Sri Guru Granth Sahib Paath Bhog (Ragmala)

(Pagina: 3)

ਭੈ ਨਾਸਨ ਦੁਰਮਤਿ ਹਰਨ ਕਲਿ ਮੈ ਹਰਿ ਕੋ ਨਾਮੁ ॥

bhai naasan duramat haran kal mai har ko naam |

In hac Tenebrosa Aetate Kali Iuga, Nomen Domini destructor timoris, Eradicator malitiae.

ਨਿਸਿ ਦਿਨੁ ਜੋ ਨਾਨਕ ਭਜੈ ਸਫਲ ਹੋਹਿ ਤਿਹ ਕਾਮ ॥੨੦॥

nis din jo naanak bhajai safal hohi tih kaam |20|

Nocte ac die, o Nanak, quicunque de Nomine Domini tremit et meditatur, omnia ejus opera fruitur. ||20||

ਜਿਹਬਾ ਗੁਨ ਗੋਬਿੰਦ ਭਜਹੁ ਕਰਨ ਸੁਨਹੁ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ॥

jihabaa gun gobind bhajahu karan sunahu har naam |

Gloriosas laudes Domini universi vibrate lingua tua; auribus percipite nomen Domini.

ਕਹੁ ਨਾਨਕ ਸੁਨਿ ਰੇ ਮਨਾ ਪਰਹਿ ਨ ਜਮ ਕੈ ਧਾਮ ॥੨੧॥

kahu naanak sun re manaa pareh na jam kai dhaam |21|

Audi, inquit Nanak, homo: non debebis ire ad domum mortis. ||21||

ਜੋ ਪ੍ਰਾਨੀ ਮਮਤਾ ਤਜੈ ਲੋਭ ਮੋਹ ਅਹੰਕਾਰ ॥

jo praanee mamataa tajai lobh moh ahankaar |

Ille mortalis qui possessionem, avaritiam, affectionem, affectionem, et egotismum renuntiat

ਕਹੁ ਨਾਨਕ ਆਪਨ ਤਰੈ ਅਉਰਨ ਲੇਤ ਉਧਾਰ ॥੨੨॥

kahu naanak aapan tarai aauran let udhaar |22|

dicit Nanak, ipse salvatur, et multos alios quoque salvat. ||22||

ਜਿਉ ਸੁਪਨਾ ਅਰੁ ਪੇਖਨਾ ਐਸੇ ਜਗ ਕਉ ਜਾਨਿ ॥

jiau supanaa ar pekhanaa aaise jag kau jaan |

Sicut somnium et spectaculum, sic mundus iste scire debetis.

ਇਨ ਮੈ ਕਛੁ ਸਾਚੋ ਨਹੀ ਨਾਨਕ ਬਿਨੁ ਭਗਵਾਨ ॥੨੩॥

ein mai kachh saacho nahee naanak bin bhagavaan |23|

Nihil horum verum est, o Nanak, sine Deo. ||23||

ਨਿਸਿ ਦਿਨੁ ਮਾਇਆ ਕਾਰਨੇ ਪ੍ਰਾਨੀ ਡੋਲਤ ਨੀਤ ॥

nis din maaeaa kaarane praanee ddolat neet |

Nocte ac die, propter Maiam, mortalia constanter vagatur.

ਕੋਟਨ ਮੈ ਨਾਨਕ ਕੋਊ ਨਾਰਾਇਨੁ ਜਿਹ ਚੀਤਿ ॥੨੪॥

kottan mai naanak koaoo naaraaein jih cheet |24|

Inter decies centena millia, O Nanak, nemo fere est, qui Dominum in conscientia custodit. ||24||

ਜੈਸੇ ਜਲ ਤੇ ਬੁਦਬੁਦਾ ਉਪਜੈ ਬਿਨਸੈ ਨੀਤ ॥

jaise jal te budabudaa upajai binasai neet |

Sicut bullae in aqua bene sursum et iterum evanescunt;

ਜਗ ਰਚਨਾ ਤੈਸੇ ਰਚੀ ਕਹੁ ਨਾਨਕ ਸੁਨਿ ਮੀਤ ॥੨੫॥

jag rachanaa taise rachee kahu naanak sun meet |25|

sic universum creatum est; inquit Nanak, audi, mi amice! ||25||

ਪ੍ਰਾਨੀ ਕਛੂ ਨ ਚੇਤਈ ਮਦਿ ਮਾਇਆ ਕੈ ਅੰਧੁ ॥

praanee kachhoo na chetee mad maaeaa kai andh |

Usque ad momentum non meminit mortale; Maianae vino caecatur.

ਕਹੁ ਨਾਨਕ ਬਿਨੁ ਹਰਿ ਭਜਨ ਪਰਤ ਤਾਹਿ ਜਮ ਫੰਧ ॥੨੬॥

kahu naanak bin har bhajan parat taeh jam fandh |26|

Inquit Nanak, sine meditatione Domini, laqueo mortis captus est. ||26||

ਜਉ ਸੁਖ ਕਉ ਚਾਹੈ ਸਦਾ ਸਰਨਿ ਰਾਮ ਕੀ ਲੇਹ ॥

jau sukh kau chaahai sadaa saran raam kee leh |

Si pacem aeternam desideratis, sanctuarium Domini quaerite.

ਕਹੁ ਨਾਨਕ ਸੁਨਿ ਰੇ ਮਨਾ ਦੁਰਲਭ ਮਾਨੁਖ ਦੇਹ ॥੨੭॥

kahu naanak sun re manaa duralabh maanukh deh |27|

Dicit Nanak, audi, mentem: difficile est hoc corpus humanum obtinere. ||27||

ਮਾਇਆ ਕਾਰਨਿ ਧਾਵਹੀ ਮੂਰਖ ਲੋਗ ਅਜਾਨ ॥

maaeaa kaaran dhaavahee moorakh log ajaan |

Maya causa, stulti et imperiti undique discurrunt.

ਕਹੁ ਨਾਨਕ ਬਿਨੁ ਹਰਿ ਭਜਨ ਬਿਰਥਾ ਜਨਮੁ ਸਿਰਾਨ ॥੨੮॥

kahu naanak bin har bhajan birathaa janam siraan |28|

Inquit Nanak, sine Domini meditatione, vita inutiliter transit. ||28||

ਜੋ ਪ੍ਰਾਨੀ ਨਿਸਿ ਦਿਨੁ ਭਜੈ ਰੂਪ ਰਾਮ ਤਿਹ ਜਾਨੁ ॥

jo praanee nis din bhajai roop raam tih jaan |

Ille mortalis, qui meditatur et micat nocte ac die Domino, cognoscit formam Domini.

ਹਰਿ ਜਨ ਹਰਿ ਅੰਤਰੁ ਨਹੀ ਨਾਨਕ ਸਾਚੀ ਮਾਨੁ ॥੨੯॥

har jan har antar nahee naanak saachee maan |29|

Nihil interest inter dominum et humilem servum; O Nanak, hoc verum scito. ||29||