باون اخری

(صفحو: 8)

ਇਆ ਮਾਇਆ ਮਹਿ ਜਨਮਹਿ ਮਰਨਾ ॥

eaa maaeaa meh janameh maranaa |

هن مايا ۾ پيدا ٿين ٿا ۽ مرن ٿا.

ਜਿਉ ਜਿਉ ਹੁਕਮੁ ਤਿਵੈ ਤਿਉ ਕਰਨਾ ॥

jiau jiau hukam tivai tiau karanaa |

ماڻهو رب جي حڪم مطابق عمل ڪن ٿا.

ਕੋਊ ਊਨ ਨ ਕੋਊ ਪੂਰਾ ॥

koaoo aoon na koaoo pooraa |

ڪو به مڪمل ناهي، ۽ ڪو به ناقص ناهي.

ਕੋਊ ਸੁਘਰੁ ਨ ਕੋਊ ਮੂਰਾ ॥

koaoo sughar na koaoo mooraa |

نه ڪو عقلمند آهي ۽ نه ڪو بيوقوف آهي.

ਜਿਤੁ ਜਿਤੁ ਲਾਵਹੁ ਤਿਤੁ ਤਿਤੁ ਲਗਨਾ ॥

jit jit laavahu tith tit laganaa |

جتي به رب ڪنهن کي مشغول ڪري ٿو، اتي هو مشغول آهي.

ਨਾਨਕ ਠਾਕੁਰ ਸਦਾ ਅਲਿਪਨਾ ॥੧੧॥

naanak tthaakur sadaa alipanaa |11|

اي نانڪ، اسان جو رب ۽ ماسٽر هميشه لاء الڳ آهي. ||11||

ਸਲੋਕੁ ॥

salok |

سلوڪ:

ਲਾਲ ਗੁਪਾਲ ਗੋਬਿੰਦ ਪ੍ਰਭ ਗਹਿਰ ਗੰਭੀਰ ਅਥਾਹ ॥

laal gupaal gobind prabh gahir ganbheer athaah |

منهنجو پيارو خدا، دنيا جو پالڻهار، ڪائنات جو پالڻهار، عميق، عميق ۽ ناقابل فهم آهي.

ਦੂਸਰ ਨਾਹੀ ਅਵਰ ਕੋ ਨਾਨਕ ਬੇਪਰਵਾਹ ॥੧॥

doosar naahee avar ko naanak beparavaah |1|

هن جهڙو ٻيو ڪوبه ڪونهي. اي نانڪ، هو پريشان ناهي. ||1||

ਪਉੜੀ ॥

paurree |

پورو:

ਲਲਾ ਤਾ ਕੈ ਲਵੈ ਨ ਕੋਊ ॥

lalaa taa kai lavai na koaoo |

لالا: هن جي برابر ڪو به ناهي.

ਏਕਹਿ ਆਪਿ ਅਵਰ ਨਹ ਹੋਊ ॥

ekeh aap avar nah hoaoo |

هو پاڻ هڪ آهي؛ ٻيو ڪو به نه هوندو.

ਹੋਵਨਹਾਰੁ ਹੋਤ ਸਦ ਆਇਆ ॥

hovanahaar hot sad aaeaa |

هو هاڻي آهي، هو آهي، ۽ هو هميشه رهندو.

ਉਆ ਕਾ ਅੰਤੁ ਨ ਕਾਹੂ ਪਾਇਆ ॥

auaa kaa ant na kaahoo paaeaa |

هن جي حد ڪنهن کي به نه ملي آهي.

ਕੀਟ ਹਸਤਿ ਮਹਿ ਪੂਰ ਸਮਾਨੇ ॥

keett hasat meh poor samaane |

چيلي ۽ هاٿي ۾، هو مڪمل طور تي پکڙيل آهي.

ਪ੍ਰਗਟ ਪੁਰਖ ਸਭ ਠਾਊ ਜਾਨੇ ॥

pragatt purakh sabh tthaaoo jaane |

رب، پريم ذات، هرڪو هرڪو ڄاڻي ٿو.

ਜਾ ਕਉ ਦੀਨੋ ਹਰਿ ਰਸੁ ਅਪਨਾ ॥

jaa kau deeno har ras apanaa |

جنهن کي رب پنهنجو پيار ڏنو آهي

ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਖਿ ਹਰਿ ਹਰਿ ਤਿਹ ਜਪਨਾ ॥੧੨॥

naanak guramukh har har tih japanaa |12|

- اي نانڪ، اُهو گرو مُخ رب، هار، هار جو نالو ڳائيندو آهي. ||12||

ਸਲੋਕੁ ॥

salok |

سلوڪ:

ਆਤਮ ਰਸੁ ਜਿਹ ਜਾਨਿਆ ਹਰਿ ਰੰਗ ਸਹਜੇ ਮਾਣੁ ॥

aatam ras jih jaaniaa har rang sahaje maan |

جيڪو رب جي عظيم ذات جو ذائقو ڄاڻي ٿو، سو ئي رب جي محبت کي حاصل ڪري ٿو.