هن کي ڦاسايو ويندو آهي، پر آرام جي جاء نه ملندي آهي، ۽ ڪو به هن جي درد جي روئي ٻڌي نه ٿو.
انڌي ماڻهوءَ پنهنجي زندگي برباد ڪري ڇڏي آهي. ||3||
اي مهربانن تي رحم ڪندڙ، منهنجي دعا ٻڌي، اي خداوند خدا؛ تون منهنجو مالڪ آهين، اي رب بادشاهه.
مان رب جي نالي جي حرمت جي طلب ڪريان ٿو، هار، هار؛ مهرباني ڪري، منهنجي وات ۾ رکي.
اهو رب جو فطري طريقو آهي ته هو پنهنجي بندن سان پيار ڪري. اي منهنجا مالڪ، منهنجي عزت جي حفاظت ڪر!
ٻانهو نانڪ هن جي حرمت ۾ داخل ٿيو آهي، ۽ رب جي نالي سان بچايو ويو آهي. ||4||8||15||
سالڪ، پھريون مھل:
خدا جي خوف ۾، هوا ۽ هوا ڪڏهن به هلندا آهن.
خدا جي خوف ۾ هزارين درياهه وهن ٿا.
خدا جي خوف ۾، باهه محنت ڪرڻ تي مجبور آهي.
خدا جي خوف ۾ زمين ان جي بار هيٺان دٻجي وڃي ٿي.
خدا جي خوف ۾، ڪڪر آسمان تي هلن ٿا.
خدا جي خوف ۾، ڌرم جو صحيح جج سندس دروازي تي بيٺو آهي.
خدا جي خوف ۾، سج چمڪي ٿو، ۽ خدا جي خوف ۾، چنڊ نظر اچي ٿو.
اهي لکين ميلن جو سفر ڪن ٿا، بيحد.
خدا جي خوف ۾، سڌا موجود آهن، جيئن ٻڌن، ديمي ديوتا ۽ يوگي.
خدا جي خوف ۾، آسماني ايٿرز آسمان ۾ پکڙيل آهن.
خدا جي خوف ۾، جنگجو ۽ سڀ کان وڌيڪ طاقتور هيرو موجود آهن.
خدا جي خوف ۾، گهڻا ايندا ۽ ويندا آهن.
خدا سڀني جي سرن تي پنهنجي خوف جي لکت لکي ڇڏي آهي.