ಔಂಕಾರ

(ಪುಟ: 6)

ਵਿਣੁ ਨਾਵੈ ਤੋਟਾ ਸਭ ਥਾਇ ॥

vin naavai tottaa sabh thaae |

ಹೆಸರಿಲ್ಲದಿದ್ದರೆ, ಒಬ್ಬ ವ್ಯಕ್ತಿಯು ಎಲ್ಲೆಡೆ ಕಳೆದುಕೊಳ್ಳುತ್ತಾನೆ.

ਲਾਹਾ ਮਿਲੈ ਜਾ ਦੇਇ ਬੁਝਾਇ ॥

laahaa milai jaa dee bujhaae |

ಭಗವಂತನು ತಿಳುವಳಿಕೆಯನ್ನು ನೀಡಿದಾಗ ಲಾಭವನ್ನು ಗಳಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ.

ਵਣਜੁ ਵਾਪਾਰੁ ਵਣਜੈ ਵਾਪਾਰੀ ॥

vanaj vaapaar vanajai vaapaaree |

ಸರಕು ಮತ್ತು ವ್ಯಾಪಾರದಲ್ಲಿ, ವ್ಯಾಪಾರಿ ವ್ಯಾಪಾರ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದಾನೆ.

ਵਿਣੁ ਨਾਵੈ ਕੈਸੀ ਪਤਿ ਸਾਰੀ ॥੧੬॥

vin naavai kaisee pat saaree |16|

ಹೆಸರಿಲ್ಲದೆ, ಗೌರವ ಮತ್ತು ಉದಾತ್ತತೆಯನ್ನು ಹೇಗೆ ಕಂಡುಹಿಡಿಯಬಹುದು? ||16||

ਗੁਣ ਵੀਚਾਰੇ ਗਿਆਨੀ ਸੋਇ ॥

gun veechaare giaanee soe |

ಭಗವಂತನ ಸದ್ಗುಣಗಳನ್ನು ಆಲೋಚಿಸುವವನು ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕವಾಗಿ ಬುದ್ಧಿವಂತನಾಗಿರುತ್ತಾನೆ.

ਗੁਣ ਮਹਿ ਗਿਆਨੁ ਪਰਾਪਤਿ ਹੋਇ ॥

gun meh giaan paraapat hoe |

ಅವರ ಸದ್ಗುಣಗಳ ಮೂಲಕ, ಒಬ್ಬರು ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ಬುದ್ಧಿವಂತಿಕೆಯನ್ನು ಪಡೆಯುತ್ತಾರೆ.

ਗੁਣਦਾਤਾ ਵਿਰਲਾ ਸੰਸਾਰਿ ॥

gunadaataa viralaa sansaar |

ಈ ಜಗತ್ತಿನಲ್ಲಿ ಎಷ್ಟು ಅಪರೂಪ, ಪುಣ್ಯವನ್ನು ಕೊಡುವವನು.

ਸਾਚੀ ਕਰਣੀ ਗੁਰ ਵੀਚਾਰਿ ॥

saachee karanee gur veechaar |

ಗುರುವಿನ ಧ್ಯಾನದ ಮೂಲಕ ನಿಜವಾದ ಜೀವನ ಮಾರ್ಗವು ಬರುತ್ತದೆ.

ਅਗਮ ਅਗੋਚਰੁ ਕੀਮਤਿ ਨਹੀ ਪਾਇ ॥

agam agochar keemat nahee paae |

ಭಗವಂತ ದುರ್ಗಮ ಮತ್ತು ಅಗ್ರಾಹ್ಯ. ಅವನ ಮೌಲ್ಯವನ್ನು ಅಂದಾಜು ಮಾಡಲು ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ.

ਤਾ ਮਿਲੀਐ ਜਾ ਲਏ ਮਿਲਾਇ ॥

taa mileeai jaa le milaae |

ಭಗವಂತನು ಯಾರನ್ನು ಭೇಟಿಯಾಗುವಂತೆ ಮಾಡುತ್ತಾನೋ ಅವರು ಮಾತ್ರ ಅವನನ್ನು ಭೇಟಿಯಾಗುತ್ತಾರೆ.

ਗੁਣਵੰਤੀ ਗੁਣ ਸਾਰੇ ਨੀਤ ॥

gunavantee gun saare neet |

ಸದ್ಗುಣಶೀಲ ಆತ್ಮ ವಧು ನಿರಂತರವಾಗಿ ಅವನ ಸದ್ಗುಣಗಳನ್ನು ಆಲೋಚಿಸುತ್ತಾಳೆ.

ਨਾਨਕ ਗੁਰਮਤਿ ਮਿਲੀਐ ਮੀਤ ॥੧੭॥

naanak guramat mileeai meet |17|

ಓ ನಾನಕ್, ಗುರುವಿನ ಬೋಧನೆಗಳನ್ನು ಅನುಸರಿಸಿ, ಒಬ್ಬ ಭಗವಂತನನ್ನು ಭೇಟಿಯಾಗುತ್ತಾನೆ, ನಿಜವಾದ ಸ್ನೇಹಿತ. ||17||

ਕਾਮੁ ਕ੍ਰੋਧੁ ਕਾਇਆ ਕਉ ਗਾਲੈ ॥

kaam krodh kaaeaa kau gaalai |

ಈಡೇರದ ಲೈಂಗಿಕ ಬಯಕೆ ಮತ್ತು ಪರಿಹರಿಸಲಾಗದ ಕೋಪವು ದೇಹವನ್ನು ಹಾಳುಮಾಡುತ್ತದೆ.

ਜਿਉ ਕੰਚਨ ਸੋਹਾਗਾ ਢਾਲੈ ॥

jiau kanchan sohaagaa dtaalai |

ಬೊರಾಕ್ಸ್‌ನಿಂದ ಚಿನ್ನವನ್ನು ಕರಗಿಸಿದಂತೆ.

ਕਸਿ ਕਸਵਟੀ ਸਹੈ ਸੁ ਤਾਉ ॥

kas kasavattee sahai su taau |

ಚಿನ್ನವನ್ನು ಟಚ್‌ಸ್ಟೋನ್‌ಗೆ ಮುಟ್ಟಲಾಗುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಬೆಂಕಿಯಿಂದ ಪರೀಕ್ಷಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ;

ਨਦਰਿ ਸਰਾਫ ਵੰਨੀ ਸਚੜਾਉ ॥

nadar saraaf vanee sacharraau |

ಅದರ ಶುದ್ಧ ಬಣ್ಣವು ತೋರಿಸಿದಾಗ, ಅದು ವಿಶ್ಲೇಷಕನ ಕಣ್ಣಿಗೆ ಆಹ್ಲಾದಕರವಾಗಿರುತ್ತದೆ.

ਜਗਤੁ ਪਸੂ ਅਹੰ ਕਾਲੁ ਕਸਾਈ ॥

jagat pasoo ahan kaal kasaaee |

ಜಗತ್ತು ಒಂದು ಮೃಗ, ಮತ್ತು ಸೊಕ್ಕಿನ ಸಾವು ಕಟುಕ.

ਕਰਿ ਕਰਤੈ ਕਰਣੀ ਕਰਿ ਪਾਈ ॥

kar karatai karanee kar paaee |

ಸೃಷ್ಟಿಕರ್ತನ ಸೃಷ್ಟಿಯಾದ ಜೀವಿಗಳು ತಮ್ಮ ಕ್ರಿಯೆಗಳ ಕರ್ಮವನ್ನು ಸ್ವೀಕರಿಸುತ್ತಾರೆ.

ਜਿਨਿ ਕੀਤੀ ਤਿਨਿ ਕੀਮਤਿ ਪਾਈ ॥

jin keetee tin keemat paaee |

ಜಗತ್ತನ್ನು ಸೃಷ್ಟಿಸಿದವನಿಗೆ ಅದರ ಮೌಲ್ಯ ತಿಳಿದಿದೆ.

ਹੋਰ ਕਿਆ ਕਹੀਐ ਕਿਛੁ ਕਹਣੁ ਨ ਜਾਈ ॥੧੮॥

hor kiaa kaheeai kichh kahan na jaaee |18|

ಇನ್ನೇನು ಹೇಳಬಹುದು? ಹೇಳಲು ಏನೂ ಇಲ್ಲ. ||18||