Siya ay hinahagupit, ngunit hindi nakahanap ng lugar ng pahinga, at walang nakakarinig ng kanyang mga daing ng sakit.
Sinayang ng bulag ang kanyang buhay. ||3||
O Maawain sa maamo, dinggin mo ang aking dalangin, O Panginoong Diyos; Ikaw ang aking Guro, O Panginoong Hari.
Nakikiusap ako para sa Sanctuary ng Pangalan ng Panginoon, Har, Har; please, ilagay mo sa bibig ko.
Ito ay natural na paraan ng Panginoon upang mahalin ang Kanyang mga deboto; O Panginoon, mangyaring ingatan ang aking karangalan!
Ang lingkod na si Nanak ay pumasok sa Kanyang Santuwaryo, at naligtas sa Pangalan ng Panginoon. ||4||8||15||
Salok, Unang Mehl:
Sa Takot sa Diyos, umiihip ang hangin at simoy.
Sa Takot sa Diyos, libu-libong ilog ang dumadaloy.
Sa Takot sa Diyos, ang apoy ay napipilitang gumawa.
Sa Takot sa Diyos, ang lupa ay nadurog sa ilalim ng pasanin nito.
Sa Takot sa Diyos, gumagalaw ang mga ulap sa kalangitan.
Sa Takot sa Diyos, ang Matuwid na Hukom ng Dharma ay nakatayo sa Kanyang Pinto.
Sa Takot sa Diyos, ang araw ay sumisikat, at sa Takot sa Diyos, ang buwan ay sumasalamin.
Naglalakbay sila ng milyun-milyong milya, walang hanggan.
Sa Takot sa Diyos, ang mga Siddha ay umiiral, tulad ng mga Buddha, ang mga demi-god at Yogis.
Sa Takot sa Diyos, ang mga Akaashic ether ay nakaunat sa kalangitan.
Sa Takot sa Diyos, umiiral ang mga mandirigma at pinakamakapangyarihang bayani.
Sa Takot sa Diyos, dumarating at umaalis ang maraming tao.
Ang Diyos ay naglagay ng Inskripsyon ng Kanyang Takot sa mga ulo ng lahat.