जपु जी साहिब

(पान: 9)

ਅਖਰੀ ਗਿਆਨੁ ਗੀਤ ਗੁਣ ਗਾਹ ॥

अखरी गिआनु गीत गुण गाह ॥

शब्दातून, आध्यात्मिक शहाणपण येते, तुमच्या गौरवाची गाणी गाताना.

ਅਖਰੀ ਲਿਖਣੁ ਬੋਲਣੁ ਬਾਣਿ ॥

अखरी लिखणु बोलणु बाणि ॥

शब्दातून, लिखित आणि बोललेले शब्द आणि स्तोत्रे येतात.

ਅਖਰਾ ਸਿਰਿ ਸੰਜੋਗੁ ਵਖਾਣਿ ॥

अखरा सिरि संजोगु वखाणि ॥

शब्दातून, नशीब येते, एखाद्याच्या कपाळावर लिहिलेले असते.

ਜਿਨਿ ਏਹਿ ਲਿਖੇ ਤਿਸੁ ਸਿਰਿ ਨਾਹਿ ॥

जिनि एहि लिखे तिसु सिरि नाहि ॥

पण ज्याने हे नशिबाचे शब्द लिहिले आहेत - त्याच्या कपाळावर कोणतेही शब्द लिहिलेले नाहीत.

ਜਿਵ ਫੁਰਮਾਏ ਤਿਵ ਤਿਵ ਪਾਹਿ ॥

जिव फुरमाए तिव तिव पाहि ॥

तो जसा आदेश देतो, तसाच आपल्याला प्राप्त होतो.

ਜੇਤਾ ਕੀਤਾ ਤੇਤਾ ਨਾਉ ॥

जेता कीता तेता नाउ ॥

निर्माण केलेले विश्व हे तुझ्या नामाचे रूप आहे.

ਵਿਣੁ ਨਾਵੈ ਨਾਹੀ ਕੋ ਥਾਉ ॥

विणु नावै नाही को थाउ ॥

तुझ्या नामाशिवाय अजिबात स्थान नाही.

ਕੁਦਰਤਿ ਕਵਣ ਕਹਾ ਵੀਚਾਰੁ ॥

कुदरति कवण कहा वीचारु ॥

मी तुमच्या सर्जनशील शक्तीचे वर्णन कसे करू शकतो?

ਵਾਰਿਆ ਨ ਜਾਵਾ ਏਕ ਵਾਰ ॥

वारिआ न जावा एक वार ॥

मी एकदाही तुझ्यासाठी बलिदान होऊ शकत नाही.

ਜੋ ਤੁਧੁ ਭਾਵੈ ਸਾਈ ਭਲੀ ਕਾਰ ॥

जो तुधु भावै साई भली कार ॥

तुला जे आवडते तेच चांगले केले आहे,

ਤੂ ਸਦਾ ਸਲਾਮਤਿ ਨਿਰੰਕਾਰ ॥੧੯॥

तू सदा सलामति निरंकार ॥१९॥

तू, शाश्वत आणि निराकार. ||19||

ਭਰੀਐ ਹਥੁ ਪੈਰੁ ਤਨੁ ਦੇਹ ॥

भरीऐ हथु पैरु तनु देह ॥

जेव्हा हात पाय आणि शरीर घाण होते,

ਪਾਣੀ ਧੋਤੈ ਉਤਰਸੁ ਖੇਹ ॥

पाणी धोतै उतरसु खेह ॥

पाणी घाण धुवू शकते.

ਮੂਤ ਪਲੀਤੀ ਕਪੜੁ ਹੋਇ ॥

मूत पलीती कपड़ु होइ ॥

जेव्हा कपडे मलीन होतात आणि लघवीने डाग पडतात,

ਦੇ ਸਾਬੂਣੁ ਲਈਐ ਓਹੁ ਧੋਇ ॥

दे साबूणु लईऐ ओहु धोइ ॥

साबण त्यांना स्वच्छ धुवू शकतो.

ਭਰੀਐ ਮਤਿ ਪਾਪਾ ਕੈ ਸੰਗਿ ॥

भरीऐ मति पापा कै संगि ॥

परंतु जेव्हा बुद्धी पापाने कलंकित आणि दूषित होते,

ਓਹੁ ਧੋਪੈ ਨਾਵੈ ਕੈ ਰੰਗਿ ॥

ओहु धोपै नावै कै रंगि ॥

ते केवळ नामाच्या प्रेमानेच शुद्ध होऊ शकते.

ਪੁੰਨੀ ਪਾਪੀ ਆਖਣੁ ਨਾਹਿ ॥

पुंनी पापी आखणु नाहि ॥

सद्गुण आणि दुर्गुण केवळ शब्दांनी येत नाहीत;

ਕਰਿ ਕਰਿ ਕਰਣਾ ਲਿਖਿ ਲੈ ਜਾਹੁ ॥

करि करि करणा लिखि लै जाहु ॥

कृती वारंवार, पुन्हा पुन्हा, आत्म्यावर कोरल्या जातात.

ਆਪੇ ਬੀਜਿ ਆਪੇ ਹੀ ਖਾਹੁ ॥

आपे बीजि आपे ही खाहु ॥

तुम्ही जे पेरता ते तुम्ही कापावे.