باون اخری

(صفحه: 5)


ਗਰਭ ਕੁੰਟ ਮਹਿ ਉਰਧ ਤਪ ਕਰਤੇ ॥
garabh kuntt meh uradh tap karate |

وارونه در محفظه رحم، مراقبه شدید انجام دادند.

ਸਾਸਿ ਸਾਸਿ ਸਿਮਰਤ ਪ੍ਰਭੁ ਰਹਤੇ ॥
saas saas simarat prabh rahate |

آنها با هر نفسی که می گویند، خدا را به یاد می آوردند.

ਉਰਝਿ ਪਰੇ ਜੋ ਛੋਡਿ ਛਡਾਨਾ ॥
aurajh pare jo chhodd chhaddaanaa |

اما اکنون، آنها درگیر چیزهایی هستند که باید پشت سر بگذارند.

ਦੇਵਨਹਾਰੁ ਮਨਹਿ ਬਿਸਰਾਨਾ ॥
devanahaar maneh bisaraanaa |

آنها بخشنده بزرگ را از ذهن خود فراموش می کنند.

ਧਾਰਹੁ ਕਿਰਪਾ ਜਿਸਹਿ ਗੁਸਾਈ ॥
dhaarahu kirapaa jiseh gusaaee |

ای نانک، کسانی که خداوند رحمت خود را بر آنان نازل می کند،

ਇਤ ਉਤ ਨਾਨਕ ਤਿਸੁ ਬਿਸਰਹੁ ਨਾਹੀ ॥੬॥
eit ut naanak tis bisarahu naahee |6|

او را فراموش نکنید، نه در اینجا و نه در آخرت. ||6||

ਸਲੋਕੁ ॥
salok |

سالوک:

ਆਵਤ ਹੁਕਮਿ ਬਿਨਾਸ ਹੁਕਮਿ ਆਗਿਆ ਭਿੰਨ ਨ ਕੋਇ ॥
aavat hukam binaas hukam aagiaa bhin na koe |

به فرمان او می آییم و به امر او می رویم. هیچ کس فراتر از فرمان او نیست.

ਆਵਨ ਜਾਨਾ ਤਿਹ ਮਿਟੈ ਨਾਨਕ ਜਿਹ ਮਨਿ ਸੋਇ ॥੧॥
aavan jaanaa tih mittai naanak jih man soe |1|

آمدن و رفتن در تناسخ پایان یافت، ای ناناک، برای کسانی که ذهنشان پر از خداوند است. ||1||

ਪਉੜੀ ॥
paurree |

پاوری:

ਏਊ ਜੀਅ ਬਹੁਤੁ ਗ੍ਰਭ ਵਾਸੇ ॥
eaoo jeea bahut grabh vaase |

این روح در رحم های بسیاری زندگی کرده است.

ਮੋਹ ਮਗਨ ਮੀਠ ਜੋਨਿ ਫਾਸੇ ॥
moh magan meetth jon faase |

فریفته دلبستگی شیرین، در تناسخ گرفتار شده است.

ਇਨਿ ਮਾਇਆ ਤ੍ਰੈ ਗੁਣ ਬਸਿ ਕੀਨੇ ॥
ein maaeaa trai gun bas keene |

این مایا موجودات را از طریق سه خصلت مطیع خود کرده است.

ਆਪਨ ਮੋਹ ਘਟੇ ਘਟਿ ਦੀਨੇ ॥
aapan moh ghatte ghatt deene |

مایا وابستگی به خود را در هر قلب تزریق کرده است.

ਏ ਸਾਜਨ ਕਛੁ ਕਹਹੁ ਉਪਾਇਆ ॥
e saajan kachh kahahu upaaeaa |

ای دوست جوری بگو

ਜਾ ਤੇ ਤਰਉ ਬਿਖਮ ਇਹ ਮਾਇਆ ॥
jaa te trau bikham ih maaeaa |

که با آن می توانم در سراسر این اقیانوس خائنانه مایا شنا کنم.

ਕਰਿ ਕਿਰਪਾ ਸਤਸੰਗਿ ਮਿਲਾਏ ॥
kar kirapaa satasang milaae |

خداوند رحمت خود را جاری می کند و ما را به پیوستن به سات سنگات، جماعت حقیقی هدایت می کند.

ਨਾਨਕ ਤਾ ਕੈ ਨਿਕਟਿ ਨ ਮਾਏ ॥੭॥
naanak taa kai nikatt na maae |7|

ای ناناک، مایا حتی نزدیک هم نمی شود. ||7||

ਸਲੋਕੁ ॥
salok |

سالوک:

ਕਿਰਤ ਕਮਾਵਨ ਸੁਭ ਅਸੁਭ ਕੀਨੇ ਤਿਨਿ ਪ੍ਰਭਿ ਆਪਿ ॥
kirat kamaavan subh asubh keene tin prabh aap |

خداوند خود انسان را به کارهای خوب و بد وا می دارد.