Asa Ki Var

(Bladsy: 29)

ਸੂਚੇ ਏਹਿ ਨ ਆਖੀਅਹਿ ਬਹਨਿ ਜਿ ਪਿੰਡਾ ਧੋਇ ॥

sooche ehi na aakheeeh bahan ji pinddaa dhoe |

Hulle word nie rein genoem nie, wat gaan sit nadat hulle net hul liggame gewas het.

ਸੂਚੇ ਸੇਈ ਨਾਨਕਾ ਜਿਨ ਮਨਿ ਵਸਿਆ ਸੋਇ ॥੨॥

sooche seee naanakaa jin man vasiaa soe |2|

Net hulle is rein, o Nanak, in wie se gedagtes die Here bly. ||2||

ਪਉੜੀ ॥

paurree |

Pauree:

ਤੁਰੇ ਪਲਾਣੇ ਪਉਣ ਵੇਗ ਹਰ ਰੰਗੀ ਹਰਮ ਸਵਾਰਿਆ ॥

ture palaane paun veg har rangee haram savaariaa |

Met opgesaalde perde, so vinnig soos die wind, en harems wat in alle opsigte versier is;

ਕੋਠੇ ਮੰਡਪ ਮਾੜੀਆ ਲਾਇ ਬੈਠੇ ਕਰਿ ਪਾਸਾਰਿਆ ॥

kotthe manddap maarreea laae baitthe kar paasaariaa |

in huise en pawiljoene en verhewe herehuise, woon hulle en maak pronklike vertonings.

ਚੀਜ ਕਰਨਿ ਮਨਿ ਭਾਵਦੇ ਹਰਿ ਬੁਝਨਿ ਨਾਹੀ ਹਾਰਿਆ ॥

cheej karan man bhaavade har bujhan naahee haariaa |

Hulle voer hul gedagtes se begeertes uit, maar hulle verstaan nie die Here nie, en daarom word hulle verwoes.

ਕਰਿ ਫੁਰਮਾਇਸਿ ਖਾਇਆ ਵੇਖਿ ਮਹਲਤਿ ਮਰਣੁ ਵਿਸਾਰਿਆ ॥

kar furamaaeis khaaeaa vekh mahalat maran visaariaa |

As hulle hul gesag bevestig, eet hulle, en terwyl hulle hul wonings aanskou, vergeet hulle van die dood.

ਜਰੁ ਆਈ ਜੋਬਨਿ ਹਾਰਿਆ ॥੧੭॥

jar aaee joban haariaa |17|

Maar die ouderdom kom, en die jeug is verlore. ||17||

ਜਿਥੈ ਜਾਇ ਬਹੈ ਮੇਰਾ ਸਤਿਗੁਰੂ ਸੋ ਥਾਨੁ ਸੁਹਾਵਾ ਰਾਮ ਰਾਜੇ ॥

jithai jaae bahai meraa satiguroo so thaan suhaavaa raam raaje |

Waar my Ware Guru ook al gaan en sit, daardie plek is pragtig, o Here Koning.

ਗੁਰਸਿਖਂੀ ਸੋ ਥਾਨੁ ਭਾਲਿਆ ਲੈ ਧੂਰਿ ਮੁਖਿ ਲਾਵਾ ॥

gurasikhanee so thaan bhaaliaa lai dhoor mukh laavaa |

Die Guru se Sikhs soek daardie plek; hulle neem die stof en smeer dit op hulle gesigte.

ਗੁਰਸਿਖਾ ਕੀ ਘਾਲ ਥਾਇ ਪਈ ਜਿਨ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਧਿਆਵਾ ॥

gurasikhaa kee ghaal thaae pee jin har naam dhiaavaa |

Die werke van die Guru se Sikhs, wat oor die Here se Naam mediteer, word goedgekeur.

ਜਿਨੑ ਨਾਨਕੁ ਸਤਿਗੁਰੁ ਪੂਜਿਆ ਤਿਨ ਹਰਿ ਪੂਜ ਕਰਾਵਾ ॥੨॥

jina naanak satigur poojiaa tin har pooj karaavaa |2|

Diegene wat die Ware Guru aanbid, o Nanak – die Here laat hulle om die beurt aanbid word. ||2||

ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੧ ॥

salok mahalaa 1 |

Salok, Eerste Mehl:

ਜੇ ਕਰਿ ਸੂਤਕੁ ਮੰਨੀਐ ਸਭ ਤੈ ਸੂਤਕੁ ਹੋਇ ॥

je kar sootak maneeai sabh tai sootak hoe |

As mens die konsep van onreinheid aanvaar, dan is daar oral onreinheid.

ਗੋਹੇ ਅਤੈ ਲਕੜੀ ਅੰਦਰਿ ਕੀੜਾ ਹੋਇ ॥

gohe atai lakarree andar keerraa hoe |

In beesmis en hout is daar wurms.

ਜੇਤੇ ਦਾਣੇ ਅੰਨ ਕੇ ਜੀਆ ਬਾਝੁ ਨ ਕੋਇ ॥

jete daane an ke jeea baajh na koe |

Soveel as die koringkorrels is, niemand is sonder lewe nie.

ਪਹਿਲਾ ਪਾਣੀ ਜੀਉ ਹੈ ਜਿਤੁ ਹਰਿਆ ਸਭੁ ਕੋਇ ॥

pahilaa paanee jeeo hai jit hariaa sabh koe |

Eerstens is daar lewe in die water, waardeur alles anders groen gemaak word.

ਸੂਤਕੁ ਕਿਉ ਕਰਿ ਰਖੀਐ ਸੂਤਕੁ ਪਵੈ ਰਸੋਇ ॥

sootak kiau kar rakheeai sootak pavai rasoe |

Hoe kan dit teen onreinheid beskerm word? Dit raak ons eie kombuis.

ਨਾਨਕ ਸੂਤਕੁ ਏਵ ਨ ਉਤਰੈ ਗਿਆਨੁ ਉਤਾਰੇ ਧੋਇ ॥੧॥

naanak sootak ev na utarai giaan utaare dhoe |1|

Nanak, onreinheid kan nie op hierdie manier verwyder word nie; dit word slegs deur geestelike wysheid weggespoel. ||1||

ਮਃ ੧ ॥

mahalaa 1 |

Eerste Mehl: