جپ جی صاحب

(صفحه: 10)

ਨਾਨਕ ਹੁਕਮੀ ਆਵਹੁ ਜਾਹੁ ॥੨੦॥

naanak hukamee aavahu jaahu |20|

ای نانک، به حکم فرمان خدا، در تناسخ می آییم و می رویم. ||20||

ਤੀਰਥੁ ਤਪੁ ਦਇਆ ਦਤੁ ਦਾਨੁ ॥

teerath tap deaa dat daan |

زیارت، انضباط سخت، شفقت و صدقه

ਜੇ ਕੋ ਪਾਵੈ ਤਿਲ ਕਾ ਮਾਨੁ ॥

je ko paavai til kaa maan |

اینها به خودی خود فقط ذره ای از شایستگی را به همراه دارند.

ਸੁਣਿਆ ਮੰਨਿਆ ਮਨਿ ਕੀਤਾ ਭਾਉ ॥

suniaa maniaa man keetaa bhaau |

گوش دادن و باور با عشق و فروتنی در ذهن شما،

ਅੰਤਰਗਤਿ ਤੀਰਥਿ ਮਲਿ ਨਾਉ ॥

antaragat teerath mal naau |

خود را با نام، در حرم مقدس در اعماق درون پاک کن.

ਸਭਿ ਗੁਣ ਤੇਰੇ ਮੈ ਨਾਹੀ ਕੋਇ ॥

sabh gun tere mai naahee koe |

همه فضیلت ها از آن توست، پروردگارا، من اصلاً هیچ فضیلتی ندارم.

ਵਿਣੁ ਗੁਣ ਕੀਤੇ ਭਗਤਿ ਨ ਹੋਇ ॥

vin gun keete bhagat na hoe |

بدون فضیلت، عبادت عبادی وجود ندارد.

ਸੁਅਸਤਿ ਆਥਿ ਬਾਣੀ ਬਰਮਾਉ ॥

suasat aath baanee baramaau |

من به پروردگار جهان، در برابر کلام او، در برابر برهما خالق تعظیم می کنم.

ਸਤਿ ਸੁਹਾਣੁ ਸਦਾ ਮਨਿ ਚਾਉ ॥

sat suhaan sadaa man chaau |

او زیبا، واقعی و همیشه شاد است.

ਕਵਣੁ ਸੁ ਵੇਲਾ ਵਖਤੁ ਕਵਣੁ ਕਵਣ ਥਿਤਿ ਕਵਣੁ ਵਾਰੁ ॥

kavan su velaa vakhat kavan kavan thit kavan vaar |

آن زمان چه زمانی بود و آن لحظه چه بود؟ آن روز چه روزی بود و چه تاریخی بود؟

ਕਵਣਿ ਸਿ ਰੁਤੀ ਮਾਹੁ ਕਵਣੁ ਜਿਤੁ ਹੋਆ ਆਕਾਰੁ ॥

kavan si rutee maahu kavan jit hoaa aakaar |

آن فصل چه بود و چه ماهی بود که کیهان خلق شد؟

ਵੇਲ ਨ ਪਾਈਆ ਪੰਡਤੀ ਜਿ ਹੋਵੈ ਲੇਖੁ ਪੁਰਾਣੁ ॥

vel na paaeea panddatee ji hovai lekh puraan |

پاندیت ها، علمای دین، نمی توانند آن زمان را پیدا کنند، حتی اگر در پوراناها نوشته شده باشد.

ਵਖਤੁ ਨ ਪਾਇਓ ਕਾਦੀਆ ਜਿ ਲਿਖਨਿ ਲੇਖੁ ਕੁਰਾਣੁ ॥

vakhat na paaeio kaadeea ji likhan lekh kuraan |

آن زمان برای قاضیانی که قرآن می خوانند، معلوم نیست.

ਥਿਤਿ ਵਾਰੁ ਨਾ ਜੋਗੀ ਜਾਣੈ ਰੁਤਿ ਮਾਹੁ ਨਾ ਕੋਈ ॥

thit vaar naa jogee jaanai rut maahu naa koee |

روز و تاریخ برای یوگی ها معلوم نیست، ماه و فصل نیز معلوم نیست.

ਜਾ ਕਰਤਾ ਸਿਰਠੀ ਕਉ ਸਾਜੇ ਆਪੇ ਜਾਣੈ ਸੋਈ ॥

jaa karataa siratthee kau saaje aape jaanai soee |

آفریدگاری که این خلقت را آفرید - فقط خودش می داند.

ਕਿਵ ਕਰਿ ਆਖਾ ਕਿਵ ਸਾਲਾਹੀ ਕਿਉ ਵਰਨੀ ਕਿਵ ਜਾਣਾ ॥

kiv kar aakhaa kiv saalaahee kiau varanee kiv jaanaa |

چگونه می توانیم از او صحبت کنیم؟ چگونه می توانیم او را ستایش کنیم؟ چگونه می توانیم او را توصیف کنیم؟ چگونه می توانیم او را بشناسیم؟

ਨਾਨਕ ਆਖਣਿ ਸਭੁ ਕੋ ਆਖੈ ਇਕ ਦੂ ਇਕੁ ਸਿਆਣਾ ॥

naanak aakhan sabh ko aakhai ik doo ik siaanaa |

ای نانک، همه از او سخن می گویند، هر یک از بقیه عاقل تر.

ਵਡਾ ਸਾਹਿਬੁ ਵਡੀ ਨਾਈ ਕੀਤਾ ਜਾ ਕਾ ਹੋਵੈ ॥

vaddaa saahib vaddee naaee keetaa jaa kaa hovai |

بزرگ است استاد، بزرگ است نام او. هر اتفاقی بیفتد بر اساس اراده اوست.

ਨਾਨਕ ਜੇ ਕੋ ਆਪੌ ਜਾਣੈ ਅਗੈ ਗਇਆ ਨ ਸੋਹੈ ॥੨੧॥

naanak je ko aapau jaanai agai geaa na sohai |21|

ای نانک، کسی که ادعا می کند همه چیز را می داند، در آخرت آراسته نمی شود. ||21||

ਪਾਤਾਲਾ ਪਾਤਾਲ ਲਖ ਆਗਾਸਾ ਆਗਾਸ ॥

paataalaa paataal lakh aagaasaa aagaas |

در زیر جهان های پایین، و صدها هزار جهان بهشتی در بالا وجود دارد.