Asa Ki Var

(Page: 29)

ਸੂਚੇ ਏਹਿ ਨ ਆਖੀਅਹਿ ਬਹਨਿ ਜਿ ਪਿੰਡਾ ਧੋਇ ॥

sooche ehi na aakheeeh bahan ji pinddaa dhoe |

They are not called pure, who sit down after merely washing their bodies.

ਸੂਚੇ ਸੇਈ ਨਾਨਕਾ ਜਿਨ ਮਨਿ ਵਸਿਆ ਸੋਇ ॥੨॥

sooche seee naanakaa jin man vasiaa soe |2|

Only they are pure, O Nanak, within whose minds the Lord abides. ||2||

ਪਉੜੀ ॥

paurree |

Pauree:

ਤੁਰੇ ਪਲਾਣੇ ਪਉਣ ਵੇਗ ਹਰ ਰੰਗੀ ਹਰਮ ਸਵਾਰਿਆ ॥

ture palaane paun veg har rangee haram savaariaa |

With saddled horses, as fast as the wind, and harems decorated in every way;

ਕੋਠੇ ਮੰਡਪ ਮਾੜੀਆ ਲਾਇ ਬੈਠੇ ਕਰਿ ਪਾਸਾਰਿਆ ॥

kotthe manddap maarreea laae baitthe kar paasaariaa |

in houses and pavilions and lofty mansions, they dwell, making ostentatious shows.

ਚੀਜ ਕਰਨਿ ਮਨਿ ਭਾਵਦੇ ਹਰਿ ਬੁਝਨਿ ਨਾਹੀ ਹਾਰਿਆ ॥

cheej karan man bhaavade har bujhan naahee haariaa |

They act out their minds' desires, but they do not understand the Lord, and so they are ruined.

ਕਰਿ ਫੁਰਮਾਇਸਿ ਖਾਇਆ ਵੇਖਿ ਮਹਲਤਿ ਮਰਣੁ ਵਿਸਾਰਿਆ ॥

kar furamaaeis khaaeaa vekh mahalat maran visaariaa |

Asserting their authority, they eat, and beholding their mansions, they forget about death.

ਜਰੁ ਆਈ ਜੋਬਨਿ ਹਾਰਿਆ ॥੧੭॥

jar aaee joban haariaa |17|

But old age comes, and youth is lost. ||17||

ਜਿਥੈ ਜਾਇ ਬਹੈ ਮੇਰਾ ਸਤਿਗੁਰੂ ਸੋ ਥਾਨੁ ਸੁਹਾਵਾ ਰਾਮ ਰਾਜੇ ॥

jithai jaae bahai meraa satiguroo so thaan suhaavaa raam raaje |

Wherever my True Guru goes and sits, that place is beautiful, O Lord King.

ਗੁਰਸਿਖਂੀ ਸੋ ਥਾਨੁ ਭਾਲਿਆ ਲੈ ਧੂਰਿ ਮੁਖਿ ਲਾਵਾ ॥

gurasikhanee so thaan bhaaliaa lai dhoor mukh laavaa |

The Guru's Sikhs seek out that place; they take the dust and apply it to their faces.

ਗੁਰਸਿਖਾ ਕੀ ਘਾਲ ਥਾਇ ਪਈ ਜਿਨ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਧਿਆਵਾ ॥

gurasikhaa kee ghaal thaae pee jin har naam dhiaavaa |

The works of the Guru's Sikhs, who meditate on the Lord's Name, are approved.

ਜਿਨੑ ਨਾਨਕੁ ਸਤਿਗੁਰੁ ਪੂਜਿਆ ਤਿਨ ਹਰਿ ਪੂਜ ਕਰਾਵਾ ॥੨॥

jina naanak satigur poojiaa tin har pooj karaavaa |2|

Those who worship the True Guru, O Nanak - the Lord causes them to be worshipped in turn. ||2||

ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੧ ॥

salok mahalaa 1 |

Salok, First Mehl:

ਜੇ ਕਰਿ ਸੂਤਕੁ ਮੰਨੀਐ ਸਭ ਤੈ ਸੂਤਕੁ ਹੋਇ ॥

je kar sootak maneeai sabh tai sootak hoe |

If one accepts the concept of impurity, then there is impurity everywhere.

ਗੋਹੇ ਅਤੈ ਲਕੜੀ ਅੰਦਰਿ ਕੀੜਾ ਹੋਇ ॥

gohe atai lakarree andar keerraa hoe |

In cow-dung and wood there are worms.

ਜੇਤੇ ਦਾਣੇ ਅੰਨ ਕੇ ਜੀਆ ਬਾਝੁ ਨ ਕੋਇ ॥

jete daane an ke jeea baajh na koe |

As many as are the grains of corn, none is without life.

ਪਹਿਲਾ ਪਾਣੀ ਜੀਉ ਹੈ ਜਿਤੁ ਹਰਿਆ ਸਭੁ ਕੋਇ ॥

pahilaa paanee jeeo hai jit hariaa sabh koe |

First, there is life in the water, by which everything else is made green.

ਸੂਤਕੁ ਕਿਉ ਕਰਿ ਰਖੀਐ ਸੂਤਕੁ ਪਵੈ ਰਸੋਇ ॥

sootak kiau kar rakheeai sootak pavai rasoe |

How can it be protected from impurity? It touches our own kitchen.

ਨਾਨਕ ਸੂਤਕੁ ਏਵ ਨ ਉਤਰੈ ਗਿਆਨੁ ਉਤਾਰੇ ਧੋਇ ॥੧॥

naanak sootak ev na utarai giaan utaare dhoe |1|

O Nanak, impurity cannot be removed in this way; it is washed away only by spiritual wisdom. ||1||

ਮਃ ੧ ॥

mahalaa 1 |

First Mehl: