از کلام، حکمت روحانی می آید که سرودهای جلال تو را می خواند.
از کلمه، کلمات و سرودهای نوشتاری و گفتاری آمده است.
از کلمه، سرنوشت می آید که بر پیشانی فرد نوشته شده است.
اما کسی که این کلمات سرنوشت را نوشت، هیچ کلمه ای بر پیشانی او نوشته نشده است.
همانطور که او دستور می دهد، ما نیز دریافت می کنیم.
عالم خلقت مظهر نام توست.
بدون نام تو، اصلاً جایی وجود ندارد.
چگونه می توانم قدرت خلاقیت شما را توصیف کنم؟
من حتی یک بار هم نمی توانم فدای تو باشم.
هر چیزی که تو را خشنود می کند، تنها خوبی است که انجام می شود،
تو ای ابدی و بی شکل. ||19||
وقتی دست و پا و بدن کثیف است،
آب می تواند کثیفی را بشوید.
وقتی لباس ها کثیف و توسط ادرار لکه دار می شوند،
صابون می تواند آنها را تمیز کند.
اما هنگامی که عقل به گناه آلوده و آلوده شود،
آن را فقط می توان با عشق به نام پاک کرد.
فضیلت و رذیلت صرفاً با گفتار به دست نمی آید.
اعمالی که بارها و بارها تکرار می شوند، بر روح حک می شوند.
آنچه را که کاشته اید، درو خواهید کرد.