सोरतह, नववी मेहल:
हे प्रिय मित्रा, हे तुझ्या मनात जाण.
जग स्वतःच्या सुखात गुरफटले आहे; कोणीही दुसऱ्यासाठी नाही. ||1||विराम||
चांगल्या काळात अनेकजण येतात आणि एकत्र बसतात, तुम्हाला चारही बाजूंनी घेरतात.
परंतु जेव्हा कठीण वेळ येते तेव्हा ते सर्व सोडून जातात आणि कोणीही तुमच्या जवळ येत नाही. ||1||
तुझी बायको, जिच्यावर तू खूप प्रेम करतोस आणि जी तुझ्याशी सदैव संलग्न आहे,
हंस-आत्मा हे शरीर सोडताच "भूत! भूत!" असे ओरडत पळून जातो. ||2||
ते असे वागतात - ज्यांच्यावर आपण खूप प्रेम करतो.
अगदी शेवटच्या क्षणी, हे नानक, प्रिय परमेश्वराशिवाय कोणाचाही उपयोग नाही. ||3||12||139||
एखाद्या गोष्टीवर इतका दृढ विश्वास असण्याची भावना सोरथ व्यक्त करतात की अनुभवाची पुनरावृत्ती करत राहावेसे वाटते. किंबहुना ही खात्रीची भावना इतकी प्रबळ आहे की तुम्ही विश्वास बनता आणि तो विश्वास जगता. सोरथचे वातावरण इतके शक्तिशाली आहे की शेवटी अत्यंत प्रतिसाद न देणारा श्रोता देखील आकर्षित होईल.