Anand Sahib

(Páxina: 8)

ਗੁਰ ਕਿਰਪਾ ਤੇ ਸੇ ਜਨ ਜਾਗੇ ਜਿਨਾ ਹਰਿ ਮਨਿ ਵਸਿਆ ਬੋਲਹਿ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਬਾਣੀ ॥

gur kirapaa te se jan jaage jinaa har man vasiaa boleh amrit baanee |

Eses seres humildes permanecen espertos e conscientes, dentro de cuxas mentes, pola Graza do Guru, o Señor mora; cantan a Palabra Ambrosial do Bani do Guru.

ਕਹੈ ਨਾਨਕੁ ਸੋ ਤਤੁ ਪਾਏ ਜਿਸ ਨੋ ਅਨਦਿਨੁ ਹਰਿ ਲਿਵ ਲਾਗੈ ਜਾਗਤ ਰੈਣਿ ਵਿਹਾਣੀ ॥੨੭॥

kahai naanak so tat paae jis no anadin har liv laagai jaagat rain vihaanee |27|

Di Nanak, só eles obteñen a esencia da realidade, que noite e día permanecen amorosamente absortos no Señor; pasan a noite da súa vida espertos e conscientes. ||27||

ਮਾਤਾ ਕੇ ਉਦਰ ਮਹਿ ਪ੍ਰਤਿਪਾਲ ਕਰੇ ਸੋ ਕਿਉ ਮਨਹੁ ਵਿਸਾਰੀਐ ॥

maataa ke udar meh pratipaal kare so kiau manahu visaareeai |

Alimentounos no ventre da nai; por que esquecelo da mente?

ਮਨਹੁ ਕਿਉ ਵਿਸਾਰੀਐ ਏਵਡੁ ਦਾਤਾ ਜਿ ਅਗਨਿ ਮਹਿ ਆਹਾਰੁ ਪਹੁਚਾਵਏ ॥

manahu kiau visaareeai evadd daataa ji agan meh aahaar pahuchaave |

Por que esquecer da mente a tan Gran Dador, que nos deu sustento no lume do ventre?

ਓਸ ਨੋ ਕਿਹੁ ਪੋਹਿ ਨ ਸਕੀ ਜਿਸ ਨਉ ਆਪਣੀ ਲਿਵ ਲਾਵਏ ॥

os no kihu pohi na sakee jis nau aapanee liv laave |

Nada pode prexudicar a quen o Señor inspira para abrazar o seu amor.

ਆਪਣੀ ਲਿਵ ਆਪੇ ਲਾਏ ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਦਾ ਸਮਾਲੀਐ ॥

aapanee liv aape laae guramukh sadaa samaaleeai |

El mesmo é o amor, e El mesmo é o abrazo; o Gurmukh contémplao para sempre.

ਕਹੈ ਨਾਨਕੁ ਏਵਡੁ ਦਾਤਾ ਸੋ ਕਿਉ ਮਨਹੁ ਵਿਸਾਰੀਐ ॥੨੮॥

kahai naanak evadd daataa so kiau manahu visaareeai |28|

Di Nanak, por que esquecer un gran dador da mente? ||28||

ਜੈਸੀ ਅਗਨਿ ਉਦਰ ਮਹਿ ਤੈਸੀ ਬਾਹਰਿ ਮਾਇਆ ॥

jaisee agan udar meh taisee baahar maaeaa |

Como é o lume dentro do útero, así é Maya fóra.

ਮਾਇਆ ਅਗਨਿ ਸਭ ਇਕੋ ਜੇਹੀ ਕਰਤੈ ਖੇਲੁ ਰਚਾਇਆ ॥

maaeaa agan sabh iko jehee karatai khel rachaaeaa |

O lume de Maya é o mesmo; o Creador puxo en escena esta obra.

ਜਾ ਤਿਸੁ ਭਾਣਾ ਤਾ ਜੰਮਿਆ ਪਰਵਾਰਿ ਭਲਾ ਭਾਇਆ ॥

jaa tis bhaanaa taa jamiaa paravaar bhalaa bhaaeaa |

Segundo a súa vontade, o neno nace e a familia está moi satisfeita.

ਲਿਵ ਛੁੜਕੀ ਲਗੀ ਤ੍ਰਿਸਨਾ ਮਾਇਆ ਅਮਰੁ ਵਰਤਾਇਆ ॥

liv chhurrakee lagee trisanaa maaeaa amar varataaeaa |

O amor ao Señor desaparece, e o neno apúntase aos desexos; o guión de Maya segue o seu curso.

ਏਹ ਮਾਇਆ ਜਿਤੁ ਹਰਿ ਵਿਸਰੈ ਮੋਹੁ ਉਪਜੈ ਭਾਉ ਦੂਜਾ ਲਾਇਆ ॥

eh maaeaa jit har visarai mohu upajai bhaau doojaa laaeaa |

Esta é Maya, pola cal o Señor é esquecido; o apego emocional e o amor á dualidade ben.

ਕਹੈ ਨਾਨਕੁ ਗੁਰਪਰਸਾਦੀ ਜਿਨਾ ਲਿਵ ਲਾਗੀ ਤਿਨੀ ਵਿਚੇ ਮਾਇਆ ਪਾਇਆ ॥੨੯॥

kahai naanak guraparasaadee jinaa liv laagee tinee viche maaeaa paaeaa |29|

Di Nanak, pola graza do Guru, aqueles que consagran o amor polo Señor atópano no medio de Maya. ||29||

ਹਰਿ ਆਪਿ ਅਮੁਲਕੁ ਹੈ ਮੁਲਿ ਨ ਪਾਇਆ ਜਾਇ ॥

har aap amulak hai mul na paaeaa jaae |

O propio Señor non ten prezo; Non se pode estimar o seu valor.

ਮੁਲਿ ਨ ਪਾਇਆ ਜਾਇ ਕਿਸੈ ਵਿਟਹੁ ਰਹੇ ਲੋਕ ਵਿਲਲਾਇ ॥

mul na paaeaa jaae kisai vittahu rahe lok vilalaae |

Non se pode estimar o seu valor, aínda que a xente se cansa de intentalo.

ਐਸਾ ਸਤਿਗੁਰੁ ਜੇ ਮਿਲੈ ਤਿਸ ਨੋ ਸਿਰੁ ਸਉਪੀਐ ਵਿਚਹੁ ਆਪੁ ਜਾਇ ॥

aaisaa satigur je milai tis no sir saupeeai vichahu aap jaae |

Se coñeces a un verdadeiro Guru, ofrécelle a túa cabeza; o teu egoísmo e presunción serán erradicados dende dentro.

ਜਿਸ ਦਾ ਜੀਉ ਤਿਸੁ ਮਿਲਿ ਰਹੈ ਹਰਿ ਵਸੈ ਮਨਿ ਆਇ ॥

jis daa jeeo tis mil rahai har vasai man aae |

A túa alma pertence a El; permanece unido a El, e o Señor virá habitar na túa mente.

ਹਰਿ ਆਪਿ ਅਮੁਲਕੁ ਹੈ ਭਾਗ ਤਿਨਾ ਕੇ ਨਾਨਕਾ ਜਿਨ ਹਰਿ ਪਲੈ ਪਾਇ ॥੩੦॥

har aap amulak hai bhaag tinaa ke naanakaa jin har palai paae |30|

O propio Señor non ten prezo; moi afortunados son os que, oh Nanak, chegan ao Señor. ||30||

ਹਰਿ ਰਾਸਿ ਮੇਰੀ ਮਨੁ ਵਣਜਾਰਾ ॥

har raas meree man vanajaaraa |

O Señor é a miña capital; a miña mente é o comerciante.

ਹਰਿ ਰਾਸਿ ਮੇਰੀ ਮਨੁ ਵਣਜਾਰਾ ਸਤਿਗੁਰ ਤੇ ਰਾਸਿ ਜਾਣੀ ॥

har raas meree man vanajaaraa satigur te raas jaanee |

Señor é o meu capital, e a miña mente é o comerciante; a través do True Guru, coñezo a miña capital.