سدھ گوشٹ

(صفحو: 15)

ਨਉ ਸਰ ਸੁਭਰ ਦਸਵੈ ਪੂਰੇ ॥

nau sar subhar dasavai poore |

نون دروازن تي ڪنٽرول ڪرڻ سان، انسان ڏهين دروازي تي مڪمل ڪنٽرول حاصل ڪري ٿو.

ਤਹ ਅਨਹਤ ਸੁੰਨ ਵਜਾਵਹਿ ਤੂਰੇ ॥

tah anahat sun vajaaveh toore |

اتي، مطلق رب جو اڻڄاتل آواز وائبرٽ ڪري ٿو ۽ گونجي ٿو.

ਸਾਚੈ ਰਾਚੇ ਦੇਖਿ ਹਜੂਰੇ ॥

saachai raache dekh hajoore |

سچي پالڻهار کي هميشه حاضر ڏسي، هن سان ملي وڃ.

ਘਟਿ ਘਟਿ ਸਾਚੁ ਰਹਿਆ ਭਰਪੂਰੇ ॥

ghatt ghatt saach rahiaa bharapoore |

سچو رب هر دل ۾ پکڙيل ۽ پکڙيل آهي.

ਗੁਪਤੀ ਬਾਣੀ ਪਰਗਟੁ ਹੋਇ ॥

gupatee baanee paragatt hoe |

ڪلام جي لڪيل باني پڌري ٿي.

ਨਾਨਕ ਪਰਖਿ ਲਏ ਸਚੁ ਸੋਇ ॥੫੩॥

naanak parakh le sach soe |53|

اي نانڪ، سچو رب نازل ٿيو ۽ ڄاتو وڃي ٿو. ||53||

ਸਹਜ ਭਾਇ ਮਿਲੀਐ ਸੁਖੁ ਹੋਵੈ ॥

sahaj bhaae mileeai sukh hovai |

وجدان ۽ محبت جي ذريعي رب سان ملاقات، سڪون ملي ٿو.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਜਾਗੈ ਨੀਦ ਨ ਸੋਵੈ ॥

guramukh jaagai need na sovai |

گرومخ بيدار ۽ باخبر رهي ٿو؛ هو ننڊ نه ڪندو آهي.

ਸੁੰਨ ਸਬਦੁ ਅਪਰੰਪਰਿ ਧਾਰੈ ॥

sun sabad aparanpar dhaarai |

هو اندر ۾ لامحدود، مطلق شبد کي گهيرو ڪري ٿو.

ਕਹਤੇ ਮੁਕਤੁ ਸਬਦਿ ਨਿਸਤਾਰੈ ॥

kahate mukat sabad nisataarai |

سَبَدَ جَپَڻ سان، هو آزاد ٿئي ٿو، ۽ ٻين کي به بچائي ٿو.

ਗੁਰ ਕੀ ਦੀਖਿਆ ਸੇ ਸਚਿ ਰਾਤੇ ॥

gur kee deekhiaa se sach raate |

جيڪي گرو جي تعليمات تي عمل ڪن ٿا، اهي سچ سان لاڳاپيل آهن.

ਨਾਨਕ ਆਪੁ ਗਵਾਇ ਮਿਲਣ ਨਹੀ ਭ੍ਰਾਤੇ ॥੫੪॥

naanak aap gavaae milan nahee bhraate |54|

اي نانڪ، جيڪي پنهنجي خودمختاري کي ختم ڪن ٿا، اهي رب سان ملن ٿا. اهي شڪ کان الڳ نه رهندا آهن. ||54||

ਕੁਬੁਧਿ ਚਵਾਵੈ ਸੋ ਕਿਤੁ ਠਾਇ ॥

kubudh chavaavai so kit tthaae |

”اها جاءِ ڪٿي آهي، جتي بڇڙا خيال ناس ٿين؟

ਕਿਉ ਤਤੁ ਨ ਬੂਝੈ ਚੋਟਾ ਖਾਇ ॥

kiau tat na boojhai chottaa khaae |

انسان حقيقت جي جوهر کي نه ٿو سمجهي. هن کي تڪليف ڇو ٿيڻ گهرجي؟"

ਜਮ ਦਰਿ ਬਾਧੇ ਕੋਇ ਨ ਰਾਖੈ ॥

jam dar baadhe koe na raakhai |

موت جي دروازي تي بند ٿيل شخص کي ڪو به بچائي نه ٿو سگهي.

ਬਿਨੁ ਸਬਦੈ ਨਾਹੀ ਪਤਿ ਸਾਖੈ ॥

bin sabadai naahee pat saakhai |

شَبَدَ کان سواءِ، ڪنهن کي به عزت ۽ وقار ڪونهي.

ਕਿਉ ਕਰਿ ਬੂਝੈ ਪਾਵੈ ਪਾਰੁ ॥

kiau kar boojhai paavai paar |

”ڪنهن کي سمجھڻ ۽ پار ڪرڻ ڪيئن ٿو ملي؟

ਨਾਨਕ ਮਨਮੁਖਿ ਨ ਬੁਝੈ ਗਵਾਰੁ ॥੫੫॥

naanak manamukh na bujhai gavaar |55|

اي نانڪ، بيوقوف خود ارادي وارو انسان نه ٿو سمجهي. ||55||

ਕੁਬੁਧਿ ਮਿਟੈ ਗੁਰਸਬਦੁ ਬੀਚਾਰਿ ॥

kubudh mittai gurasabad beechaar |

بڇڙا خيال ختم ٿي ويا آهن، گرو جي ڪلام تي غور ڪرڻ.

ਸਤਿਗੁਰੁ ਭੇਟੈ ਮੋਖ ਦੁਆਰ ॥

satigur bhettai mokh duaar |

سچي گروءَ سان ملڻ سان، آزاديءَ جو دروازو ملي ٿو.