Nanak, ag Hukam Ordú Dé, tagann muid agus rachaimid san ath-incarnation. ||20||
Oilithreachtaí, smacht déine, comhbhá agus carthanacht
ní thugann siad seo, leo féin, ach ióta fiúntais.
Ag éisteacht agus ag creidiúint le grá agus umhlaíocht i d'intinn,
glan tú féin leis an Ainm, ag an scrín naofa go domhain laistigh.
Is leatsa gach buanna, a Thiarna, níl aon cheann agam ar chor ar bith.
Gan bhua, níl aon adhradh deabhóideach.
Cromaim do Thiarna an Domhain, dá Fhocal, do Brahma an Cruthaitheoir.
Tá sé Álainn, Fíor agus Go Síoraí áthasach.
Cad a bhí an t-am sin, agus cad a bhí an nóiméad sin? Cad a bhí an lá sin, agus cad é an dáta sin?
Cad a bhí an séasúr sin, agus cad a bhí an mhí sin, nuair a cruthaíodh na Cruinne?
Ní féidir leis na Pandits, na scoláirí reiligiúnda, teacht ar an am sin, fiú má tá sé scríofa sna Puraanas.
Níl an t-am sin ar eolas ag na Qazis, a dhéanann staidéar ar an Koran.
Níl an lá agus an dáta ar eolas ag na Yogis, ná an mhí ná an séasúr.
An Cruthaitheoir a chruthaigh an cruthú seo-amháin Sé Féin a fhios.
Conas is féidir linn labhairt air? Conas is féidir linn Eisean a mholadh? Conas is féidir linn cur síos a dhéanamh air? Conas is féidir linn a fhios Eisean?
A Nanac, labhraíonn gach duine air, gach duine níos críonna ná an chuid eile.
Is Mór an Máistir, Mór é a Ainm. Cibé rud a tharlaíonn tá sé de réir a Will.
A Nanak, duine a mhaíonn go bhfuil gach rud ar eolas aige, ní bheidh sé maisithe sa domhan ina dhiaidh seo. ||21||
Tá neamhshaol faoi thalamh, agus na céadta mílte domhan neamhaí thuas.