ಸಿಧ್ ಗೋಷ್ಟ್

(ಪುಟ: 16)

ਤਤੁ ਨ ਚੀਨੈ ਮਨਮੁਖੁ ਜਲਿ ਜਾਇ ॥

tat na cheenai manamukh jal jaae |

ಸ್ವಯಂ ಇಚ್ಛಾಶಕ್ತಿಯುಳ್ಳ ಮನ್ಮುಖನು ವಾಸ್ತವದ ಸಾರವನ್ನು ಅರ್ಥಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುವುದಿಲ್ಲ ಮತ್ತು ಸುಟ್ಟು ಬೂದಿಯಾಗುತ್ತಾನೆ.

ਦੁਰਮਤਿ ਵਿਛੁੜਿ ਚੋਟਾ ਖਾਇ ॥

duramat vichhurr chottaa khaae |

ಅವನ ದುಷ್ಟಬುದ್ಧಿಯು ಅವನನ್ನು ಭಗವಂತನಿಂದ ಬೇರ್ಪಡಿಸುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಅವನು ಬಳಲುತ್ತಾನೆ.

ਮਾਨੈ ਹੁਕਮੁ ਸਭੇ ਗੁਣ ਗਿਆਨ ॥

maanai hukam sabhe gun giaan |

ಭಗವಂತನ ಆಜ್ಞೆಯ ಹುಕಮ್ ಅನ್ನು ಸ್ವೀಕರಿಸಿ, ಅವನು ಎಲ್ಲಾ ಸದ್ಗುಣಗಳು ಮತ್ತು ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ಬುದ್ಧಿವಂತಿಕೆಯಿಂದ ಆಶೀರ್ವದಿಸಲ್ಪಟ್ಟಿದ್ದಾನೆ.

ਨਾਨਕ ਦਰਗਹ ਪਾਵੈ ਮਾਨੁ ॥੫੬॥

naanak daragah paavai maan |56|

ಓ ನಾನಕ್, ಅವರು ಭಗವಂತನ ನ್ಯಾಯಾಲಯದಲ್ಲಿ ಗೌರವಿಸಲ್ಪಟ್ಟಿದ್ದಾರೆ. ||56||

ਸਾਚੁ ਵਖਰੁ ਧਨੁ ਪਲੈ ਹੋਇ ॥

saach vakhar dhan palai hoe |

ನಿಜವಾದ ಹೆಸರಿನ ಸಂಪತ್ತು, ಸರಕುಗಳನ್ನು ಹೊಂದಿರುವವನು,

ਆਪਿ ਤਰੈ ਤਾਰੇ ਭੀ ਸੋਇ ॥

aap tarai taare bhee soe |

ದಾಟುತ್ತದೆ, ಮತ್ತು ಇತರರನ್ನು ತನ್ನೊಂದಿಗೆ ಕೊಂಡೊಯ್ಯುತ್ತದೆ.

ਸਹਜਿ ਰਤਾ ਬੂਝੈ ਪਤਿ ਹੋਇ ॥

sahaj rataa boojhai pat hoe |

ಒಬ್ಬ ಅಂತರ್ಬೋಧೆಯಿಂದ ಅರ್ಥಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುವ ಮತ್ತು ಭಗವಂತನೊಂದಿಗೆ ಹೊಂದಿಕೊಳ್ಳುವವನು ಗೌರವಿಸಲ್ಪಡುತ್ತಾನೆ.

ਤਾ ਕੀ ਕੀਮਤਿ ਕਰੈ ਨ ਕੋਇ ॥

taa kee keemat karai na koe |

ಅವನ ಮೌಲ್ಯವನ್ನು ಯಾರೂ ಅಂದಾಜು ಮಾಡಲು ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ.

ਜਹ ਦੇਖਾ ਤਹ ਰਹਿਆ ਸਮਾਇ ॥

jah dekhaa tah rahiaa samaae |

ನಾನು ಎಲ್ಲಿ ನೋಡಿದರೂ ಭಗವಂತನು ವ್ಯಾಪಿಸುತ್ತಿರುವುದನ್ನು ನೋಡುತ್ತೇನೆ.

ਨਾਨਕ ਪਾਰਿ ਪਰੈ ਸਚ ਭਾਇ ॥੫੭॥

naanak paar parai sach bhaae |57|

ಓ ನಾನಕ್, ನಿಜವಾದ ಭಗವಂತನ ಪ್ರೀತಿಯ ಮೂಲಕ, ಒಬ್ಬನು ದಾಟುತ್ತಾನೆ. ||57||

ਸੁ ਸਬਦ ਕਾ ਕਹਾ ਵਾਸੁ ਕਥੀਅਲੇ ਜਿਤੁ ਤਰੀਐ ਭਵਜਲੁ ਸੰਸਾਰੋ ॥

su sabad kaa kahaa vaas katheeale jit tareeai bhavajal sansaaro |

"ಶಾಬಾದ್ ಎಲ್ಲಿ ವಾಸಿಸುತ್ತದೆ ಎಂದು ಹೇಳಲಾಗಿದೆ? ಭಯಾನಕ ವಿಶ್ವ-ಸಾಗರದಾದ್ಯಂತ ನಮ್ಮನ್ನು ಯಾವುದು ಒಯ್ಯುತ್ತದೆ?

ਤ੍ਰੈ ਸਤ ਅੰਗੁਲ ਵਾਈ ਕਹੀਐ ਤਿਸੁ ਕਹੁ ਕਵਨੁ ਅਧਾਰੋ ॥

trai sat angul vaaee kaheeai tis kahu kavan adhaaro |

ಉಸಿರು, ಹೊರಹಾಕಿದಾಗ, ಹತ್ತು ಬೆರಳುಗಳ ಉದ್ದವನ್ನು ವಿಸ್ತರಿಸುತ್ತದೆ; ಉಸಿರಾಟದ ಬೆಂಬಲ ಏನು?

ਬੋਲੈ ਖੇਲੈ ਅਸਥਿਰੁ ਹੋਵੈ ਕਿਉ ਕਰਿ ਅਲਖੁ ਲਖਾਏ ॥

bolai khelai asathir hovai kiau kar alakh lakhaae |

ಮಾತನಾಡುವುದು ಮತ್ತು ಆಡುವುದು, ಒಬ್ಬರು ಹೇಗೆ ಸ್ಥಿರ ಮತ್ತು ಸ್ಥಿರವಾಗಿರಬಹುದು? ಕಾಣದಿರುವುದು ಹೇಗೆ ಕಾಣಿಸುತ್ತದೆ?"

ਸੁਣਿ ਸੁਆਮੀ ਸਚੁ ਨਾਨਕੁ ਪ੍ਰਣਵੈ ਅਪਣੇ ਮਨ ਸਮਝਾਏ ॥

sun suaamee sach naanak pranavai apane man samajhaae |

ಕೇಳು, ಓ ಯಜಮಾನ; ನಾನಕ್ ನಿಜವಾಗಿಯೂ ಪ್ರಾರ್ಥಿಸುತ್ತಾನೆ. ನಿಮ್ಮ ಸ್ವಂತ ಮನಸ್ಸನ್ನು ಕಲಿಸಿ.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਬਦੇ ਸਚਿ ਲਿਵ ਲਾਗੈ ਕਰਿ ਨਦਰੀ ਮੇਲਿ ਮਿਲਾਏ ॥

guramukh sabade sach liv laagai kar nadaree mel milaae |

ಗುರುಮುಖ್ ಪ್ರೀತಿಯಿಂದ ನಿಜವಾದ ಶಬ್ದಕ್ಕೆ ಹೊಂದಿಕೊಂಡಿದ್ದಾನೆ. ಆತನ ಕೃಪೆಯ ನೋಟವನ್ನು ನೀಡುತ್ತಾ, ಆತನು ನಮ್ಮನ್ನು ತನ್ನ ಒಕ್ಕೂಟದಲ್ಲಿ ಒಂದುಗೂಡಿಸಿದನು.

ਆਪੇ ਦਾਨਾ ਆਪੇ ਬੀਨਾ ਪੂਰੈ ਭਾਗਿ ਸਮਾਏ ॥੫੮॥

aape daanaa aape beenaa poorai bhaag samaae |58|

ಅವನೇ ಸರ್ವಜ್ಞ ಮತ್ತು ಎಲ್ಲವನ್ನೂ ನೋಡುವವನು. ಪರಿಪೂರ್ಣ ವಿಧಿಯ ಮೂಲಕ, ನಾವು ಅವನಲ್ಲಿ ವಿಲೀನಗೊಳ್ಳುತ್ತೇವೆ. ||58||

ਸੁ ਸਬਦ ਕਉ ਨਿਰੰਤਰਿ ਵਾਸੁ ਅਲਖੰ ਜਹ ਦੇਖਾ ਤਹ ਸੋਈ ॥

su sabad kau nirantar vaas alakhan jah dekhaa tah soee |

ಶಬ್ದವು ಎಲ್ಲಾ ಜೀವಿಗಳ ನ್ಯೂಕ್ಲಿಯಸ್ನಲ್ಲಿ ಆಳವಾಗಿ ವಾಸಿಸುತ್ತದೆ. ದೇವರು ಅಗೋಚರ; ನಾನು ಎಲ್ಲಿ ನೋಡಿದರೂ ಅಲ್ಲಿ ನಾನು ಅವನನ್ನು ನೋಡುತ್ತೇನೆ.

ਪਵਨ ਕਾ ਵਾਸਾ ਸੁੰਨ ਨਿਵਾਸਾ ਅਕਲ ਕਲਾ ਧਰ ਸੋਈ ॥

pavan kaa vaasaa sun nivaasaa akal kalaa dhar soee |

ವಾಯುವು ಪರಮಾತ್ಮನ ವಾಸಸ್ಥಾನವಾಗಿದೆ. ಅವನಿಗೆ ಯಾವುದೇ ಗುಣಗಳಿಲ್ಲ; ಅವನಲ್ಲಿ ಎಲ್ಲ ಗುಣಗಳಿವೆ.

ਨਦਰਿ ਕਰੇ ਸਬਦੁ ਘਟ ਮਹਿ ਵਸੈ ਵਿਚਹੁ ਭਰਮੁ ਗਵਾਏ ॥

nadar kare sabad ghatt meh vasai vichahu bharam gavaae |

ಅವನು ತನ್ನ ಕೃಪೆಯ ಗ್ಲಾನ್ಸ್ ಅನ್ನು ನೀಡಿದಾಗ, ಶಬ್ದವು ಹೃದಯದಲ್ಲಿ ನೆಲೆಸುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಅನುಮಾನವು ಒಳಗಿನಿಂದ ನಿರ್ಮೂಲನೆಯಾಗುತ್ತದೆ.

ਤਨੁ ਮਨੁ ਨਿਰਮਲੁ ਨਿਰਮਲ ਬਾਣੀ ਨਾਮੁੋ ਮੰਨਿ ਵਸਾਏ ॥

tan man niramal niramal baanee naamuo man vasaae |

ಅವರ ಬಾನಿಯ ನಿರ್ಮಲ ಪದದ ಮೂಲಕ ದೇಹ ಮತ್ತು ಮನಸ್ಸು ನಿರ್ಮಲವಾಗುತ್ತದೆ. ಅವರ ನಾಮವು ನಿಮ್ಮ ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ನೆಲೆಗೊಳ್ಳಲಿ.