સિધ ગોષ્ટ

(પાન: 15)

ਨਉ ਸਰ ਸੁਭਰ ਦਸਵੈ ਪੂਰੇ ॥

nau sar subhar dasavai poore |

નવ દરવાજા પર નિયંત્રણની પ્રેક્ટિસ કરીને, વ્યક્તિ દસમા દ્વાર પર સંપૂર્ણ નિયંત્રણ પ્રાપ્ત કરે છે.

ਤਹ ਅਨਹਤ ਸੁੰਨ ਵਜਾਵਹਿ ਤੂਰੇ ॥

tah anahat sun vajaaveh toore |

ત્યાં, નિરપેક્ષ ભગવાનનો અનસ્ટ્રક્ડ ધ્વનિ પ્રવાહ કંપાય છે અને સંભળાય છે.

ਸਾਚੈ ਰਾਚੇ ਦੇਖਿ ਹਜੂਰੇ ॥

saachai raache dekh hajoore |

સાચા ભગવાનને નિત્ય હાજર જુઓ અને તેની સાથે ભળી જાઓ.

ਘਟਿ ਘਟਿ ਸਾਚੁ ਰਹਿਆ ਭਰਪੂਰੇ ॥

ghatt ghatt saach rahiaa bharapoore |

સાચા પ્રભુ દરેક હૃદયમાં વ્યાપેલા અને વ્યાપેલા છે.

ਗੁਪਤੀ ਬਾਣੀ ਪਰਗਟੁ ਹੋਇ ॥

gupatee baanee paragatt hoe |

શબ્દની છુપાયેલી બાની પ્રગટ થાય છે.

ਨਾਨਕ ਪਰਖਿ ਲਏ ਸਚੁ ਸੋਇ ॥੫੩॥

naanak parakh le sach soe |53|

ઓ નાનક, સાચા ભગવાન પ્રગટ અને જાણીતા છે. ||53||

ਸਹਜ ਭਾਇ ਮਿਲੀਐ ਸੁਖੁ ਹੋਵੈ ॥

sahaj bhaae mileeai sukh hovai |

અંતઃપ્રેરણા અને પ્રેમ દ્વારા પ્રભુ સાથે મળવાથી શાંતિ મળે છે.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਜਾਗੈ ਨੀਦ ਨ ਸੋਵੈ ॥

guramukh jaagai need na sovai |

ગુરુમુખ જાગૃત અને જાગૃત રહે છે; તેને ઊંઘ આવતી નથી.

ਸੁੰਨ ਸਬਦੁ ਅਪਰੰਪਰਿ ਧਾਰੈ ॥

sun sabad aparanpar dhaarai |

તે અમર્યાદિત, નિરપેક્ષ શબ્દને અંદર ઊંડે સમાવે છે.

ਕਹਤੇ ਮੁਕਤੁ ਸਬਦਿ ਨਿਸਤਾਰੈ ॥

kahate mukat sabad nisataarai |

શબ્દનો જાપ કરવાથી તે મુક્ત થાય છે, અને બીજાને પણ બચાવે છે.

ਗੁਰ ਕੀ ਦੀਖਿਆ ਸੇ ਸਚਿ ਰਾਤੇ ॥

gur kee deekhiaa se sach raate |

જેઓ ગુરુના ઉપદેશોનું આચરણ કરે છે તેઓ સત્ય સાથે જોડાયેલા હોય છે.

ਨਾਨਕ ਆਪੁ ਗਵਾਇ ਮਿਲਣ ਨਹੀ ਭ੍ਰਾਤੇ ॥੫੪॥

naanak aap gavaae milan nahee bhraate |54|

હે નાનક, જેઓ પોતાના સ્વ-અહંકારને નાબૂદ કરે છે તેઓ પ્રભુને મળે છે; તેઓ શંકા દ્વારા અલગ રહેતા નથી. ||54||

ਕੁਬੁਧਿ ਚਵਾਵੈ ਸੋ ਕਿਤੁ ਠਾਇ ॥

kubudh chavaavai so kit tthaae |

"તે જગ્યા ક્યાં છે, જ્યાં દુષ્ટ વિચારોનો નાશ થાય છે?

ਕਿਉ ਤਤੁ ਨ ਬੂਝੈ ਚੋਟਾ ਖਾਇ ॥

kiau tat na boojhai chottaa khaae |

નશ્વર વાસ્તવિકતાનો સાર સમજી શકતો નથી; તેણે શા માટે પીડા સહન કરવી જોઈએ?"

ਜਮ ਦਰਿ ਬਾਧੇ ਕੋਇ ਨ ਰਾਖੈ ॥

jam dar baadhe koe na raakhai |

જે મૃત્યુના દ્વારે બંધાયેલ છે તેને કોઈ બચાવી શકતું નથી.

ਬਿਨੁ ਸਬਦੈ ਨਾਹੀ ਪਤਿ ਸਾਖੈ ॥

bin sabadai naahee pat saakhai |

શબદ વિના કોઈનું યશ કે સન્માન નથી.

ਕਿਉ ਕਰਿ ਬੂਝੈ ਪਾਵੈ ਪਾਰੁ ॥

kiau kar boojhai paavai paar |

"કોઈ સમજ કેવી રીતે મેળવી શકે અને પાર કરી શકે?"

ਨਾਨਕ ਮਨਮੁਖਿ ਨ ਬੁਝੈ ਗਵਾਰੁ ॥੫੫॥

naanak manamukh na bujhai gavaar |55|

હે નાનક, મૂર્ખ સ્વ-ઇચ્છાવાળા મનમુખને સમજાતું નથી. ||55||

ਕੁਬੁਧਿ ਮਿਟੈ ਗੁਰਸਬਦੁ ਬੀਚਾਰਿ ॥

kubudh mittai gurasabad beechaar |

ગુરૂના શબ્દનું ચિંતન કરવાથી દુષ્ટ વિચારો ભૂંસાઈ જાય છે.

ਸਤਿਗੁਰੁ ਭੇਟੈ ਮੋਖ ਦੁਆਰ ॥

satigur bhettai mokh duaar |

સાચા ગુરુના મિલનથી મુક્તિનું દ્વાર મળી જાય છે.