سری گرو گرنتھ صاحب دے پاتھ دا بھوگ (راگمالا)

(صفحو: 5)


ਜਗਤੁ ਭਿਖਾਰੀ ਫਿਰਤੁ ਹੈ ਸਭ ਕੋ ਦਾਤਾ ਰਾਮੁ ॥
jagat bhikhaaree firat hai sabh ko daataa raam |

دنيا گهمڻ ڦرڻ گهري ٿي، پر پالڻهار سڀني کي ڏيڻ وارو آهي.

ਕਹੁ ਨਾਨਕ ਮਨ ਸਿਮਰੁ ਤਿਹ ਪੂਰਨ ਹੋਵਹਿ ਕਾਮ ॥੪੦॥
kahu naanak man simar tih pooran hoveh kaam |40|

نانڪ فرمائي ٿو، هن جي ياد ۾ غور ڪريو، ۽ توهان جا سڀ ڪم ڪامياب ٿي ويندا. ||40||

ਝੂਠੈ ਮਾਨੁ ਕਹਾ ਕਰੈ ਜਗੁ ਸੁਪਨੇ ਜਿਉ ਜਾਨੁ ॥
jhootthai maan kahaa karai jag supane jiau jaan |

تون پاڻ تي اهڙو ڪوڙو فخر ڇو ٿو ڪرين؟ توهان کي ڄاڻڻ گهرجي ته دنيا صرف هڪ خواب آهي.

ਇਨ ਮੈ ਕਛੁ ਤੇਰੋ ਨਹੀ ਨਾਨਕ ਕਹਿਓ ਬਖਾਨਿ ॥੪੧॥
ein mai kachh tero nahee naanak kahio bakhaan |41|

هن مان ڪو به توهان جو ناهي؛ نانڪ هن حقيقت کي بيان ڪري ٿو. ||41||

ਗਰਬੁ ਕਰਤੁ ਹੈ ਦੇਹ ਕੋ ਬਿਨਸੈ ਛਿਨ ਮੈ ਮੀਤ ॥
garab karat hai deh ko binasai chhin mai meet |

توهان کي پنهنجي جسم تي فخر آهي. اهو هڪ پل ۾ تباهه ٿي ويندو، منهنجا دوست.

ਜਿਹਿ ਪ੍ਰਾਨੀ ਹਰਿ ਜਸੁ ਕਹਿਓ ਨਾਨਕ ਤਿਹਿ ਜਗੁ ਜੀਤਿ ॥੪੨॥
jihi praanee har jas kahio naanak tihi jag jeet |42|

اهو انسان جيڪو رب جي ساراهه ڳائيندو آهي، اي نانڪ، دنيا کي فتح ڪري ٿو. ||42||

ਜਿਹ ਘਟਿ ਸਿਮਰਨੁ ਰਾਮ ਕੋ ਸੋ ਨਰੁ ਮੁਕਤਾ ਜਾਨੁ ॥
jih ghatt simaran raam ko so nar mukataa jaan |

اُهو ماڻهو، جيڪو پنهنجي دل ۾ رب جي ياد ڪري ٿو، اُهو آزاد ٿي وڃي ٿو- اها خوبي ڄاڻ.

ਤਿਹਿ ਨਰ ਹਰਿ ਅੰਤਰੁ ਨਹੀ ਨਾਨਕ ਸਾਚੀ ਮਾਨੁ ॥੪੩॥
tihi nar har antar nahee naanak saachee maan |43|

ان شخص ۽ رب جي وچ ۾ ڪو به فرق نه آهي: اي نانڪ، هن کي سچ سمجهي. ||43||

ਏਕ ਭਗਤਿ ਭਗਵਾਨ ਜਿਹ ਪ੍ਰਾਨੀ ਕੈ ਨਾਹਿ ਮਨਿ ॥
ek bhagat bhagavaan jih praanee kai naeh man |

اُهو ماڻهو، جنهن جي ذهن ۾ خدا جي عقيدت نه رهي

ਜੈਸੇ ਸੂਕਰ ਸੁਆਨ ਨਾਨਕ ਮਾਨੋ ਤਾਹਿ ਤਨੁ ॥੪੪॥
jaise sookar suaan naanak maano taeh tan |44|

- اي نانڪ، ڄاڻو ته هن جو جسم سور، يا ڪتي وانگر آهي. ||44||

ਸੁਆਮੀ ਕੋ ਗ੍ਰਿਹੁ ਜਿਉ ਸਦਾ ਸੁਆਨ ਤਜਤ ਨਹੀ ਨਿਤ ॥
suaamee ko grihu jiau sadaa suaan tajat nahee nit |

ڪتو ڪڏهن به پنهنجي مالڪ جي گهر کي نه ڇڏيندو آهي.

ਨਾਨਕ ਇਹ ਬਿਧਿ ਹਰਿ ਭਜਉ ਇਕ ਮਨਿ ਹੁਇ ਇਕ ਚਿਤਿ ॥੪੫॥
naanak ih bidh har bhjau ik man hue ik chit |45|

اي نانڪ، بلڪل ساڳيءَ طرح، يڪدم، هڪ نقطي شعور سان، رب جو تپ ۽ غور ڪيو. ||45||

ਤੀਰਥ ਬਰਤ ਅਰੁ ਦਾਨ ਕਰਿ ਮਨ ਮੈ ਧਰੈ ਗੁਮਾਨੁ ॥
teerath barat ar daan kar man mai dharai gumaan |

جيڪي مقدس درگاهن جي زيارت ڪن ٿا، روزا رکن ٿا ۽ خيرات لاءِ عطيا ڏين ٿا، تڏهن به پنهنجي ذهن ۾ فخر محسوس ڪن ٿا.

ਨਾਨਕ ਨਿਹਫਲ ਜਾਤ ਤਿਹ ਜਿਉ ਕੁੰਚਰ ਇਸਨਾਨੁ ॥੪੬॥
naanak nihafal jaat tih jiau kunchar isanaan |46|

- اي نانڪ، انهن جا عمل بيڪار آهن، هاٿي وانگر، جيڪو غسل ڪري، ۽ پوء مٽيء ۾ ڦري ٿو. ||46||

ਸਿਰੁ ਕੰਪਿਓ ਪਗ ਡਗਮਗੇ ਨੈਨ ਜੋਤਿ ਤੇ ਹੀਨ ॥
sir kanpio pag ddagamage nain jot te heen |

مٿو ڏڪندو آهي، پير لرزندا آهن ۽ اکيون ڪمزور ۽ ڪمزور ٿي وينديون آهن.

ਕਹੁ ਨਾਨਕ ਇਹ ਬਿਧਿ ਭਈ ਤਊ ਨ ਹਰਿ ਰਸਿ ਲੀਨ ॥੪੭॥
kahu naanak ih bidh bhee taoo na har ras leen |47|

چوي ٿو نانڪ، تنهنجي اها حالت آهي. ۽ اڃا تائين، توهان رب جي عظيم ذات جو مزو نه ورتو آهي. ||47||

ਨਿਜ ਕਰਿ ਦੇਖਿਓ ਜਗਤੁ ਮੈ ਕੋ ਕਾਹੂ ਕੋ ਨਾਹਿ ॥
nij kar dekhio jagat mai ko kaahoo ko naeh |

مون دنيا کي پنهنجي نظر سان ڏٺو هو، پر ڪنهن جي به نه هئي.

ਨਾਨਕ ਥਿਰੁ ਹਰਿ ਭਗਤਿ ਹੈ ਤਿਹ ਰਾਖੋ ਮਨ ਮਾਹਿ ॥੪੮॥
naanak thir har bhagat hai tih raakho man maeh |48|

اي نانڪ، صرف رب جي عقيدت واري عبادت دائمي آهي؛ هن کي پنهنجي ذهن ۾ رکو. ||48||

ਜਗ ਰਚਨਾ ਸਭ ਝੂਠ ਹੈ ਜਾਨਿ ਲੇਹੁ ਰੇ ਮੀਤ ॥
jag rachanaa sabh jhootth hai jaan lehu re meet |

دنيا ۽ ان جا معاملا بلڪل ڪوڙا آهن. هن کي چڱي طرح ڄاڻو، منهنجا دوست.

ਕਹਿ ਨਾਨਕ ਥਿਰੁ ਨਾ ਰਹੈ ਜਿਉ ਬਾਲੂ ਕੀ ਭੀਤਿ ॥੪੯॥
keh naanak thir naa rahai jiau baaloo kee bheet |49|

نانڪ چوي ٿو، رڻ جي ڀت وانگر آهي. اهو برداشت نه ٿيندو. ||49||