Barah Maha

(Pagina: 4)

ਪਕੜਿ ਚਲਾਇਨਿ ਦੂਤ ਜਮ ਕਿਸੈ ਨ ਦੇਨੀ ਭੇਤੁ ॥

pakarr chalaaein doot jam kisai na denee bhet |

Nuncius mortis apprehendit eam, et arcanum suum nulli narrato.

ਛਡਿ ਖੜੋਤੇ ਖਿਨੈ ਮਾਹਿ ਜਿਨ ਸਿਉ ਲਗਾ ਹੇਤੁ ॥

chhadd kharrote khinai maeh jin siau lagaa het |

Et momento carorum eunt, eam solam relinquentes.

ਹਥ ਮਰੋੜੈ ਤਨੁ ਕਪੇ ਸਿਆਹਹੁ ਹੋਆ ਸੇਤੁ ॥

hath marorrai tan kape siaahahu hoaa set |

Manos trahit, dolet corpus, et ab albo in nigrum vertit.

ਜੇਹਾ ਬੀਜੈ ਸੋ ਲੁਣੈ ਕਰਮਾ ਸੰਦੜਾ ਖੇਤੁ ॥

jehaa beejai so lunai karamaa sandarraa khet |

Sicut plantavit, sic metit; talis est ager karma.

ਨਾਨਕ ਪ੍ਰਭ ਸਰਣਾਗਤੀ ਚਰਣ ਬੋਹਿਥ ਪ੍ਰਭ ਦੇਤੁ ॥

naanak prabh saranaagatee charan bohith prabh det |

Nanak Sanctuarium Dei quaerit; cymbam pedum suorum illi dedit.

ਸੇ ਭਾਦੁਇ ਨਰਕਿ ਨ ਪਾਈਅਹਿ ਗੁਰੁ ਰਖਣ ਵਾਲਾ ਹੇਤੁ ॥੭॥

se bhaadue narak na paaeeeh gur rakhan vaalaa het |7|

Qui Guru, Protectorem et Salvatorem amant, in Bhaadon non destruentur. ||7||

ਅਸੁਨਿ ਪ੍ਰੇਮ ਉਮਾਹੜਾ ਕਿਉ ਮਿਲੀਐ ਹਰਿ ਜਾਇ ॥

asun prem umaaharraa kiau mileeai har jaae |

In mense Assu, amica mea erga Dominum opprimit me. Quomodo vadam et obviam Domino?

ਮਨਿ ਤਨਿ ਪਿਆਸ ਦਰਸਨ ਘਣੀ ਕੋਈ ਆਣਿ ਮਿਲਾਵੈ ਮਾਇ ॥

man tan piaas darasan ghanee koee aan milaavai maae |

Mens et corpus sic sitiunt Beatam Visionem Darshanis. Non veniat aliquis, et me deducat ad illum, Mater mea.

ਸੰਤ ਸਹਾਈ ਪ੍ਰੇਮ ਕੇ ਹਉ ਤਿਨ ਕੈ ਲਾਗਾ ਪਾਇ ॥

sant sahaaee prem ke hau tin kai laagaa paae |

Sancti adiutores amantium Domini; Cedo et tango pedes.

ਵਿਣੁ ਪ੍ਰਭ ਕਿਉ ਸੁਖੁ ਪਾਈਐ ਦੂਜੀ ਨਾਹੀ ਜਾਇ ॥

vin prabh kiau sukh paaeeai doojee naahee jaae |

Sine Deo pacem inveniam? Nusquam est alibi ire.

ਜਿੰਨੑੀ ਚਾਖਿਆ ਪ੍ਰੇਮ ਰਸੁ ਸੇ ਤ੍ਰਿਪਤਿ ਰਹੇ ਆਘਾਇ ॥

jinaee chaakhiaa prem ras se tripat rahe aaghaae |

Qui altam essentiam Amoris Eius gustaverunt, saturati et adimpleti sunt.

ਆਪੁ ਤਿਆਗਿ ਬਿਨਤੀ ਕਰਹਿ ਲੇਹੁ ਪ੍ਰਭੂ ਲੜਿ ਲਾਇ ॥

aap tiaag binatee kareh lehu prabhoo larr laae |

Abdicant sui ipsius et elationis, et orant: "Deus, quaeso, me in fimbriis vestimenti tui appone."

ਜੋ ਹਰਿ ਕੰਤਿ ਮਿਲਾਈਆ ਸਿ ਵਿਛੁੜਿ ਕਤਹਿ ਨ ਜਾਇ ॥

jo har kant milaaeea si vichhurr kateh na jaae |

Quos vir Dominus sibi coniunxit, ab illo non iterum separabuntur.

ਪ੍ਰਭ ਵਿਣੁ ਦੂਜਾ ਕੋ ਨਹੀ ਨਾਨਕ ਹਰਿ ਸਰਣਾਇ ॥

prabh vin doojaa ko nahee naanak har saranaae |

Sine Deo non est omnino alius. Nanak in Sanctuarium Domini intravit.

ਅਸੂ ਸੁਖੀ ਵਸੰਦੀਆ ਜਿਨਾ ਮਇਆ ਹਰਿ ਰਾਇ ॥੮॥

asoo sukhee vasandeea jinaa meaa har raae |8|

In Assu, Dominus, Rex Deus, indulsit misericordiae suae, et in pace habitant. ||8||

ਕਤਿਕਿ ਕਰਮ ਕਮਾਵਣੇ ਦੋਸੁ ਨ ਕਾਹੂ ਜੋਗੁ ॥

katik karam kamaavane dos na kaahoo jog |

In mense Katak, benefacite. noli quemquam alium reprehendere.

ਪਰਮੇਸਰ ਤੇ ਭੁਲਿਆਂ ਵਿਆਪਨਿ ਸਭੇ ਰੋਗ ॥

paramesar te bhuliaan viaapan sabhe rog |

Omnes morborum genera contrahuntur immemores transcendentis Domini.

ਵੇਮੁਖ ਹੋਏ ਰਾਮ ਤੇ ਲਗਨਿ ਜਨਮ ਵਿਜੋਗ ॥

vemukh hoe raam te lagan janam vijog |

Qui terga vertunt Domino, ab eo separabuntur, et reincarnationi tradentur, etiam atque etiam.

ਖਿਨ ਮਹਿ ਕਉੜੇ ਹੋਇ ਗਏ ਜਿਤੜੇ ਮਾਇਆ ਭੋਗ ॥

khin meh kaurre hoe ge jitarre maaeaa bhog |

Fit mora, omnes Maianae voluptates amarae.

ਵਿਚੁ ਨ ਕੋਈ ਕਰਿ ਸਕੈ ਕਿਸ ਥੈ ਰੋਵਹਿ ਰੋਜ ॥

vich na koee kar sakai kis thai roveh roj |

Nemo ergo internuntius tuus inservire potest. ad quem convertimur et clamamus?