سری گرو گرنتھ صاحب دے پاتھ دا بھوگ (راگمالا)

(صفحو: 4)

ਮਨੁ ਮਾਇਆ ਮੈ ਫਧਿ ਰਹਿਓ ਬਿਸਰਿਓ ਗੋਬਿੰਦ ਨਾਮੁ ॥

man maaeaa mai fadh rahio bisario gobind naam |

انسان مايا ۾ ڦاٿل آهي. هن ڪائنات جي پالڻهار جو نالو وساري ڇڏيو آهي.

ਕਹੁ ਨਾਨਕ ਬਿਨੁ ਹਰਿ ਭਜਨ ਜੀਵਨ ਕਉਨੇ ਕਾਮ ॥੩੦॥

kahu naanak bin har bhajan jeevan kaune kaam |30|

نانڪ چوي ٿو ته، رب جي ياد ڪرڻ کان سواءِ، هن انساني زندگيءَ جو ڪهڙو فائدو؟ ||30||

ਪ੍ਰਾਨੀ ਰਾਮੁ ਨ ਚੇਤਈ ਮਦਿ ਮਾਇਆ ਕੈ ਅੰਧੁ ॥

praanee raam na chetee mad maaeaa kai andh |

انسان رب جو خيال نٿو ڪري. هو مايا جي شراب کان انڌو ٿي ويو آهي.

ਕਹੁ ਨਾਨਕ ਹਰਿ ਭਜਨ ਬਿਨੁ ਪਰਤ ਤਾਹਿ ਜਮ ਫੰਧ ॥੩੧॥

kahu naanak har bhajan bin parat taeh jam fandh |31|

نانڪ چوي ٿو ته، رب جي ياد ڪرڻ کان سواء، هو موت جي ڦڙي ۾ پکڙيل آهي. ||31||

ਸੁਖ ਮੈ ਬਹੁ ਸੰਗੀ ਭਏ ਦੁਖ ਮੈ ਸੰਗਿ ਨ ਕੋਇ ॥

sukh mai bahu sangee bhe dukh mai sang na koe |

سٺن وقتن ۾ ساٿي گهڻا هوندا آهن، پر خراب وقت ۾ ڪو به نه هوندو آهي.

ਕਹੁ ਨਾਨਕ ਹਰਿ ਭਜੁ ਮਨਾ ਅੰਤਿ ਸਹਾਈ ਹੋਇ ॥੩੨॥

kahu naanak har bhaj manaa ant sahaaee hoe |32|

نانڪ چوي ٿو، تڙپ، ۽ رب تي غور ڪريو؛ هو آخر ۾ توهان جو واحد مددگار ۽ سهارو هوندو. ||32||

ਜਨਮ ਜਨਮ ਭਰਮਤ ਫਿਰਿਓ ਮਿਟਿਓ ਨ ਜਮ ਕੋ ਤ੍ਰਾਸੁ ॥

janam janam bharamat firio mittio na jam ko traas |

انسان بيشمار زندگين ۾ گم ۽ الجھن ۾ ڀٽڪندا آهن؛ سندن موت جو خوف ڪڏهن به ختم نه ٿيندو آهي.

ਕਹੁ ਨਾਨਕ ਹਰਿ ਭਜੁ ਮਨਾ ਨਿਰਭੈ ਪਾਵਹਿ ਬਾਸੁ ॥੩੩॥

kahu naanak har bhaj manaa nirabhai paaveh baas |33|

نانڪ فرمائي ٿو، تڙپ ۽ غور ڪريو رب تي، ۽ تون بي خوف رب ۾ رهندين. ||33||

ਜਤਨ ਬਹੁਤੁ ਮੈ ਕਰਿ ਰਹਿਓ ਮਿਟਿਓ ਨ ਮਨ ਕੋ ਮਾਨੁ ॥

jatan bahut mai kar rahio mittio na man ko maan |

مون ڪيتريون ئي ڪوششون ڪيون آهن، پر منهنجي ذهن مان غرور دور نه ٿيو آهي.

ਦੁਰਮਤਿ ਸਿਉ ਨਾਨਕ ਫਧਿਓ ਰਾਖਿ ਲੇਹੁ ਭਗਵਾਨ ॥੩੪॥

duramat siau naanak fadhio raakh lehu bhagavaan |34|

مان بڇڙائيءَ ۾ مشغول آهيان، نانڪ. اي خدا، مهرباني ڪري مون کي بچايو! ||34||

ਬਾਲ ਜੁਆਨੀ ਅਰੁ ਬਿਰਧਿ ਫੁਨਿ ਤੀਨਿ ਅਵਸਥਾ ਜਾਨਿ ॥

baal juaanee ar biradh fun teen avasathaa jaan |

بچپن، جوانيءَ ۽ پوڙهوءَ کي زندگيءَ جا ٽي مرحلا ڄاڻن ٿا.

ਕਹੁ ਨਾਨਕ ਹਰਿ ਭਜਨ ਬਿਨੁ ਬਿਰਥਾ ਸਭ ਹੀ ਮਾਨੁ ॥੩੫॥

kahu naanak har bhajan bin birathaa sabh hee maan |35|

نانڪ چوي ٿو، رب جي ڌيان کان سواء، سڀ ڪجهه بيڪار آهي؛ توهان کي هن جي ساراهه ڪرڻ گهرجي. ||35||

ਕਰਣੋ ਹੁਤੋ ਸੁ ਨਾ ਕੀਓ ਪਰਿਓ ਲੋਭ ਕੈ ਫੰਧ ॥

karano huto su naa keeo pario lobh kai fandh |

توهان اهو نه ڪيو آهي جيڪو توهان کي ڪرڻ گهرجي ها. تون لالچ جي ڄار ۾ ڦاسي پيو آهين.

ਨਾਨਕ ਸਮਿਓ ਰਮਿ ਗਇਓ ਅਬ ਕਿਉ ਰੋਵਤ ਅੰਧ ॥੩੬॥

naanak samio ram geio ab kiau rovat andh |36|

نانڪ، تنهنجو وقت گذري ويو ۽ گذري ويو. تون هاڻي ڇو روئي رهيو آهين، اي انڌا بيوقوف! ||36||

ਮਨੁ ਮਾਇਆ ਮੈ ਰਮਿ ਰਹਿਓ ਨਿਕਸਤ ਨਾਹਿਨ ਮੀਤ ॥

man maaeaa mai ram rahio nikasat naahin meet |

دماغ مايا ۾ جذب ٿيل آهي - اهو ان کان بچي نٿو سگهي، منهنجا دوست.

ਨਾਨਕ ਮੂਰਤਿ ਚਿਤ੍ਰ ਜਿਉ ਛਾਡਿਤ ਨਾਹਿਨ ਭੀਤਿ ॥੩੭॥

naanak moorat chitr jiau chhaaddit naahin bheet |37|

نانڪ، اها ڀت تي پکڙيل تصوير وانگر آهي - اهو ان کي ڇڏي نٿو سگهي. ||37||

ਨਰ ਚਾਹਤ ਕਛੁ ਅਉਰ ਅਉਰੈ ਕੀ ਅਉਰੈ ਭਈ ॥

nar chaahat kachh aaur aaurai kee aaurai bhee |

انسان ڪجهه چاهي ٿو، پر ڪجهه مختلف ٿئي ٿو.

ਚਿਤਵਤ ਰਹਿਓ ਠਗਉਰ ਨਾਨਕ ਫਾਸੀ ਗਲਿ ਪਰੀ ॥੩੮॥

chitavat rahio tthgaur naanak faasee gal paree |38|

هو ٻين کي دوکو ڏيڻ جي سازش ڪري ٿو، اي نانڪ، پر هو ان جي بدران پنهنجي ڳچيء ۾ ڦاسي وجهي ٿو. ||38||

ਜਤਨ ਬਹੁਤ ਸੁਖ ਕੇ ਕੀਏ ਦੁਖ ਕੋ ਕੀਓ ਨ ਕੋਇ ॥

jatan bahut sukh ke kee dukh ko keeo na koe |

ماڻهو سڪون ۽ سڪون حاصل ڪرڻ لاءِ هر قسم جون ڪوششون ڪن ٿا، پر ڪو به درد کي حاصل ڪرڻ جي ڪوشش نه ٿو ڪري.

ਕਹੁ ਨਾਨਕ ਸੁਨਿ ਰੇ ਮਨਾ ਹਰਿ ਭਾਵੈ ਸੋ ਹੋਇ ॥੩੯॥

kahu naanak sun re manaa har bhaavai so hoe |39|

نانڪ چوي ٿو، ٻڌ، ذهن: جيڪو خدا کي راضي ٿئي سو پورو ٿئي ٿو. ||39||