Nanak, sa pamamagitan ng Hukam ng Utos ng Diyos, tayo ay pumupunta at umalis sa reinkarnasyon. ||20||
Pilgrimages, mahigpit na disiplina, pakikiramay at pagkakawanggawa
ang mga ito, sa kanilang sarili, ay nagdadala lamang ng kaunting merito.
Nakikinig at naniniwala nang may pagmamahal at pagpapakumbaba sa iyong isipan,
linisin ang iyong sarili sa Pangalan, sa sagradong dambana sa kaibuturan.
Ang lahat ng mga birtud ay sa Iyo, Panginoon, wala man lang ako.
Kung walang birtud, walang debosyonal na pagsamba.
Ako ay yumuyuko sa Panginoon ng Mundo, sa Kanyang Salita, kay Brahma ang Lumikha.
Siya ay Maganda, Totoo at Walang Hanggang Masaya.
Ano ang oras na iyon, at ano ang sandaling iyon? Ano ang araw na iyon, at ano ang petsang iyon?
Ano ang panahon na iyon, at ano ang buwang iyon, nang nilikha ang Uniberso?
Ang mga Pandit, ang mga iskolar ng relihiyon, ay hindi mahanap ang panahong iyon, kahit na ito ay nakasulat sa mga Puraan.
Ang panahong iyon ay hindi alam ng mga Qazi, na nag-aaral ng Koran.
Ang araw at petsa ay hindi alam ng mga Yogi, ni ang buwan o ang panahon.
Ang Lumikha na lumikha ng nilikhang ito-tanging Siya Mismo ang nakakaalam.
Paano natin Siya masasabi? Paano natin Siya mapupuri? Paano natin Siya mailalarawan? Paano natin Siya makikilala?
O Nanak, lahat ay nagsasalita tungkol sa Kanya, bawat isa ay mas matalino kaysa sa iba.
Dakila ang Guro, Dakila ang Kanyang Pangalan. Anuman ang mangyari ay ayon sa Kanyang Kalooban.
O Nanak, ang isa na nagsasabing alam niya ang lahat ay hindi dapat palamutihan sa mundo pagkatapos. ||21||
May mga daigdig sa ilalim ng daigdig, at daan-daang libong makalangit na daigdig sa itaas.