇਨ ਮੈ ਕਛੁ ਸਾਚੋ ਨਹੀ ਨਾਨਕ ਬਿਨੁ ਭਗਵਾਨ ॥੨੩॥

ein mai kachh saacho nahee naanak bin bhagavaan |23|

اي نانڪ، خدا کان سواء، هن مان ڪوبه سچ ناهي. ||23||

ਨਿਸਿ ਦਿਨੁ ਮਾਇਆ ਕਾਰਨੇ ਪ੍ਰਾਨੀ ਡੋਲਤ ਨੀਤ ॥

nis din maaeaa kaarane praanee ddolat neet |

رات ڏينهن، مايا جي واسطي، فاني مسلسل ڀڄندو رهي ٿو.

ਕੋਟਨ ਮੈ ਨਾਨਕ ਕੋਊ ਨਾਰਾਇਨੁ ਜਿਹ ਚੀਤਿ ॥੨੪॥

kottan mai naanak koaoo naaraaein jih cheet |24|

اي نانڪ، ڪروڙين ماڻهن ۾ ڪو به گهٽ آهي، جيڪو رب کي پنهنجي هوش ۾ رکي. ||24||

ਜੈਸੇ ਜਲ ਤੇ ਬੁਦਬੁਦਾ ਉਪਜੈ ਬਿਨਸੈ ਨੀਤ ॥

jaise jal te budabudaa upajai binasai neet |

جيئن پاڻيءَ جا بلبل اڀري وري غائب ٿي وڃن ٿا،

ਜਗ ਰਚਨਾ ਤੈਸੇ ਰਚੀ ਕਹੁ ਨਾਨਕ ਸੁਨਿ ਮੀਤ ॥੨੫॥

jag rachanaa taise rachee kahu naanak sun meet |25|

ائين ئي ڪائنات پيدا ڪئي وئي آهي؛ نانڪ چوي ٿو، ٻڌ، اي منهنجا دوست! ||25||

ਪ੍ਰਾਨੀ ਕਛੂ ਨ ਚੇਤਈ ਮਦਿ ਮਾਇਆ ਕੈ ਅੰਧੁ ॥

praanee kachhoo na chetee mad maaeaa kai andh |

انسان هڪ لمحي لاءِ به رب کي ياد نٿو ڪري. هو مايا جي شراب کان انڌو ٿي ويو آهي.

ਕਹੁ ਨਾਨਕ ਬਿਨੁ ਹਰਿ ਭਜਨ ਪਰਤ ਤਾਹਿ ਜਮ ਫੰਧ ॥੨੬॥

kahu naanak bin har bhajan parat taeh jam fandh |26|

نانڪ چوي ٿو ته، رب جي ياد ڪرڻ کان سواء، هو موت جي ڦڙي ۾ پکڙيل آهي. ||26||

ਜਉ ਸੁਖ ਕਉ ਚਾਹੈ ਸਦਾ ਸਰਨਿ ਰਾਮ ਕੀ ਲੇਹ ॥

jau sukh kau chaahai sadaa saran raam kee leh |

جيڪڏهن توهان دائمي امن جي خواهشمند آهيو، ته پوء رب جي حرمت کي ڳولهيو.

ਕਹੁ ਨਾਨਕ ਸੁਨਿ ਰੇ ਮਨਾ ਦੁਰਲਭ ਮਾਨੁਖ ਦੇਹ ॥੨੭॥

kahu naanak sun re manaa duralabh maanukh deh |27|

نانڪ چوي ٿو، ٻڌ، دماغ: هي انساني جسم حاصل ڪرڻ ڏکيو آهي. ||27||

ਮਾਇਆ ਕਾਰਨਿ ਧਾਵਹੀ ਮੂਰਖ ਲੋਗ ਅਜਾਨ ॥

maaeaa kaaran dhaavahee moorakh log ajaan |

مايا خاطر بيوقوف ۽ جاهل ماڻهو هر طرف ڊوڙن ٿا.

ਕਹੁ ਨਾਨਕ ਬਿਨੁ ਹਰਿ ਭਜਨ ਬਿਰਥਾ ਜਨਮੁ ਸਿਰਾਨ ॥੨੮॥

kahu naanak bin har bhajan birathaa janam siraan |28|

نانڪ چوي ٿو، رب جي ياد ڪرڻ کان سواء، زندگي بيڪار گذري ٿي. ||28||

ਜੋ ਪ੍ਰਾਨੀ ਨਿਸਿ ਦਿਨੁ ਭਜੈ ਰੂਪ ਰਾਮ ਤਿਹ ਜਾਨੁ ॥

jo praanee nis din bhajai roop raam tih jaan |

اُهو انسان جيڪو رات ڏينهن رب جو غور ۽ فڪر ڪري ٿو، اُن کي ڄاڻو رب جو مجسمو.

ਹਰਿ ਜਨ ਹਰਿ ਅੰਤਰੁ ਨਹੀ ਨਾਨਕ ਸਾਚੀ ਮਾਨੁ ॥੨੯॥

har jan har antar nahee naanak saachee maan |29|

رب ۽ رب جي عاجز ٻانهي ۾ ڪو به فرق ناهي. اي نانڪ، هن کي سچ ڄاڻو. ||29||