श्री गुरू ग्रंथ साहिब दे पाठ दा भोग (रागमाला)

(पान: 4)

ਮਨੁ ਮਾਇਆ ਮੈ ਫਧਿ ਰਹਿਓ ਬਿਸਰਿਓ ਗੋਬਿੰਦ ਨਾਮੁ ॥

मनु माइआ मै फधि रहिओ बिसरिओ गोबिंद नामु ॥

मर्त्य मायेत अडकतो; तो विश्वाच्या परमेश्वराच्या नावाचा विसर पडला आहे.

ਕਹੁ ਨਾਨਕ ਬਿਨੁ ਹਰਿ ਭਜਨ ਜੀਵਨ ਕਉਨੇ ਕਾਮ ॥੩੦॥

कहु नानक बिनु हरि भजन जीवन कउने काम ॥३०॥

नानक म्हणतात, परमेश्वराचे ध्यान केल्याशिवाय या मानवी जीवनाचा उपयोग काय? ||३०||

ਪ੍ਰਾਨੀ ਰਾਮੁ ਨ ਚੇਤਈ ਮਦਿ ਮਾਇਆ ਕੈ ਅੰਧੁ ॥

प्रानी रामु न चेतई मदि माइआ कै अंधु ॥

नश्वर परमेश्वराचा विचार करत नाही; तो मायेच्या दारूने आंधळा झाला आहे.

ਕਹੁ ਨਾਨਕ ਹਰਿ ਭਜਨ ਬਿਨੁ ਪਰਤ ਤਾਹਿ ਜਮ ਫੰਧ ॥੩੧॥

कहु नानक हरि भजन बिनु परत ताहि जम फंध ॥३१॥

नानक म्हणतात, परमेश्वराचे ध्यान न करता तो मृत्यूच्या कचाट्यात अडकतो. ||31||

ਸੁਖ ਮੈ ਬਹੁ ਸੰਗੀ ਭਏ ਦੁਖ ਮੈ ਸੰਗਿ ਨ ਕੋਇ ॥

सुख मै बहु संगी भए दुख मै संगि न कोइ ॥

चांगल्या काळात आजूबाजूला अनेक साथीदार असतात, पण वाईट काळात कुणीच नसतं.

ਕਹੁ ਨਾਨਕ ਹਰਿ ਭਜੁ ਮਨਾ ਅੰਤਿ ਸਹਾਈ ਹੋਇ ॥੩੨॥

कहु नानक हरि भजु मना अंति सहाई होइ ॥३२॥

नानक म्हणतात, कंपन करा आणि परमेश्वराचे ध्यान करा; शेवटी तोच तुमची मदत आणि आधार असेल. ||32||

ਜਨਮ ਜਨਮ ਭਰਮਤ ਫਿਰਿਓ ਮਿਟਿਓ ਨ ਜਮ ਕੋ ਤ੍ਰਾਸੁ ॥

जनम जनम भरमत फिरिओ मिटिओ न जम को त्रासु ॥

मर्त्य अगणित आयुष्यभर हरवलेल्या आणि गोंधळलेल्या भटकत असतात; त्यांची मृत्यूची भीती कधीही दूर होत नाही.

ਕਹੁ ਨਾਨਕ ਹਰਿ ਭਜੁ ਮਨਾ ਨਿਰਭੈ ਪਾਵਹਿ ਬਾਸੁ ॥੩੩॥

कहु नानक हरि भजु मना निरभै पावहि बासु ॥३३॥

नानक म्हणतात, कंपन करा आणि परमेश्वराचे ध्यान करा आणि तुम्ही निर्भय परमेश्वरामध्ये वास कराल. ||33||

ਜਤਨ ਬਹੁਤੁ ਮੈ ਕਰਿ ਰਹਿਓ ਮਿਟਿਓ ਨ ਮਨ ਕੋ ਮਾਨੁ ॥

जतन बहुतु मै करि रहिओ मिटिओ न मन को मानु ॥

मी खूप प्रयत्न केले, पण माझ्या मनातील अभिमान दूर झाला नाही.

ਦੁਰਮਤਿ ਸਿਉ ਨਾਨਕ ਫਧਿਓ ਰਾਖਿ ਲੇਹੁ ਭਗਵਾਨ ॥੩੪॥

दुरमति सिउ नानक फधिओ राखि लेहु भगवान ॥३४॥

नानक, मी दुष्टबुद्धीमध्ये मग्न आहे. हे देवा, मला वाचवा! ||34||

ਬਾਲ ਜੁਆਨੀ ਅਰੁ ਬਿਰਧਿ ਫੁਨਿ ਤੀਨਿ ਅਵਸਥਾ ਜਾਨਿ ॥

बाल जुआनी अरु बिरधि फुनि तीनि अवसथा जानि ॥

बालपण, तारुण्य आणि म्हातारपण - या जीवनाच्या तीन अवस्था म्हणून जाणून घ्या.

ਕਹੁ ਨਾਨਕ ਹਰਿ ਭਜਨ ਬਿਨੁ ਬਿਰਥਾ ਸਭ ਹੀ ਮਾਨੁ ॥੩੫॥

कहु नानक हरि भजन बिनु बिरथा सभ ही मानु ॥३५॥

नानक म्हणतात, परमेश्वराचे ध्यान केल्याशिवाय सर्व काही व्यर्थ आहे; आपण याचे कौतुक केले पाहिजे. ||35||

ਕਰਣੋ ਹੁਤੋ ਸੁ ਨਾ ਕੀਓ ਪਰਿਓ ਲੋਭ ਕੈ ਫੰਧ ॥

करणो हुतो सु ना कीओ परिओ लोभ कै फंध ॥

तुम्हाला जे करायला हवे होते ते तुम्ही केले नाही; तू लोभाच्या जाळ्यात अडकला आहेस.

ਨਾਨਕ ਸਮਿਓ ਰਮਿ ਗਇਓ ਅਬ ਕਿਉ ਰੋਵਤ ਅੰਧ ॥੩੬॥

नानक समिओ रमि गइओ अब किउ रोवत अंध ॥३६॥

नानक, तुझा काळ गेला आणि गेला; आंधळ्या मूर्खा, तू आता का रडत आहेस? ||36||

ਮਨੁ ਮਾਇਆ ਮੈ ਰਮਿ ਰਹਿਓ ਨਿਕਸਤ ਨਾਹਿਨ ਮੀਤ ॥

मनु माइआ मै रमि रहिओ निकसत नाहिन मीत ॥

मन मायेत गढून गेलेले आहे - ते त्यातून सुटू शकत नाही मित्रा.

ਨਾਨਕ ਮੂਰਤਿ ਚਿਤ੍ਰ ਜਿਉ ਛਾਡਿਤ ਨਾਹਿਨ ਭੀਤਿ ॥੩੭॥

नानक मूरति चित्र जिउ छाडित नाहिन भीति ॥३७॥

नानक, हे भिंतीवर रंगवलेल्या चित्रासारखे आहे - ते सोडू शकत नाही. ||37||

ਨਰ ਚਾਹਤ ਕਛੁ ਅਉਰ ਅਉਰੈ ਕੀ ਅਉਰੈ ਭਈ ॥

नर चाहत कछु अउर अउरै की अउरै भई ॥

माणसाला काहीतरी हवे असते, पण काहीतरी वेगळे घडते.

ਚਿਤਵਤ ਰਹਿਓ ਠਗਉਰ ਨਾਨਕ ਫਾਸੀ ਗਲਿ ਪਰੀ ॥੩੮॥

चितवत रहिओ ठगउर नानक फासी गलि परी ॥३८॥

हे नानक, तो इतरांना फसवण्याचा कट रचतो, परंतु तो त्याऐवजी स्वतःच्या गळ्यात फास घालतो. ||38||

ਜਤਨ ਬਹੁਤ ਸੁਖ ਕੇ ਕੀਏ ਦੁਖ ਕੋ ਕੀਓ ਨ ਕੋਇ ॥

जतन बहुत सुख के कीए दुख को कीओ न कोइ ॥

लोक शांती आणि सुख मिळवण्यासाठी सर्व प्रकारचे प्रयत्न करतात, परंतु दुःख मिळवण्याचा कोणीही प्रयत्न करत नाही.

ਕਹੁ ਨਾਨਕ ਸੁਨਿ ਰੇ ਮਨਾ ਹਰਿ ਭਾਵੈ ਸੋ ਹੋਇ ॥੩੯॥

कहु नानक सुनि रे मना हरि भावै सो होइ ॥३९॥

नानक म्हणतात, ऐका, मन: देवाला जे आवडते तेच घडते. ||39||