आकाशात उडून आणि ध्यानात डोळे मिटून भगवंताचा साक्षात्कार झाला तर पक्षी आकाशात उडतात आणि ध्यानात डोळे मिटून जे लोक खर्रा, मांजर, लांडगा मानतात.
सर्व ब्राह्मण जाणकारांना या भोंदूबाबांची वस्तुस्थिती माहीत आहे, परंतु मी त्याचा काही संबंध ठेवला नाही. २.७२.
पृथ्वीवर राहणाऱ्याला पांढऱ्या मुंगीचे पिल्लू म्हणायला हवे आणि आकाशात उडणाऱ्यांना चिमण्या म्हणायला हवे.
जे फळ खातात त्यांना माकडांचे पिल्लू म्हणता येईल, जे अदृश्यपणे भटकतात त्यांना भूत मानले जाऊ शकते.
पाण्यावर पोहणाऱ्याला जगाने वॉटर-फ्लाय म्हणतात, जो आग खातो, त्याला चकोर (रेडलेग्ड तितर) समजले जाऊ शकते.
जो सूर्याची पूजा करतो तो कमळ म्हणून ओळखला जाऊ शकतो आणि जो चंद्राची पूजा करतो त्याला वॉटर-लिली म्हणून ओळखले जाऊ शकते (सूर्याला पाहून कमळ फुलते आणि चंद्राला पाहून वॉटर-लिली फुलते). ३.७३.
जर परमेश्वराचे नाव नारायण (ज्याचे घर पाण्यात आहे), तर कच्छ (कासवाचा अवतार), मच्छ (माशाचा अवतार) आणि तांडूआ (ऑक्टोपस) यांना नारायण म्हटले जाईल आणि जर परमेश्वराचे नाव कौल-नाभ असेल ( नाभि-कमळ), नंतर टाकी ज्यामध्ये गु
जर प्रभूचे नाव गोपीनाथ असेल, तर गोपींचा भगवान गोपाळ असेल, जर परमेश्वराचे नाव गोपाळ असेल, गायींचा पालनकर्ता असेल, तर सर्व गोपालक धेंचरी (गायांचे चरणारे) नाम असेल तर Rikhikes आहे, नंतर अनेक प्रमुख आहेत
जर भगवंताचे नाव मध्व असेल तर काळ्या मधमाशीला माधव देखील म्हणतात जर परमेश्वराचे नाव कन्हैया असेल तर कोळीला कन्हैया देखील म्हणतात जर परमेश्वराचे नाव "कंसाचा वध करणारा" असेल तर त्याचा दूत. कंसाचा वध करणाऱ्या यमाला म्हणावे
मूर्ख लोक रडतात आणि रडतात. परंतु गहन रहस्य माहित नाही, म्हणून ते त्याची उपासना करत नाहीत, जो आपल्या जीवनाचे रक्षण करतो. ४.७४.
विश्वाचा संहारक आणि संहारक गरिबांवर दयाळू आहे, शत्रूंना त्रास देतो, सदैव रक्षण करतो आणि मृत्यूच्या पाशविना असतो.
योगी, चटया घातलेले संन्यासी, खरे दाता आणि महान ब्रह्मचारी, त्याच्या दर्शनासाठी, त्यांच्या शरीरावर भूक आणि तहान सहन करतात.
त्याच्या दर्शनासाठी आतडे शुद्ध केले जातात, जल, अग्नी आणि वायूला नैवेद्य दाखवला जातो, उलटे तोंड करून आणि एका पायावर उभे राहून तपश्चर्या केली जाते.
पुरुष, शेषनाग, देव आणि दानव हे त्याचे रहस्य जाणू शकले नाहीत आणि वेद आणि काटेब (सेमिटिक धर्मग्रंथ) त्याच्याबद्दल ‘नेति, नेति’ (हे नाही, हे नाही) आणि अनंत असे बोलतात. ५.७५.
भक्ती नृत्याने भगवंताचा साक्षात्कार झाला तर ढगांच्या गडगडाटाने मोर नाचतात आणि भक्ती पाहून भगवंत प्रसन्न झाला तर वीज विविध लखलखाटांनी ते साकार करतात.
शीतलता आणि निर्मळता अंगीकारून जर परमेश्वर भेटला तर चंद्राहून शीतल कोणी नाही, जर परमेश्वर उष्णतेच्या सहनशक्तीने भेटला तर सूर्याहून अधिक उष्ण कोणी नाही आणि परमात्म्याचा साक्षात्कार झाला तर त्याहून अधिक कोणीही नाही. मध्ये पेक्षा भव्य
जर तपस्या करून भगवंताचा साक्षात्कार झाला, तर वेदांच्या पठणाने भगवान शिवाहून अधिक तपस्या कोणीही नाही, तर ब्रह्मदेवापेक्षा वेदांशी अधिक जाणकार कोणी नाही: तपस्या करणारा कोणीही श्रेष्ठ नाही.
भगवंताचे ज्ञान नसलेले, मृत्यूच्या सापळ्यात अडकलेले लोक चारही युगात स्थलांतर करतात. ६.७६.
एक शिव होता, जो गेला आणि दुसरा अस्तित्वात आला, रामचंद्र आणि कृष्णाचे अनेक अवतार आहेत.
अनेक ब्रह्मा आणि विष्णू आहेत, अनेक वेद आणि पुराणे आहेत, सर्व स्मृतींचे कर्ता आहेत, ज्यांनी त्यांची रचना केली आणि होऊन गेले.