ആനന്ദ് സഹിബ്

(പേജ്: 8)

ਗੁਰ ਕਿਰਪਾ ਤੇ ਸੇ ਜਨ ਜਾਗੇ ਜਿਨਾ ਹਰਿ ਮਨਿ ਵਸਿਆ ਬੋਲਹਿ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਬਾਣੀ ॥

gur kirapaa te se jan jaage jinaa har man vasiaa boleh amrit baanee |

ആ വിനയാന്വിതർ ഉണർന്ന് ബോധവാന്മാരായി തുടരുന്നു, ആരുടെ മനസ്സിൽ, ഗുരുവിൻ്റെ കൃപയാൽ, ഭഗവാൻ വസിക്കുന്നു; അവർ ഗുരുവിൻ്റെ ബാനിയിലെ അംബ്രോസിയൽ വാക്ക് ആലപിക്കുന്നു.

ਕਹੈ ਨਾਨਕੁ ਸੋ ਤਤੁ ਪਾਏ ਜਿਸ ਨੋ ਅਨਦਿਨੁ ਹਰਿ ਲਿਵ ਲਾਗੈ ਜਾਗਤ ਰੈਣਿ ਵਿਹਾਣੀ ॥੨੭॥

kahai naanak so tat paae jis no anadin har liv laagai jaagat rain vihaanee |27|

നാനാക്ക് പറയുന്നു, രാവും പകലും സ്‌നേഹപൂർവ്വം കർത്താവിൽ ലയിച്ചിരിക്കുന്ന അവർക്ക് മാത്രമേ യാഥാർത്ഥ്യത്തിൻ്റെ സത്ത ലഭിക്കുന്നുള്ളൂ; അവർ തങ്ങളുടെ ജീവിതത്തിൻ്റെ രാത്രി ഉണർന്ന് ബോധത്തോടെ കടന്നുപോകുന്നു. ||27||

ਮਾਤਾ ਕੇ ਉਦਰ ਮਹਿ ਪ੍ਰਤਿਪਾਲ ਕਰੇ ਸੋ ਕਿਉ ਮਨਹੁ ਵਿਸਾਰੀਐ ॥

maataa ke udar meh pratipaal kare so kiau manahu visaareeai |

അമ്മയുടെ ഉദരത്തിൽ അവൻ നമ്മെ പോറ്റി; എന്തുകൊണ്ടാണ് അവനെ മനസ്സിൽ നിന്ന് മറക്കുന്നത്?

ਮਨਹੁ ਕਿਉ ਵਿਸਾਰੀਐ ਏਵਡੁ ਦਾਤਾ ਜਿ ਅਗਨਿ ਮਹਿ ਆਹਾਰੁ ਪਹੁਚਾਵਏ ॥

manahu kiau visaareeai evadd daataa ji agan meh aahaar pahuchaave |

ഗർഭാശയത്തിലെ അഗ്നിയിൽ നമുക്ക് ഉപജീവനം നൽകിയ മഹാനായ ദാതാവിനെ മനസ്സിൽ നിന്ന് മറക്കുന്നത് എന്തുകൊണ്ട്?

ਓਸ ਨੋ ਕਿਹੁ ਪੋਹਿ ਨ ਸਕੀ ਜਿਸ ਨਉ ਆਪਣੀ ਲਿਵ ਲਾਵਏ ॥

os no kihu pohi na sakee jis nau aapanee liv laave |

തൻ്റെ സ്നേഹം സ്വീകരിക്കാൻ കർത്താവ് പ്രചോദിപ്പിക്കുന്ന ഒരാളെ ഒന്നിനും ഉപദ്രവിക്കാനാവില്ല.

ਆਪਣੀ ਲਿਵ ਆਪੇ ਲਾਏ ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਦਾ ਸਮਾਲੀਐ ॥

aapanee liv aape laae guramukh sadaa samaaleeai |

അവൻ തന്നെ സ്നേഹമാണ്, അവൻ തന്നെ ആലിംഗനമാണ്; ഗുരുമുഖൻ അവനെ എന്നേക്കും ധ്യാനിക്കുന്നു.

ਕਹੈ ਨਾਨਕੁ ਏਵਡੁ ਦਾਤਾ ਸੋ ਕਿਉ ਮਨਹੁ ਵਿਸਾਰੀਐ ॥੨੮॥

kahai naanak evadd daataa so kiau manahu visaareeai |28|

നാനാക്ക് പറയുന്നു, എന്തുകൊണ്ടാണ് ഇത്രയും വലിയ ദാതാവിനെ മനസ്സിൽ നിന്ന് മറക്കുന്നത്? ||28||

ਜੈਸੀ ਅਗਨਿ ਉਦਰ ਮਹਿ ਤੈਸੀ ਬਾਹਰਿ ਮਾਇਆ ॥

jaisee agan udar meh taisee baahar maaeaa |

ഗര്ഭപാത്രത്തിനുള്ളിലെ അഗ്നി പോലെ, പുറത്തു മായയും.

ਮਾਇਆ ਅਗਨਿ ਸਭ ਇਕੋ ਜੇਹੀ ਕਰਤੈ ਖੇਲੁ ਰਚਾਇਆ ॥

maaeaa agan sabh iko jehee karatai khel rachaaeaa |

മായയുടെ അഗ്നി ഒന്നുതന്നെയാണ്; സൃഷ്ടാവ് ഈ നാടകം അവതരിപ്പിച്ചു.

ਜਾ ਤਿਸੁ ਭਾਣਾ ਤਾ ਜੰਮਿਆ ਪਰਵਾਰਿ ਭਲਾ ਭਾਇਆ ॥

jaa tis bhaanaa taa jamiaa paravaar bhalaa bhaaeaa |

അവൻ്റെ ഇഷ്ടപ്രകാരം, കുട്ടി ജനിച്ചു, കുടുംബം വളരെ സന്തുഷ്ടരാണ്.

ਲਿਵ ਛੁੜਕੀ ਲਗੀ ਤ੍ਰਿਸਨਾ ਮਾਇਆ ਅਮਰੁ ਵਰਤਾਇਆ ॥

liv chhurrakee lagee trisanaa maaeaa amar varataaeaa |

കർത്താവിനോടുള്ള സ്നേഹം ക്ഷയിക്കുന്നു, കുട്ടി ആഗ്രഹങ്ങളുമായി ബന്ധപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു; മായയുടെ സ്ക്രിപ്റ്റ് അതിൻ്റെ ഗതിയിൽ പ്രവർത്തിക്കുന്നു.

ਏਹ ਮਾਇਆ ਜਿਤੁ ਹਰਿ ਵਿਸਰੈ ਮੋਹੁ ਉਪਜੈ ਭਾਉ ਦੂਜਾ ਲਾਇਆ ॥

eh maaeaa jit har visarai mohu upajai bhaau doojaa laaeaa |

ഇത് മായയാണ്, അത് ഭഗവാനെ വിസ്മരിക്കുന്നു; വൈകാരിക അടുപ്പവും ദ്വന്ദതയോടുള്ള സ്നേഹവും നന്നായി.

ਕਹੈ ਨਾਨਕੁ ਗੁਰਪਰਸਾਦੀ ਜਿਨਾ ਲਿਵ ਲਾਗੀ ਤਿਨੀ ਵਿਚੇ ਮਾਇਆ ਪਾਇਆ ॥੨੯॥

kahai naanak guraparasaadee jinaa liv laagee tinee viche maaeaa paaeaa |29|

നാനാക്ക് പറയുന്നു, ഗുരുവിൻ്റെ കൃപയാൽ, ഭഗവാനോടുള്ള സ്നേഹം പ്രതിഷ്ഠിക്കുന്നവർ മായയുടെ നടുവിൽ അവനെ കണ്ടെത്തുന്നു. ||29||

ਹਰਿ ਆਪਿ ਅਮੁਲਕੁ ਹੈ ਮੁਲਿ ਨ ਪਾਇਆ ਜਾਇ ॥

har aap amulak hai mul na paaeaa jaae |

ഭഗവാൻ തന്നെ അമൂല്യനാണ്; അവൻ്റെ മൂല്യം കണക്കാക്കാനാവില്ല.

ਮੁਲਿ ਨ ਪਾਇਆ ਜਾਇ ਕਿਸੈ ਵਿਟਹੁ ਰਹੇ ਲੋਕ ਵਿਲਲਾਇ ॥

mul na paaeaa jaae kisai vittahu rahe lok vilalaae |

ആളുകൾ ശ്രമിച്ച് തളർന്നുപോയെങ്കിലും അവൻ്റെ മൂല്യം കണക്കാക്കാനാവില്ല.

ਐਸਾ ਸਤਿਗੁਰੁ ਜੇ ਮਿਲੈ ਤਿਸ ਨੋ ਸਿਰੁ ਸਉਪੀਐ ਵਿਚਹੁ ਆਪੁ ਜਾਇ ॥

aaisaa satigur je milai tis no sir saupeeai vichahu aap jaae |

അത്തരമൊരു യഥാർത്ഥ ഗുരുവിനെ നിങ്ങൾ കണ്ടുമുട്ടിയാൽ, നിങ്ങളുടെ തല അവനിൽ സമർപ്പിക്കുക; നിങ്ങളുടെ സ്വാർത്ഥതയും അഹങ്കാരവും ഉള്ളിൽ നിന്ന് ഉന്മൂലനം ചെയ്യപ്പെടും.

ਜਿਸ ਦਾ ਜੀਉ ਤਿਸੁ ਮਿਲਿ ਰਹੈ ਹਰਿ ਵਸੈ ਮਨਿ ਆਇ ॥

jis daa jeeo tis mil rahai har vasai man aae |

നിങ്ങളുടെ ആത്മാവ് അവനുള്ളതാണ്; അവനുമായി ഐക്യപ്പെടുക, കർത്താവ് നിങ്ങളുടെ മനസ്സിൽ വസിക്കും.

ਹਰਿ ਆਪਿ ਅਮੁਲਕੁ ਹੈ ਭਾਗ ਤਿਨਾ ਕੇ ਨਾਨਕਾ ਜਿਨ ਹਰਿ ਪਲੈ ਪਾਇ ॥੩੦॥

har aap amulak hai bhaag tinaa ke naanakaa jin har palai paae |30|

ഭഗവാൻ തന്നെ അമൂല്യനാണ്; നാനാക്ക്, ഭഗവാനെ പ്രാപിക്കുന്നവർ വളരെ ഭാഗ്യവാന്മാർ. ||30||

ਹਰਿ ਰਾਸਿ ਮੇਰੀ ਮਨੁ ਵਣਜਾਰਾ ॥

har raas meree man vanajaaraa |

കർത്താവാണ് എൻ്റെ തലസ്ഥാനം; എൻ്റെ മനസ്സ് വ്യാപാരിയാണ്.

ਹਰਿ ਰਾਸਿ ਮੇਰੀ ਮਨੁ ਵਣਜਾਰਾ ਸਤਿਗੁਰ ਤੇ ਰਾਸਿ ਜਾਣੀ ॥

har raas meree man vanajaaraa satigur te raas jaanee |

കർത്താവ് എൻ്റെ മൂലധനം, എൻ്റെ മനസ്സ് വ്യാപാരി; യഥാർത്ഥ ഗുരുവിലൂടെ ഞാൻ എൻ്റെ മൂലധനം അറിയുന്നു.