اي نانڪ، خدا جي حڪم جي حڪم سان، اسين اچون ٿا ۽ ٻيهر جنم وٺن ٿا. ||20||
زيارت، سخت نظم و ضبط، شفقت ۽ خيرات
اهي، پنهنجي طرفان، صرف هڪ ذرو آڻيندا آهن.
دل ۾ پيار ۽ عاجزي سان ٻڌي ۽ مڃڻ،
پاڻ کي نالي سان صاف ڪريو، مقدس مزار تي اندر اندر.
سڀ خوبيون تنهنجون آهن، رب، مون وٽ ڪوبه ڪونهي.
فضيلت کان سواءِ ڪا به عبادت نه آهي.
مان دنيا جي رب کي، سندس ڪلام کي، برهما جي خالق کي سجدو ڪريان ٿو.
هو خوبصورت، سچو ۽ ابدي خوشين وارو آهي.
اهو ڪهڙو وقت هو، ۽ اهو لمحو ڇا هو؟ اهو ڏينهن ڪهڙو هو ۽ ڪهڙي تاريخ هئي؟
اها ڪهڙي موسم هئي، ۽ اهو ڪهڙو مهينو هو، جڏهن ڪائنات پيدا ٿي هئي؟
پنڊتن، مذهبي عالمن کي اهو وقت نه ٿو ملي، جيتوڻيڪ اهو پراڻن ۾ لکيل آهي.
ان وقت جي قاضين کي خبر نه آهي، جيڪي قرآن پڙهن ٿا.
يوگين کي نه ڏينهن ۽ تاريخ معلوم آهي، نه ئي مهينو يا موسم.
جنهن خالق هن مخلوق کي پيدا ڪيو آهي- اهو ئي پاڻ ڄاڻي ٿو.
اسان هن جي باري ۾ ڪيئن ڳالهائي سگهون ٿا؟ اسان ڪيئن سندس ساراهه ڪري سگهون ٿا؟ اسان هن کي ڪيئن بيان ڪري سگهون ٿا؟ اسان هن کي ڪيئن سڃاڻي سگهون ٿا؟
اي نانڪ، هرڪو هن جي باري ۾ ڳالهائيندو آهي، هر هڪ باقي کان وڌيڪ عقلمند آهي.
وڏو آهي مالڪ، وڏو آهي سندس نالو. جيڪو ڪجهه ٿئي ٿو سو سندس مرضي مطابق ٿئي ٿو.
اي نانڪ، جيڪو سڀ ڪجهه ڄاڻڻ جي دعوي ڪري ٿو، اهو آخرت ۾ دنيا ۾ نه سينگاريو ويندو. ||21||
هيٺيون دنياون آهن هيٺيون دنياون، ۽ سوين هزارين آسماني دنياون مٿي.