Sidh Gosht

(Leathanach: 16)

ਤਤੁ ਨ ਚੀਨੈ ਮਨਮੁਖੁ ਜਲਿ ਜਾਇ ॥

tat na cheenai manamukh jal jaae |

Ní thuigeann an manmukh féin-willed croílár na réaltachta, agus dóitear go luaithreach é.

ਦੁਰਮਤਿ ਵਿਛੁੜਿ ਚੋਟਾ ਖਾਇ ॥

duramat vichhurr chottaa khaae |

Scarann a dhroch-intinn é ón Tiarna, agus bíonn sé ag fulaingt.

ਮਾਨੈ ਹੁਕਮੁ ਸਭੇ ਗੁਣ ਗਿਆਨ ॥

maanai hukam sabhe gun giaan |

Ag glacadh le Hukam Ordú an Tiarna, tá sé beannaithe le gach buanna agus eagna spioradálta.

ਨਾਨਕ ਦਰਗਹ ਪਾਵੈ ਮਾਨੁ ॥੫੬॥

naanak daragah paavai maan |56|

A Nanac, is onóir é i gCúirt an Tiarna. ||56||

ਸਾਚੁ ਵਖਰੁ ਧਨੁ ਪਲੈ ਹੋਇ ॥

saach vakhar dhan palai hoe |

Duine ag a bhfuil an marsantas, saibhreas an Fhíorainm,

ਆਪਿ ਤਰੈ ਤਾਰੇ ਭੀ ਸੋਇ ॥

aap tarai taare bhee soe |

trasna, agus daoine eile a iompar trasna leis chomh maith.

ਸਹਜਿ ਰਤਾ ਬੂਝੈ ਪਤਿ ਹੋਇ ॥

sahaj rataa boojhai pat hoe |

Is mór an onóir é an té a thuigeann go hintuigthe, agus a bhfuil dearcadh aige ar an Tiarna.

ਤਾ ਕੀ ਕੀਮਤਿ ਕਰੈ ਨ ਕੋਇ ॥

taa kee keemat karai na koe |

Ní féidir le duine ar bith a luach a mheas.

ਜਹ ਦੇਖਾ ਤਹ ਰਹਿਆ ਸਮਾਇ ॥

jah dekhaa tah rahiaa samaae |

Cibé áit a fhéachaim, feicim an Tiarna ag dul tríd agus ag dul tríd.

ਨਾਨਕ ਪਾਰਿ ਪਰੈ ਸਚ ਭਾਇ ॥੫੭॥

naanak paar parai sach bhaae |57|

A Nanac, trí Ghrá an Fhíor-Thiarna, trasnaíonn duine. ||57||

ਸੁ ਸਬਦ ਕਾ ਕਹਾ ਵਾਸੁ ਕਥੀਅਲੇ ਜਿਤੁ ਤਰੀਐ ਭਵਜਲੁ ਸੰਸਾਰੋ ॥

su sabad kaa kahaa vaas katheeale jit tareeai bhavajal sansaaro |

"Cá bhfuil an Seabóid a chomhnuidhe? Cad a sheolfaidh trasna an aigéin uafásach dhomhanda sinn?

ਤ੍ਰੈ ਸਤ ਅੰਗੁਲ ਵਾਈ ਕਹੀਐ ਤਿਸੁ ਕਹੁ ਕਵਨੁ ਅਧਾਰੋ ॥

trai sat angul vaaee kaheeai tis kahu kavan adhaaro |

Síneann an t-anáil, nuair a bhíonn sé easanálaithe, deich fad méar; cad é an tacaíocht an anáil?

ਬੋਲੈ ਖੇਲੈ ਅਸਥਿਰੁ ਹੋਵੈ ਕਿਉ ਕਰਿ ਅਲਖੁ ਲਖਾਏ ॥

bolai khelai asathir hovai kiau kar alakh lakhaae |

Ag labhairt dó agus ag seinm, conas is féidir le duine a bheith cobhsaí agus seasta? Conas is féidir na daoine nach bhfuil le feiceáil a fheiceáil?"

ਸੁਣਿ ਸੁਆਮੀ ਸਚੁ ਨਾਨਕੁ ਪ੍ਰਣਵੈ ਅਪਣੇ ਮਨ ਸਮਝਾਏ ॥

sun suaamee sach naanak pranavai apane man samajhaae |

Éist, a mháistir; Guíonn Nanak go fírinneach. Teagasc d’intinn féin.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਬਦੇ ਸਚਿ ਲਿਵ ਲਾਗੈ ਕਰਿ ਨਦਰੀ ਮੇਲਿ ਮਿਲਾਏ ॥

guramukh sabade sach liv laagai kar nadaree mel milaae |

Tá an Gurmukh ceangailte go grámhar leis an True Shabad. Ag cur Sracfhéachaint na Grásta air, Aontaíonn sé sinn ina Aontas.

ਆਪੇ ਦਾਨਾ ਆਪੇ ਬੀਨਾ ਪੂਰੈ ਭਾਗਿ ਸਮਾਏ ॥੫੮॥

aape daanaa aape beenaa poorai bhaag samaae |58|

Tá sé féin uile-fhiosrach agus uile-fheiceálach. Trí chinniúint foirfe, cumascaimid i Eisean. ||58||

ਸੁ ਸਬਦ ਕਉ ਨਿਰੰਤਰਿ ਵਾਸੁ ਅਲਖੰ ਜਹ ਦੇਖਾ ਤਹ ਸੋਈ ॥

su sabad kau nirantar vaas alakhan jah dekhaa tah soee |

Go bhfuil an Seabad ina chónaí go domhain laistigh de bhuntús na ndaoine go léir. Tá Dia dofheicthe; cibé áit a fhéachaim, ansin feicim Eisean.

ਪਵਨ ਕਾ ਵਾਸਾ ਸੁੰਨ ਨਿਵਾਸਾ ਅਕਲ ਕਲਾ ਧਰ ਸੋਈ ॥

pavan kaa vaasaa sun nivaasaa akal kalaa dhar soee |

Is é an t-aer áit chónaithe an Tiarna iomlán. Níl cáilíochtaí ar bith aige; Tá gach cáilíochtaí aige.

ਨਦਰਿ ਕਰੇ ਸਬਦੁ ਘਟ ਮਹਿ ਵਸੈ ਵਿਚਹੁ ਭਰਮੁ ਗਵਾਏ ॥

nadar kare sabad ghatt meh vasai vichahu bharam gavaae |

Nuair a thugann Sé Sracfhéachaint na nGrásta dó, tagann an Seabóid chun cloí leis an gcroí, agus díothaítear amhras ón taobh istigh.

ਤਨੁ ਮਨੁ ਨਿਰਮਲੁ ਨਿਰਮਲ ਬਾਣੀ ਨਾਮੁੋ ਮੰਨਿ ਵਸਾਏ ॥

tan man niramal niramal baanee naamuo man vasaae |

Éiríonn an corp agus an aigne gan Smál, trí Fhocal Gan Smál a Bhani. Bíodh a Ainm cumhdaithe i d’intinn.