Hindi sila tinatawag na dalisay, na nakaupo pagkatapos lamang maghugas ng kanilang katawan.
Tanging sila lamang ang dalisay, O Nanak, sa loob ng kanilang mga isip ang Panginoon ay nananatili. ||2||
Pauree:
Na may saddled na mga kabayo, kasing bilis ng hangin, at mga harem na pinalamutian sa lahat ng paraan;
sa mga bahay at pavilion at matataas na mansyon, sila ay naninirahan, na gumagawa ng mga bonggang palabas.
Isinasagawa nila ang mga hangarin ng kanilang isipan, ngunit hindi nila nauunawaan ang Panginoon, at sa gayon sila ay nasisira.
Iginiit ang kanilang awtoridad, kumakain sila, at tinitingnan ang kanilang mga mansyon, nakalimutan nila ang tungkol sa kamatayan.
Ngunit dumarating ang katandaan, at nawawala ang kabataan. ||17||
Saanman pumunta at maupo ang aking Tunay na Guru, ang lugar na iyon ay maganda, O Panginoong Hari.
Hinahanap ng mga Sikh ng Guru ang lugar na iyon; kinukuha nila ang alikabok at itinapat sa kanilang mga mukha.
Ang mga gawa ng mga Sikh ng Guru, na nagninilay-nilay sa Pangalan ng Panginoon, ay inaprubahan.
Yaong mga sumasamba sa Tunay na Guru, O Nanak - pinapangyari ng Panginoon na sila ay sambahin. ||2||
Salok, Unang Mehl:
Kung tinatanggap ng isang tao ang konsepto ng karumihan, kung gayon mayroong karumihan sa lahat ng dako.
Sa dumi ng baka at kahoy ay may mga uod.
Kung gaano kadami ang mga butil ng mais, walang walang buhay.
Una, mayroong buhay sa tubig, kung saan ang lahat ay ginagawang berde.
Paano ito mapoprotektahan mula sa karumihan? Hinawakan nito ang sarili naming kusina.
Nanak, hindi maalis ang karumihan sa ganitong paraan; ito ay hinuhugasan lamang ng espirituwal na karunungan. ||1||
Unang Mehl: