Sri Guru Granth Sahib Paath Bhog (Ragmala)

(Pagina: 4)

ਮਨੁ ਮਾਇਆ ਮੈ ਫਧਿ ਰਹਿਓ ਬਿਸਰਿਓ ਗੋਬਿੰਦ ਨਾਮੁ ॥

man maaeaa mai fadh rahio bisario gobind naam |

Mortalis in Maya perplexus est; oblitus est nomen Domini universi.

ਕਹੁ ਨਾਨਕ ਬਿਨੁ ਹਰਿ ਭਜਨ ਜੀਵਨ ਕਉਨੇ ਕਾਮ ॥੩੦॥

kahu naanak bin har bhajan jeevan kaune kaam |30|

Inquit Nanak, sine meditatione Domini, quid opus est vita humana? ||30||

ਪ੍ਰਾਨੀ ਰਾਮੁ ਨ ਚੇਤਈ ਮਦਿ ਮਾਇਆ ਕੈ ਅੰਧੁ ॥

praanee raam na chetee mad maaeaa kai andh |

Mortalis non cogitat de Domino; Maianae vino caecatur.

ਕਹੁ ਨਾਨਕ ਹਰਿ ਭਜਨ ਬਿਨੁ ਪਰਤ ਤਾਹਿ ਜਮ ਫੰਧ ॥੩੧॥

kahu naanak har bhajan bin parat taeh jam fandh |31|

Inquit Nanak, sine meditatione Domini, laqueo mortis deprehenditur. ||31||

ਸੁਖ ਮੈ ਬਹੁ ਸੰਗੀ ਭਏ ਦੁਖ ਮੈ ਸੰਗਿ ਨ ਕੋਇ ॥

sukh mai bahu sangee bhe dukh mai sang na koe |

In bonis temporibus multi sunt socii, sed in malis temporibus nullus est.

ਕਹੁ ਨਾਨਕ ਹਰਿ ਭਜੁ ਮਨਾ ਅੰਤਿ ਸਹਾਈ ਹੋਇ ॥੩੨॥

kahu naanak har bhaj manaa ant sahaaee hoe |32|

Dicit Nanak, vibrate, et meditamini in Domino. Ipse erit tuus unicum auxilium et sustentaculum in fine. ||32||

ਜਨਮ ਜਨਮ ਭਰਮਤ ਫਿਰਿਓ ਮਿਟਿਓ ਨ ਜਮ ਕੋ ਤ੍ਰਾਸੁ ॥

janam janam bharamat firio mittio na jam ko traas |

Perierunt et confusi per innumeros vitas mortales errant; timor mortis numquam tollitur.

ਕਹੁ ਨਾਨਕ ਹਰਿ ਭਜੁ ਮਨਾ ਨਿਰਭੈ ਪਾਵਹਿ ਬਾਸੁ ॥੩੩॥

kahu naanak har bhaj manaa nirabhai paaveh baas |33|

Dicit Nanak, vibrate et meditamini in Domino, et habitabitis in timore Domini. ||33||

ਜਤਨ ਬਹੁਤੁ ਮੈ ਕਰਿ ਰਹਿਓ ਮਿਟਿਓ ਨ ਮਨ ਕੋ ਮਾਨੁ ॥

jatan bahut mai kar rahio mittio na man ko maan |

Tot tentavi, sed non discussa superbia mentis.

ਦੁਰਮਤਿ ਸਿਉ ਨਾਨਕ ਫਧਿਓ ਰਾਖਿ ਲੇਹੁ ਭਗਵਾਨ ॥੩੪॥

duramat siau naanak fadhio raakh lehu bhagavaan |34|

In malitia occupatus sum, Nanak. Domine Deus, salvum me fac! ||34||

ਬਾਲ ਜੁਆਨੀ ਅਰੁ ਬਿਰਧਿ ਫੁਨਿ ਤੀਨਿ ਅਵਸਥਾ ਜਾਨਿ ॥

baal juaanee ar biradh fun teen avasathaa jaan |

Pueritia, iuventus et senectus — haec tria tempora vitae cognoscunt.

ਕਹੁ ਨਾਨਕ ਹਰਿ ਭਜਨ ਬਿਨੁ ਬਿਰਥਾ ਸਭ ਹੀ ਮਾਨੁ ॥੩੫॥

kahu naanak har bhajan bin birathaa sabh hee maan |35|

Inquit Nanak, sine meditatione Domini, omnia inutilia; bene hoc debes. ||35||

ਕਰਣੋ ਹੁਤੋ ਸੁ ਨਾ ਕੀਓ ਪਰਿਓ ਲੋਭ ਕੈ ਫੰਧ ॥

karano huto su naa keeo pario lobh kai fandh |

Non fecisti quod debuisti; implicatus es in tela avaritiae.

ਨਾਨਕ ਸਮਿਓ ਰਮਿ ਗਇਓ ਅਬ ਕਿਉ ਰੋਵਤ ਅੰਧ ॥੩੬॥

naanak samio ram geio ab kiau rovat andh |36|

Nanak, tempus tuum praeteriit et recessit; quid clamas, caece, stulte? ||36||

ਮਨੁ ਮਾਇਆ ਮੈ ਰਮਿ ਰਹਿਓ ਨਿਕਸਤ ਨਾਹਿਨ ਮੀਤ ॥

man maaeaa mai ram rahio nikasat naahin meet |

Mens in Maya consumitur - eam effugere non potest, mi amice.

ਨਾਨਕ ਮੂਰਤਿ ਚਿਤ੍ਰ ਜਿਉ ਛਾਡਿਤ ਨਾਹਿਨ ਭੀਤਿ ॥੩੭॥

naanak moorat chitr jiau chhaaddit naahin bheet |37|

Nanak est picturae in pariete depicta - eam relinquere non potest. ||37||

ਨਰ ਚਾਹਤ ਕਛੁ ਅਉਰ ਅਉਰੈ ਕੀ ਅਉਰੈ ਭਈ ॥

nar chaahat kachh aaur aaurai kee aaurai bhee |

Aliquid velit, sed aliquid varius.

ਚਿਤਵਤ ਰਹਿਓ ਠਗਉਰ ਨਾਨਕ ਫਾਸੀ ਗਲਿ ਪਰੀ ॥੩੮॥

chitavat rahio tthgaur naanak faasee gal paree |38|

Alios decipere molitur, o Nanak, sed laqueos in collo suo collocat. ||38||

ਜਤਨ ਬਹੁਤ ਸੁਖ ਕੇ ਕੀਏ ਦੁਖ ਕੋ ਕੀਓ ਨ ਕੋਇ ॥

jatan bahut sukh ke kee dukh ko keeo na koe |

Homines operam navant, ut pacem et voluptatem capiant, sed nemo dolorem mereri conatur.

ਕਹੁ ਨਾਨਕ ਸੁਨਿ ਰੇ ਮਨਾ ਹਰਿ ਭਾਵੈ ਸੋ ਹੋਇ ॥੩੯॥

kahu naanak sun re manaa har bhaavai so hoe |39|

Inquit Nanak, ausculta, mente: quidquid Deo placet fit. ||39||