آسا کی وار

(صفحو: 28)

ਸੁਚਿ ਹੋਵੈ ਤਾ ਸਚੁ ਪਾਈਐ ॥੨॥

such hovai taa sach paaeeai |2|

جيڪڏهن تون پاڪ آهين ته تون سچو رب حاصل ڪندين. ||2||

ਪਉੜੀ ॥

paurree |

پورو:

ਚਿਤੈ ਅੰਦਰਿ ਸਭੁ ਕੋ ਵੇਖਿ ਨਦਰੀ ਹੇਠਿ ਚਲਾਇਦਾ ॥

chitai andar sabh ko vekh nadaree hetth chalaaeidaa |

سڀ تنهنجي ذهن ۾ آهن؛ تون ڏسين ٿو ۽ انهن کي پنهنجي فضل جي نظر هيٺ، اي رب.

ਆਪੇ ਦੇ ਵਡਿਆਈਆ ਆਪੇ ਹੀ ਕਰਮ ਕਰਾਇਦਾ ॥

aape de vaddiaaeea aape hee karam karaaeidaa |

تون پاڻ انهن کي عزت عطا ڪرين ٿو، ۽ تون ئي انهن کي عمل ڪرڻ جو سبب بڻائين ٿو.

ਵਡਹੁ ਵਡਾ ਵਡ ਮੇਦਨੀ ਸਿਰੇ ਸਿਰਿ ਧੰਧੈ ਲਾਇਦਾ ॥

vaddahu vaddaa vadd medanee sire sir dhandhai laaeidaa |

رب عظيم کان وڏو آهي. سندس دنيا عظيم آهي. هو سڀني کي سندن ڪم ڪرڻ جو حڪم ڏئي ٿو.

ਨਦਰਿ ਉਪਠੀ ਜੇ ਕਰੇ ਸੁਲਤਾਨਾ ਘਾਹੁ ਕਰਾਇਦਾ ॥

nadar upatthee je kare sulataanaa ghaahu karaaeidaa |

جيڪڏهن هن کي ڪاوڙيل نظر وجهڻ گهرجي، هو بادشاهن کي گھاس جي بلڊ ۾ تبديل ڪري سگهي ٿو.

ਦਰਿ ਮੰਗਨਿ ਭਿਖ ਨ ਪਾਇਦਾ ॥੧੬॥

dar mangan bhikh na paaeidaa |16|

جيتوڻيڪ اهي در در کان دعا گهرن ٿا، ڪو به کين خيرات نه ڏيندو. ||16||

ਆਸਾ ਮਹਲਾ ੪ ॥

aasaa mahalaa 4 |

آسا، چوٿين مهل:

ਜਿਨ ਅੰਤਰਿ ਹਰਿ ਹਰਿ ਪ੍ਰੀਤਿ ਹੈ ਤੇ ਜਨ ਸੁਘੜ ਸਿਆਣੇ ਰਾਮ ਰਾਜੇ ॥

jin antar har har preet hai te jan sugharr siaane raam raaje |

جن جون دليون رب جي محبت سان ڀريل آهن، هار، هار، سڀ کان وڌيڪ عقلمند ۽ تمام هوشيار ماڻهو آهن، اي رب بادشاهه.

ਜੇ ਬਾਹਰਹੁ ਭੁਲਿ ਚੁਕਿ ਬੋਲਦੇ ਭੀ ਖਰੇ ਹਰਿ ਭਾਣੇ ॥

je baaharahu bhul chuk bolade bhee khare har bhaane |

جيتوڻيڪ اهي ٻاهران غلط ڳالهائيندا آهن، اهي اڃا تائين رب کي تمام گهڻو راضي آهن.

ਹਰਿ ਸੰਤਾ ਨੋ ਹੋਰੁ ਥਾਉ ਨਾਹੀ ਹਰਿ ਮਾਣੁ ਨਿਮਾਣੇ ॥

har santaa no hor thaau naahee har maan nimaane |

رب جي سنتن کي ٻي ڪا جاءِ ناهي. رب ذلتن جي عزت آهي.

ਜਨ ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਦੀਬਾਣੁ ਹੈ ਹਰਿ ਤਾਣੁ ਸਤਾਣੇ ॥੧॥

jan naanak naam deebaan hai har taan sataane |1|

نالو، رب جو نالو، خادم نانڪ لاء شاهي ڪورٽ آهي؛ رب جي طاقت سندس واحد طاقت آهي. ||1||

ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੧ ॥

salok mahalaa 1 |

سالڪ، پھريون مھل:

ਜੇ ਮੋਹਾਕਾ ਘਰੁ ਮੁਹੈ ਘਰੁ ਮੁਹਿ ਪਿਤਰੀ ਦੇਇ ॥

je mohaakaa ghar muhai ghar muhi pitaree dee |

چور هڪ گهر ڦري ٿو، ۽ چوري جو سامان پنهنجي ابن ڏاڏن کي پيش ڪري ٿو.

ਅਗੈ ਵਸਤੁ ਸਿਞਾਣੀਐ ਪਿਤਰੀ ਚੋਰ ਕਰੇਇ ॥

agai vasat siyaaneeai pitaree chor karee |

آخرت ۾ ان کي سڃاڻي ٿو، ۽ سندس ابن ڏاڏن کي به چور سمجهيو وڃي ٿو.

ਵਢੀਅਹਿ ਹਥ ਦਲਾਲ ਕੇ ਮੁਸਫੀ ਏਹ ਕਰੇਇ ॥

vadteeeh hath dalaal ke musafee eh karee |

وچ ۾ وڃڻ وارن جا هٿ ڪٽجي ويا آهن. هي رب جو انصاف آهي.

ਨਾਨਕ ਅਗੈ ਸੋ ਮਿਲੈ ਜਿ ਖਟੇ ਘਾਲੇ ਦੇਇ ॥੧॥

naanak agai so milai ji khatte ghaale dee |1|

اي نانڪ، دنيا جي آخرت ۾، اهو ئي ملي ٿو، جيڪو پنهنجي ڪمائي ۽ محنت مان محتاجن کي ڏئي ٿو. ||1||

ਮਃ ੧ ॥

mahalaa 1 |

پهرين مهل:

ਜਿਉ ਜੋਰੂ ਸਿਰਨਾਵਣੀ ਆਵੈ ਵਾਰੋ ਵਾਰ ॥

jiau joroo siranaavanee aavai vaaro vaar |

جيئن ته هڪ عورت کي هن جي دور ۾، مهينن کان پوء،

ਜੂਠੇ ਜੂਠਾ ਮੁਖਿ ਵਸੈ ਨਿਤ ਨਿਤ ਹੋਇ ਖੁਆਰੁ ॥

jootthe jootthaa mukh vasai nit nit hoe khuaar |

ائين ڪوڙ جي وات ۾ ڪوڙ رهندو آهي. اهي هميشه لاء، بار بار.