او انکار

(صفحه: 6)

ਵਿਣੁ ਨਾਵੈ ਤੋਟਾ ਸਭ ਥਾਇ ॥

vin naavai tottaa sabh thaae |

بدون نام، همه جا بازنده است.

ਲਾਹਾ ਮਿਲੈ ਜਾ ਦੇਇ ਬੁਝਾਇ ॥

laahaa milai jaa dee bujhaae |

سود زمانی به دست می آید که خداوند عقل عطا کند.

ਵਣਜੁ ਵਾਪਾਰੁ ਵਣਜੈ ਵਾਪਾਰੀ ॥

vanaj vaapaar vanajai vaapaaree |

در تجارت و تجارت، تاجر معامله می کند.

ਵਿਣੁ ਨਾਵੈ ਕੈਸੀ ਪਤਿ ਸਾਰੀ ॥੧੬॥

vin naavai kaisee pat saaree |16|

بدون نام چگونه می توان شرافت و شرافت یافت؟ ||16||

ਗੁਣ ਵੀਚਾਰੇ ਗਿਆਨੀ ਸੋਇ ॥

gun veechaare giaanee soe |

کسی که در فضایل خداوند می اندیشد از نظر روحانی عاقل است.

ਗੁਣ ਮਹਿ ਗਿਆਨੁ ਪਰਾਪਤਿ ਹੋਇ ॥

gun meh giaan paraapat hoe |

از طریق فضایل او، فرد حکمت روحانی را دریافت می کند.

ਗੁਣਦਾਤਾ ਵਿਰਲਾ ਸੰਸਾਰਿ ॥

gunadaataa viralaa sansaar |

چه نادر در این دنیا، فضیلت بخشنده است.

ਸਾਚੀ ਕਰਣੀ ਗੁਰ ਵੀਚਾਰਿ ॥

saachee karanee gur veechaar |

راه واقعی زندگی از طریق تفکر در مورد گورو به وجود می آید.

ਅਗਮ ਅਗੋਚਰੁ ਕੀਮਤਿ ਨਹੀ ਪਾਇ ॥

agam agochar keemat nahee paae |

خداوند غیرقابل دسترس و غیرقابل درک است. ارزش او را نمی توان تخمین زد.

ਤਾ ਮਿਲੀਐ ਜਾ ਲਏ ਮਿਲਾਇ ॥

taa mileeai jaa le milaae |

آنها تنها او را ملاقات می کنند که خداوند او را ملاقات می کند.

ਗੁਣਵੰਤੀ ਗੁਣ ਸਾਰੇ ਨੀਤ ॥

gunavantee gun saare neet |

عروس روح با فضیلت پیوسته در فضیلت های او می اندیشد.

ਨਾਨਕ ਗੁਰਮਤਿ ਮਿਲੀਐ ਮੀਤ ॥੧੭॥

naanak guramat mileeai meet |17|

ای ناناک، با پیروی از آموزه های گورو، خداوند، دوست واقعی را ملاقات می کند. ||17||

ਕਾਮੁ ਕ੍ਰੋਧੁ ਕਾਇਆ ਕਉ ਗਾਲੈ ॥

kaam krodh kaaeaa kau gaalai |

میل جنسی برآورده نشده و عصبانیت حل نشده بدن را از بین می برد،

ਜਿਉ ਕੰਚਨ ਸੋਹਾਗਾ ਢਾਲੈ ॥

jiau kanchan sohaagaa dtaalai |

همانطور که طلا توسط بوراکس حل می شود.

ਕਸਿ ਕਸਵਟੀ ਸਹੈ ਸੁ ਤਾਉ ॥

kas kasavattee sahai su taau |

طلا به سنگ محک لمس می شود و با آتش آزمایش می شود.

ਨਦਰਿ ਸਰਾਫ ਵੰਨੀ ਸਚੜਾਉ ॥

nadar saraaf vanee sacharraau |

هنگامی که رنگ خالص آن نمایان می شود، برای چشم سنجشگر خوشایند است.

ਜਗਤੁ ਪਸੂ ਅਹੰ ਕਾਲੁ ਕਸਾਈ ॥

jagat pasoo ahan kaal kasaaee |

دنیا جانور است و مرگ متکبر قصاب.

ਕਰਿ ਕਰਤੈ ਕਰਣੀ ਕਰਿ ਪਾਈ ॥

kar karatai karanee kar paaee |

موجودات آفریده خالق کارمای اعمال خود را دریافت می کنند.

ਜਿਨਿ ਕੀਤੀ ਤਿਨਿ ਕੀਮਤਿ ਪਾਈ ॥

jin keetee tin keemat paaee |

آن که جهان را آفرید، قدر آن را می داند.

ਹੋਰ ਕਿਆ ਕਹੀਐ ਕਿਛੁ ਕਹਣੁ ਨ ਜਾਈ ॥੧੮॥

hor kiaa kaheeai kichh kahan na jaaee |18|

دیگر چه می توان گفت؟ اصلا حرفی برای گفتن نیست. ||18||