باون اخری

(صفحو: 6)

ਪਸੁ ਆਪਨ ਹਉ ਹਉ ਕਰੈ ਨਾਨਕ ਬਿਨੁ ਹਰਿ ਕਹਾ ਕਮਾਤਿ ॥੧॥

pas aapan hau hau karai naanak bin har kahaa kamaat |1|

حيوان خود غرضي، خود غرضي ۽ غرور ۾ رڌل آهي؛ اي نانڪ، رب کان سواءِ، ڪير ٿو ڪري سگهي؟ ||1||

ਪਉੜੀ ॥

paurree |

پورو:

ਏਕਹਿ ਆਪਿ ਕਰਾਵਨਹਾਰਾ ॥

ekeh aap karaavanahaaraa |

هڪ رب پاڻ سڀني ڪمن جو ڪارڻ آهي.

ਆਪਹਿ ਪਾਪ ਪੁੰਨ ਬਿਸਥਾਰਾ ॥

aapeh paap pun bisathaaraa |

هو پاڻ ئي گناهن ۽ نيڪ عملن کي ورهائي ٿو.

ਇਆ ਜੁਗ ਜਿਤੁ ਜਿਤੁ ਆਪਹਿ ਲਾਇਓ ॥

eaa jug jit jit aapeh laaeio |

هن عمر ۾، ماڻهو جڙيل آهن جيئن رب انهن کي ڳنڍيندو آهي.

ਸੋ ਸੋ ਪਾਇਓ ਜੁ ਆਪਿ ਦਿਵਾਇਓ ॥

so so paaeio ju aap divaaeio |

انهن کي اهو ملي ٿو جيڪو رب پاڻ ڏئي ٿو.

ਉਆ ਕਾ ਅੰਤੁ ਨ ਜਾਨੈ ਕੋਊ ॥

auaa kaa ant na jaanai koaoo |

ڪو به نه ڄاڻي ٿو سندس حدون.

ਜੋ ਜੋ ਕਰੈ ਸੋਊ ਫੁਨਿ ਹੋਊ ॥

jo jo karai soaoo fun hoaoo |

هو جيڪو ڪري ٿو سو پورو ٿئي ٿو.

ਏਕਹਿ ਤੇ ਸਗਲਾ ਬਿਸਥਾਰਾ ॥

ekeh te sagalaa bisathaaraa |

هڪ کان، سڄي ڪائنات جي وسعت پيدا ٿي.

ਨਾਨਕ ਆਪਿ ਸਵਾਰਨਹਾਰਾ ॥੮॥

naanak aap savaaranahaaraa |8|

اي نانڪ، هو پاڻ اسان جو بچاءُ وارو فضل آهي. ||8||

ਸਲੋਕੁ ॥

salok |

سلوڪ:

ਰਾਚਿ ਰਹੇ ਬਨਿਤਾ ਬਿਨੋਦ ਕੁਸਮ ਰੰਗ ਬਿਖ ਸੋਰ ॥

raach rahe banitaa binod kusam rang bikh sor |

مرد عورتن ۽ چنچل لذتن ۾ مشغول رهي ٿو. هن جي جذبي جو گوڙ زعفران جي رنگ وانگر آهي، جيڪو تمام جلد ختم ٿي ويندو آهي.

ਨਾਨਕ ਤਿਹ ਸਰਨੀ ਪਰਉ ਬਿਨਸਿ ਜਾਇ ਮੈ ਮੋਰ ॥੧॥

naanak tih saranee prau binas jaae mai mor |1|

اي نانڪ، خدا جي حرمت جي ڳولا ڪريو، ۽ توهان جي خود غرضي ۽ غرور کي ختم ڪيو ويندو. ||1||

ਪਉੜੀ ॥

paurree |

پورو:

ਰੇ ਮਨ ਬਿਨੁ ਹਰਿ ਜਹ ਰਚਹੁ ਤਹ ਤਹ ਬੰਧਨ ਪਾਹਿ ॥

re man bin har jah rachahu tah tah bandhan paeh |

اي دماغ: رب کان سواء، جيڪو توهان ۾ شامل آهي، توهان کي زنجيرن ۾ جڪڙيندو.

ਜਿਹ ਬਿਧਿ ਕਤਹੂ ਨ ਛੂਟੀਐ ਸਾਕਤ ਤੇਊ ਕਮਾਹਿ ॥

jih bidh katahoo na chhootteeai saakat teaoo kamaeh |

بي ايمان بزدل اهڙا ڪم ڪري ٿو جيڪي کيس ڪڏهن به آزاد ٿيڻ نه ڏيندا.

ਹਉ ਹਉ ਕਰਤੇ ਕਰਮ ਰਤ ਤਾ ਕੋ ਭਾਰੁ ਅਫਾਰ ॥

hau hau karate karam rat taa ko bhaar afaar |

انا پرستي، خودغرضي ۽ غرور ۾ مبتلا، رسمن جا عاشق ناقابل برداشت بوجھ کڻندا آهن.

ਪ੍ਰੀਤਿ ਨਹੀ ਜਉ ਨਾਮ ਸਿਉ ਤਉ ਏਊ ਕਰਮ ਬਿਕਾਰ ॥

preet nahee jau naam siau tau eaoo karam bikaar |

جڏهن نام سان محبت نه هجي ته پوءِ اهي رسمون بگڙي وينديون آهن.

ਬਾਧੇ ਜਮ ਕੀ ਜੇਵਰੀ ਮੀਠੀ ਮਾਇਆ ਰੰਗ ॥

baadhe jam kee jevaree meetthee maaeaa rang |

موت جي رسي انهن کي جڪڙي ٿي جيڪي مايا جي مٺي ذائقي سان پيار ۾ آهن.

ਭ੍ਰਮ ਕੇ ਮੋਹੇ ਨਹ ਬੁਝਹਿ ਸੋ ਪ੍ਰਭੁ ਸਦਹੂ ਸੰਗ ॥

bhram ke mohe nah bujheh so prabh sadahoo sang |

شڪ ۾ ڦاٿل، اهي نٿا سمجهن ته خدا هميشه انهن سان گڏ آهي.