ഒംകാർ

(പേജ്: 6)

ਵਿਣੁ ਨਾਵੈ ਤੋਟਾ ਸਭ ਥਾਇ ॥

vin naavai tottaa sabh thaae |

പേര് ഇല്ലെങ്കിൽ, ഒരാൾ എല്ലായിടത്തും നഷ്ടപ്പെടും.

ਲਾਹਾ ਮਿਲੈ ਜਾ ਦੇਇ ਬੁਝਾਇ ॥

laahaa milai jaa dee bujhaae |

കർത്താവ് വിവേകം നൽകുമ്പോൾ ലാഭം ലഭിക്കും.

ਵਣਜੁ ਵਾਪਾਰੁ ਵਣਜੈ ਵਾਪਾਰੀ ॥

vanaj vaapaar vanajai vaapaaree |

ചരക്കുകളിലും വ്യാപാരത്തിലും വ്യാപാരി വ്യാപാരം നടത്തുന്നു.

ਵਿਣੁ ਨਾਵੈ ਕੈਸੀ ਪਤਿ ਸਾਰੀ ॥੧੬॥

vin naavai kaisee pat saaree |16|

പേരില്ലാതെ ഒരാൾക്ക് എങ്ങനെ ബഹുമാനവും കുലീനതയും കണ്ടെത്താനാകും? ||16||

ਗੁਣ ਵੀਚਾਰੇ ਗਿਆਨੀ ਸੋਇ ॥

gun veechaare giaanee soe |

ഭഗവാൻ്റെ ഗുണങ്ങളെ ധ്യാനിക്കുന്നവൻ ആത്മീയ ജ്ഞാനിയാണ്.

ਗੁਣ ਮਹਿ ਗਿਆਨੁ ਪਰਾਪਤਿ ਹੋਇ ॥

gun meh giaan paraapat hoe |

അവൻ്റെ സദ്ഗുണങ്ങളിലൂടെ ഒരാൾക്ക് ആത്മീയ ജ്ഞാനം ലഭിക്കുന്നു.

ਗੁਣਦਾਤਾ ਵਿਰਲਾ ਸੰਸਾਰਿ ॥

gunadaataa viralaa sansaar |

ഈ ലോകത്ത് എത്ര വിരളമാണ്, പുണ്യദാതാവ്.

ਸਾਚੀ ਕਰਣੀ ਗੁਰ ਵੀਚਾਰਿ ॥

saachee karanee gur veechaar |

ഗുരുവിനെക്കുറിച്ചുള്ള ധ്യാനത്തിലൂടെയാണ് യഥാർത്ഥ ജീവിതമാർഗം ഉണ്ടാകുന്നത്.

ਅਗਮ ਅਗੋਚਰੁ ਕੀਮਤਿ ਨਹੀ ਪਾਇ ॥

agam agochar keemat nahee paae |

ഭഗവാൻ അപ്രാപ്യനും അഗ്രാഹ്യവുമാണ്. അവൻ്റെ മൂല്യം കണക്കാക്കാനാവില്ല.

ਤਾ ਮਿਲੀਐ ਜਾ ਲਏ ਮਿਲਾਇ ॥

taa mileeai jaa le milaae |

കർത്താവ് കണ്ടുമുട്ടുന്ന അവനെ അവർ മാത്രമാണ് കണ്ടുമുട്ടുന്നത്.

ਗੁਣਵੰਤੀ ਗੁਣ ਸਾਰੇ ਨੀਤ ॥

gunavantee gun saare neet |

സദ്ഗുണസമ്പന്നയായ വധു അവൻ്റെ സദ്ഗുണങ്ങളെ നിരന്തരം ധ്യാനിക്കുന്നു.

ਨਾਨਕ ਗੁਰਮਤਿ ਮਿਲੀਐ ਮੀਤ ॥੧੭॥

naanak guramat mileeai meet |17|

ഓ നാനാക്ക്, ഗുരുവിൻ്റെ ഉപദേശങ്ങൾ പിന്തുടർന്ന് ഒരാൾ യഥാർത്ഥ സുഹൃത്തായ ഭഗവാനെ കണ്ടുമുട്ടുന്നു. ||17||

ਕਾਮੁ ਕ੍ਰੋਧੁ ਕਾਇਆ ਕਉ ਗਾਲੈ ॥

kaam krodh kaaeaa kau gaalai |

പൂർത്തീകരിക്കപ്പെടാത്ത ലൈംഗികാഭിലാഷവും പരിഹരിക്കപ്പെടാത്ത കോപവും ശരീരത്തെ പാഴാക്കുന്നു.

ਜਿਉ ਕੰਚਨ ਸੋਹਾਗਾ ਢਾਲੈ ॥

jiau kanchan sohaagaa dtaalai |

സ്വർണ്ണം ബോറാക്സ് വഴി അലിയിക്കുന്നതുപോലെ.

ਕਸਿ ਕਸਵਟੀ ਸਹੈ ਸੁ ਤਾਉ ॥

kas kasavattee sahai su taau |

സ്വർണ്ണം തൊട്ടിക്കല്ലിൽ തൊടുന്നു, അഗ്നി പരീക്ഷിക്കുന്നു;

ਨਦਰਿ ਸਰਾਫ ਵੰਨੀ ਸਚੜਾਉ ॥

nadar saraaf vanee sacharraau |

അതിൻ്റെ ശുദ്ധമായ നിറം വെളിപ്പെടുമ്പോൾ, അത് ആക്ഷേപകൻ്റെ കണ്ണിന് ഇമ്പമുള്ളതാണ്.

ਜਗਤੁ ਪਸੂ ਅਹੰ ਕਾਲੁ ਕਸਾਈ ॥

jagat pasoo ahan kaal kasaaee |

ലോകം ഒരു മൃഗമാണ്, അഹങ്കാരിയായ മരണം കശാപ്പുകാരനാണ്.

ਕਰਿ ਕਰਤੈ ਕਰਣੀ ਕਰਿ ਪਾਈ ॥

kar karatai karanee kar paaee |

സ്രഷ്ടാവിൻ്റെ സൃഷ്ടിക്കപ്പെട്ട ജീവികൾ അവരുടെ പ്രവർത്തനങ്ങളുടെ കർമ്മം സ്വീകരിക്കുന്നു.

ਜਿਨਿ ਕੀਤੀ ਤਿਨਿ ਕੀਮਤਿ ਪਾਈ ॥

jin keetee tin keemat paaee |

ലോകത്തെ സൃഷ്ടിച്ചവന് അതിൻ്റെ മൂല്യം അറിയാം.

ਹੋਰ ਕਿਆ ਕਹੀਐ ਕਿਛੁ ਕਹਣੁ ਨ ਜਾਈ ॥੧੮॥

hor kiaa kaheeai kichh kahan na jaaee |18|

മറ്റെന്താണ് പറയാൻ കഴിയുക? മൊത്തത്തിൽ ഒന്നും പറയാനില്ല. ||18||