جپ جی صاحب

(صفحو: 9)

ਅਖਰੀ ਗਿਆਨੁ ਗੀਤ ਗੁਣ ਗਾਹ ॥

akharee giaan geet gun gaah |

لفظ مان، روحاني حڪمت اچي ٿو، توهان جي جلال جا گيت ڳائڻ.

ਅਖਰੀ ਲਿਖਣੁ ਬੋਲਣੁ ਬਾਣਿ ॥

akharee likhan bolan baan |

لفظ مان، لکيل ۽ ڳالهايل لفظ ۽ حمد اچي ٿو.

ਅਖਰਾ ਸਿਰਿ ਸੰਜੋਗੁ ਵਖਾਣਿ ॥

akharaa sir sanjog vakhaan |

لفظ مان، اچي ٿو تقدير، ڪنهن جي پيشاني تي لکيل.

ਜਿਨਿ ਏਹਿ ਲਿਖੇ ਤਿਸੁ ਸਿਰਿ ਨਾਹਿ ॥

jin ehi likhe tis sir naeh |

پر جنهن تقدير جا اهي لفظ لکيا آهن، ان جي پيشانيءَ تي ڪوبه لفظ نه لکيل آهي.

ਜਿਵ ਫੁਰਮਾਏ ਤਿਵ ਤਿਵ ਪਾਹਿ ॥

jiv furamaae tiv tiv paeh |

جيئن هو حڪم ڪري ٿو، تنهنڪري اسان حاصل ڪريون ٿا.

ਜੇਤਾ ਕੀਤਾ ਤੇਤਾ ਨਾਉ ॥

jetaa keetaa tetaa naau |

پيدا ڪيل ڪائنات تنهنجي نالي جو مظهر آهي.

ਵਿਣੁ ਨਾਵੈ ਨਾਹੀ ਕੋ ਥਾਉ ॥

vin naavai naahee ko thaau |

تنهنجي نالي کان سواءِ، ڪا جاءِ ناهي.

ਕੁਦਰਤਿ ਕਵਣ ਕਹਾ ਵੀਚਾਰੁ ॥

kudarat kavan kahaa veechaar |

مان توهان جي تخليقي طاقت کي ڪيئن بيان ڪري سگهان ٿو؟

ਵਾਰਿਆ ਨ ਜਾਵਾ ਏਕ ਵਾਰ ॥

vaariaa na jaavaa ek vaar |

مان هڪ ڀيرو به توکان قربان نه ٿي سگهان.

ਜੋ ਤੁਧੁ ਭਾਵੈ ਸਾਈ ਭਲੀ ਕਾਰ ॥

jo tudh bhaavai saaee bhalee kaar |

جيڪو تو کي وڻندو سو ئي چڱائي آهي،

ਤੂ ਸਦਾ ਸਲਾਮਤਿ ਨਿਰੰਕਾਰ ॥੧੯॥

too sadaa salaamat nirankaar |19|

تون، ابدي ۽ بي مثال. ||19||

ਭਰੀਐ ਹਥੁ ਪੈਰੁ ਤਨੁ ਦੇਹ ॥

bhareeai hath pair tan deh |

جڏهن هٿ پير ۽ جسم گندا آهن،

ਪਾਣੀ ਧੋਤੈ ਉਤਰਸੁ ਖੇਹ ॥

paanee dhotai utaras kheh |

پاڻي گندگي کي ڌوئي سگھي ٿو.

ਮੂਤ ਪਲੀਤੀ ਕਪੜੁ ਹੋਇ ॥

moot paleetee kaparr hoe |

جڏهن ڪپڙا مٽي ۽ پيشاب سان داغ آهن،

ਦੇ ਸਾਬੂਣੁ ਲਈਐ ਓਹੁ ਧੋਇ ॥

de saaboon leeai ohu dhoe |

صابڻ انهن کي صاف ڪري سگهي ٿو.

ਭਰੀਐ ਮਤਿ ਪਾਪਾ ਕੈ ਸੰਗਿ ॥

bhareeai mat paapaa kai sang |

پر جڏهن عقل کي داغ ۽ گناهه سان آلوده ڪيو ويندو آهي،

ਓਹੁ ਧੋਪੈ ਨਾਵੈ ਕੈ ਰੰਗਿ ॥

ohu dhopai naavai kai rang |

اهو صرف نالي جي محبت سان صاف ٿي سگهي ٿو.

ਪੁੰਨੀ ਪਾਪੀ ਆਖਣੁ ਨਾਹਿ ॥

punee paapee aakhan naeh |

نيڪي ۽ برائي رڳو لفظن سان نه اينديون آهن.

ਕਰਿ ਕਰਿ ਕਰਣਾ ਲਿਖਿ ਲੈ ਜਾਹੁ ॥

kar kar karanaa likh lai jaahu |

عمل بار بار، بار بار، روح تي پکڙيل آهن.

ਆਪੇ ਬੀਜਿ ਆਪੇ ਹੀ ਖਾਹੁ ॥

aape beej aape hee khaahu |

توهان جيڪي پوکيندا آهيو اهو توهان کي فصل ڏيندو.