શ્રી ગુરુ ગ્રંથ સાહિબ પાઠ ભોગ (રાગમાલા)

(પાન: 4)

ਮਨੁ ਮਾਇਆ ਮੈ ਫਧਿ ਰਹਿਓ ਬਿਸਰਿਓ ਗੋਬਿੰਦ ਨਾਮੁ ॥

man maaeaa mai fadh rahio bisario gobind naam |

નશ્વર માયામાં ફસાય છે; તે બ્રહ્માંડના ભગવાનનું નામ ભૂલી ગયો છે.

ਕਹੁ ਨਾਨਕ ਬਿਨੁ ਹਰਿ ਭਜਨ ਜੀਵਨ ਕਉਨੇ ਕਾਮ ॥੩੦॥

kahu naanak bin har bhajan jeevan kaune kaam |30|

નાનક કહે, પ્રભુનું ધ્યાન કર્યા વિના આ માનવજીવનનો શો લાભ? ||30||

ਪ੍ਰਾਨੀ ਰਾਮੁ ਨ ਚੇਤਈ ਮਦਿ ਮਾਇਆ ਕੈ ਅੰਧੁ ॥

praanee raam na chetee mad maaeaa kai andh |

મનુષ્ય પ્રભુનો વિચાર કરતો નથી; તે માયાના શરાબથી આંધળો છે.

ਕਹੁ ਨਾਨਕ ਹਰਿ ਭਜਨ ਬਿਨੁ ਪਰਤ ਤਾਹਿ ਜਮ ਫੰਧ ॥੩੧॥

kahu naanak har bhajan bin parat taeh jam fandh |31|

નાનક કહે છે, ભગવાનનું ધ્યાન કર્યા વિના, તે મૃત્યુની ફાંસીમાં ફસાય છે. ||31||

ਸੁਖ ਮੈ ਬਹੁ ਸੰਗੀ ਭਏ ਦੁਖ ਮੈ ਸੰਗਿ ਨ ਕੋਇ ॥

sukh mai bahu sangee bhe dukh mai sang na koe |

સારા સમયમાં સાથીઓ તો ઘણા હોય છે, પણ ખરાબ સમયમાં કોઈ જ નથી હોતું.

ਕਹੁ ਨਾਨਕ ਹਰਿ ਭਜੁ ਮਨਾ ਅੰਤਿ ਸਹਾਈ ਹੋਇ ॥੩੨॥

kahu naanak har bhaj manaa ant sahaaee hoe |32|

નાનક કહે છે, સ્પંદન કરો અને પ્રભુનું ધ્યાન કરો; અંતે તે જ તમારી મદદ અને ટેકો હશે. ||32||

ਜਨਮ ਜਨਮ ਭਰਮਤ ਫਿਰਿਓ ਮਿਟਿਓ ਨ ਜਮ ਕੋ ਤ੍ਰਾਸੁ ॥

janam janam bharamat firio mittio na jam ko traas |

માણસો અસંખ્ય જીવનકાળમાં ખોવાયેલા અને મૂંઝવણમાં ભટકતા રહે છે; તેમનો મૃત્યુનો ભય ક્યારેય દૂર થતો નથી.

ਕਹੁ ਨਾਨਕ ਹਰਿ ਭਜੁ ਮਨਾ ਨਿਰਭੈ ਪਾਵਹਿ ਬਾਸੁ ॥੩੩॥

kahu naanak har bhaj manaa nirabhai paaveh baas |33|

નાનક કહે છે, સ્પંદન કરો અને ભગવાનનું ધ્યાન કરો, અને તમે નિર્ભય ભગવાનમાં વાસ કરશો. ||33||

ਜਤਨ ਬਹੁਤੁ ਮੈ ਕਰਿ ਰਹਿਓ ਮਿਟਿਓ ਨ ਮਨ ਕੋ ਮਾਨੁ ॥

jatan bahut mai kar rahio mittio na man ko maan |

મેં ઘણા પ્રયત્નો કર્યા છે, પણ મારા મનનો અભિમાન દૂર થયો નથી.

ਦੁਰਮਤਿ ਸਿਉ ਨਾਨਕ ਫਧਿਓ ਰਾਖਿ ਲੇਹੁ ਭਗਵਾਨ ॥੩੪॥

duramat siau naanak fadhio raakh lehu bhagavaan |34|

હું દુષ્ટ ચિત્તમાં તલ્લીન છું, નાનક. હે ભગવાન, કૃપા કરીને મને બચાવો! ||34||

ਬਾਲ ਜੁਆਨੀ ਅਰੁ ਬਿਰਧਿ ਫੁਨਿ ਤੀਨਿ ਅਵਸਥਾ ਜਾਨਿ ॥

baal juaanee ar biradh fun teen avasathaa jaan |

બાળપણ, યુવાની અને વૃદ્ધાવસ્થા - આને જીવનના ત્રણ તબક્કા તરીકે જાણો.

ਕਹੁ ਨਾਨਕ ਹਰਿ ਭਜਨ ਬਿਨੁ ਬਿਰਥਾ ਸਭ ਹੀ ਮਾਨੁ ॥੩੫॥

kahu naanak har bhajan bin birathaa sabh hee maan |35|

નાનક કહે છે, પ્રભુનું ધ્યાન કર્યા વિના, બધું નકામું છે; તમારે આની પ્રશંસા કરવી જોઈએ. ||35||

ਕਰਣੋ ਹੁਤੋ ਸੁ ਨਾ ਕੀਓ ਪਰਿਓ ਲੋਭ ਕੈ ਫੰਧ ॥

karano huto su naa keeo pario lobh kai fandh |

તમારે જે કરવું જોઈએ તે તમે કર્યું નથી; તમે લોભની જાળમાં ફસાઈ ગયા છો.

ਨਾਨਕ ਸਮਿਓ ਰਮਿ ਗਇਓ ਅਬ ਕਿਉ ਰੋਵਤ ਅੰਧ ॥੩੬॥

naanak samio ram geio ab kiau rovat andh |36|

નાનક, તારો સમય વીતી ગયો અને ગયો; અંધ મૂર્ખ, તું અત્યારે કેમ રડે છે? ||36||

ਮਨੁ ਮਾਇਆ ਮੈ ਰਮਿ ਰਹਿਓ ਨਿਕਸਤ ਨਾਹਿਨ ਮੀਤ ॥

man maaeaa mai ram rahio nikasat naahin meet |

મન માયામાં લીન છે - તે તેનાથી છટકી શકતું નથી, મારા મિત્ર.

ਨਾਨਕ ਮੂਰਤਿ ਚਿਤ੍ਰ ਜਿਉ ਛਾਡਿਤ ਨਾਹਿਨ ਭੀਤਿ ॥੩੭॥

naanak moorat chitr jiau chhaaddit naahin bheet |37|

નાનક, તે દિવાલ પર દોરેલા ચિત્ર જેવું છે - તે તેને છોડી શકતું નથી. ||37||

ਨਰ ਚਾਹਤ ਕਛੁ ਅਉਰ ਅਉਰੈ ਕੀ ਅਉਰੈ ਭਈ ॥

nar chaahat kachh aaur aaurai kee aaurai bhee |

માણસ કંઈક ઈચ્છે છે, પણ કંઈક અલગ જ થાય છે.

ਚਿਤਵਤ ਰਹਿਓ ਠਗਉਰ ਨਾਨਕ ਫਾਸੀ ਗਲਿ ਪਰੀ ॥੩੮॥

chitavat rahio tthgaur naanak faasee gal paree |38|

તે બીજાને છેતરવાનું કાવતરું કરે છે, ઓ નાનક, પરંતુ તે તેના બદલે તેના પોતાના ગળામાં ફાંસો મૂકે છે. ||38||

ਜਤਨ ਬਹੁਤ ਸੁਖ ਕੇ ਕੀਏ ਦੁਖ ਕੋ ਕੀਓ ਨ ਕੋਇ ॥

jatan bahut sukh ke kee dukh ko keeo na koe |

લોકો શાંતિ અને આનંદ મેળવવા માટે તમામ પ્રકારના પ્રયત્નો કરે છે, પરંતુ કોઈ દુઃખ મેળવવાનો પ્રયત્ન કરતું નથી.

ਕਹੁ ਨਾਨਕ ਸੁਨਿ ਰੇ ਮਨਾ ਹਰਿ ਭਾਵੈ ਸੋ ਹੋਇ ॥੩੯॥

kahu naanak sun re manaa har bhaavai so hoe |39|

નાનક કહે છે, સાંભળો, મન: ભગવાનને જે ગમે છે તે થાય છે. ||39||