જપ જી સાહિબ

(પાન: 9)


ਅਖਰੀ ਗਿਆਨੁ ਗੀਤ ਗੁਣ ਗਾਹ ॥
akharee giaan geet gun gaah |

શબ્દમાંથી, આધ્યાત્મિક શાણપણ આવે છે, તમારા મહિમાના ગીતો ગાતા.

ਅਖਰੀ ਲਿਖਣੁ ਬੋਲਣੁ ਬਾਣਿ ॥
akharee likhan bolan baan |

શબ્દમાંથી, લેખિત અને બોલાયેલા શબ્દો અને સ્તોત્રો આવે છે.

ਅਖਰਾ ਸਿਰਿ ਸੰਜੋਗੁ ਵਖਾਣਿ ॥
akharaa sir sanjog vakhaan |

શબ્દમાંથી, નિયતિ આવે છે, જે કોઈના કપાળ પર લખેલી હોય છે.

ਜਿਨਿ ਏਹਿ ਲਿਖੇ ਤਿਸੁ ਸਿਰਿ ਨਾਹਿ ॥
jin ehi likhe tis sir naeh |

પરંતુ જેણે આ નિયતિના શબ્દો લખ્યા છે - તેના કપાળ પર કોઈ શબ્દો લખેલા નથી.

ਜਿਵ ਫੁਰਮਾਏ ਤਿਵ ਤਿਵ ਪਾਹਿ ॥
jiv furamaae tiv tiv paeh |

જેમ તે આદેશ આપે છે, તેમ આપણે પ્રાપ્ત કરીએ છીએ.

ਜੇਤਾ ਕੀਤਾ ਤੇਤਾ ਨਾਉ ॥
jetaa keetaa tetaa naau |

બનાવેલ બ્રહ્માંડ એ તમારા નામનું સ્વરૂપ છે.

ਵਿਣੁ ਨਾਵੈ ਨਾਹੀ ਕੋ ਥਾਉ ॥
vin naavai naahee ko thaau |

તમારા નામ વિના, કોઈ સ્થાન નથી.

ਕੁਦਰਤਿ ਕਵਣ ਕਹਾ ਵੀਚਾਰੁ ॥
kudarat kavan kahaa veechaar |

હું તમારી સર્જનાત્મક શક્તિનું વર્ણન કેવી રીતે કરી શકું?

ਵਾਰਿਆ ਨ ਜਾਵਾ ਏਕ ਵਾਰ ॥
vaariaa na jaavaa ek vaar |

હું એક વાર પણ તમારા માટે બલિદાન બની શકતો નથી.

ਜੋ ਤੁਧੁ ਭਾਵੈ ਸਾਈ ਭਲੀ ਕਾਰ ॥
jo tudh bhaavai saaee bhalee kaar |

જે તમને પ્રસન્ન કરે છે તે જ સારું કર્યું છે,

ਤੂ ਸਦਾ ਸਲਾਮਤਿ ਨਿਰੰਕਾਰ ॥੧੯॥
too sadaa salaamat nirankaar |19|

તમે, શાશ્વત અને નિરાકાર. ||19||

ਭਰੀਐ ਹਥੁ ਪੈਰੁ ਤਨੁ ਦੇਹ ॥
bhareeai hath pair tan deh |

જ્યારે હાથ-પગ અને શરીર ગંદા હોય,

ਪਾਣੀ ਧੋਤੈ ਉਤਰਸੁ ਖੇਹ ॥
paanee dhotai utaras kheh |

પાણી ગંદકીને ધોઈ શકે છે.

ਮੂਤ ਪਲੀਤੀ ਕਪੜੁ ਹੋਇ ॥
moot paleetee kaparr hoe |

જ્યારે કપડા ગંદા અને પેશાબથી ડાઘા પડે છે,

ਦੇ ਸਾਬੂਣੁ ਲਈਐ ਓਹੁ ਧੋਇ ॥
de saaboon leeai ohu dhoe |

સાબુ તેમને સાફ ધોઈ શકે છે.

ਭਰੀਐ ਮਤਿ ਪਾਪਾ ਕੈ ਸੰਗਿ ॥
bhareeai mat paapaa kai sang |

પણ જ્યારે બુદ્ધિ ડાઘ અને પાપથી દૂષિત થાય છે,

ਓਹੁ ਧੋਪੈ ਨਾਵੈ ਕੈ ਰੰਗਿ ॥
ohu dhopai naavai kai rang |

તે ફક્ત નામના પ્રેમ દ્વારા જ શુદ્ધ થઈ શકે છે.

ਪੁੰਨੀ ਪਾਪੀ ਆਖਣੁ ਨਾਹਿ ॥
punee paapee aakhan naeh |

સદ્ગુણ અને દુર્ગુણ માત્ર શબ્દોથી આવતા નથી;

ਕਰਿ ਕਰਿ ਕਰਣਾ ਲਿਖਿ ਲੈ ਜਾਹੁ ॥
kar kar karanaa likh lai jaahu |

પુનરાવર્તિત ક્રિયાઓ, ફરીથી અને ફરીથી, આત્મા પર કોતરવામાં આવે છે.

ਆਪੇ ਬੀਜਿ ਆਪੇ ਹੀ ਖਾਹੁ ॥
aape beej aape hee khaahu |

તમે જે રોપશો તે તમે લણશો.