Sidh Gosht

(Bladsy: 6)


ਆਦਿ ਕਉ ਬਿਸਮਾਦੁ ਬੀਚਾਰੁ ਕਥੀਅਲੇ ਸੁੰਨ ਨਿਰੰਤਰਿ ਵਾਸੁ ਲੀਆ ॥
aad kau bisamaad beechaar katheeale sun nirantar vaas leea |

Ons kan net 'n gevoel van verwondering oor die begin uitdruk. Die absolute het toe eindeloos diep in Homself gebly.

ਅਕਲਪਤ ਮੁਦ੍ਰਾ ਗੁਰ ਗਿਆਨੁ ਬੀਚਾਰੀਅਲੇ ਘਟਿ ਘਟਿ ਸਾਚਾ ਸਰਬ ਜੀਆ ॥
akalapat mudraa gur giaan beechaareeale ghatt ghatt saachaa sarab jeea |

Oorweeg vryheid van begeerte om die oorringe van die Guru se geestelike wysheid te wees. Die Ware Here, die siel van almal, woon in elke hart.

ਗੁਰ ਬਚਨੀ ਅਵਿਗਤਿ ਸਮਾਈਐ ਤਤੁ ਨਿਰੰਜਨੁ ਸਹਜਿ ਲਹੈ ॥
gur bachanee avigat samaaeeai tat niranjan sahaj lahai |

Deur die Guru se Woord, smelt mens saam in die absolute, en ontvang intuïtief die onberispelike wese.

ਨਾਨਕ ਦੂਜੀ ਕਾਰ ਨ ਕਰਣੀ ਸੇਵੈ ਸਿਖੁ ਸੁ ਖੋਜਿ ਲਹੈ ॥
naanak doojee kaar na karanee sevai sikh su khoj lahai |

O Nanak, daardie Sikh wat die Weg soek en vind, dien geen ander nie.

ਹੁਕਮੁ ਬਿਸਮਾਦੁ ਹੁਕਮਿ ਪਛਾਣੈ ਜੀਅ ਜੁਗਤਿ ਸਚੁ ਜਾਣੈ ਸੋਈ ॥
hukam bisamaad hukam pachhaanai jeea jugat sach jaanai soee |

Wonderlik en verbasend is Sy Opdrag; Hy alleen besef Sy Opdrag en ken die ware lewenswyse van Sy skepsels.

ਆਪੁ ਮੇਟਿ ਨਿਰਾਲਮੁ ਹੋਵੈ ਅੰਤਰਿ ਸਾਚੁ ਜੋਗੀ ਕਹੀਐ ਸੋਈ ॥੨੩॥
aap mett niraalam hovai antar saach jogee kaheeai soee |23|

Iemand wat sy selfbeeld uitroei, word vry van begeerte; hy alleen is 'n Yogi, wat die Ware Here diep binne-in vaslê. ||23||

ਅਵਿਗਤੋ ਨਿਰਮਾਇਲੁ ਉਪਜੇ ਨਿਰਗੁਣ ਤੇ ਸਰਗੁਣੁ ਥੀਆ ॥
avigato niramaaeil upaje niragun te saragun theea |

Vanuit Sy toestand van absolute bestaan het Hy die onberispelike vorm aangeneem; van vormloos, het Hy die hoogste vorm aangeneem.

ਸਤਿਗੁਰ ਪਰਚੈ ਪਰਮ ਪਦੁ ਪਾਈਐ ਸਾਚੈ ਸਬਦਿ ਸਮਾਇ ਲੀਆ ॥
satigur parachai param pad paaeeai saachai sabad samaae leea |

Deur die Ware Guru te behaag, word die hoogste status verkry, en mens word opgeneem in die Ware Woord van die Shabad.

ਏਕੇ ਕਉ ਸਚੁ ਏਕਾ ਜਾਣੈ ਹਉਮੈ ਦੂਜਾ ਦੂਰਿ ਕੀਆ ॥
eke kau sach ekaa jaanai haumai doojaa door keea |

Hy ken die Ware Here as die Een en enigste; hy stuur sy egoïsme en dualiteit ver weg.

ਸੋ ਜੋਗੀ ਗੁਰਸਬਦੁ ਪਛਾਣੈ ਅੰਤਰਿ ਕਮਲੁ ਪ੍ਰਗਾਸੁ ਥੀਆ ॥
so jogee gurasabad pachhaanai antar kamal pragaas theea |

Hy alleen is 'n Yogi, wat die Woord van die Guru se Shabad besef; die lotus van die hart bloei binne.

ਜੀਵਤੁ ਮਰੈ ਤਾ ਸਭੁ ਕਿਛੁ ਸੂਝੈ ਅੰਤਰਿ ਜਾਣੈ ਸਰਬ ਦਇਆ ॥
jeevat marai taa sabh kichh soojhai antar jaanai sarab deaa |

As iemand dood bly terwyl hy nog lewe, dan verstaan hy alles; hy ken die Here diep in homself, wat goedhartig en medelydend is vir almal.

ਨਾਨਕ ਤਾ ਕਉ ਮਿਲੈ ਵਡਾਈ ਆਪੁ ਪਛਾਣੈ ਸਰਬ ਜੀਆ ॥੨੪॥
naanak taa kau milai vaddaaee aap pachhaanai sarab jeea |24|

O Nanak, hy is geseën met heerlike grootheid; hy realiseer homself in alle wesens. ||24||

ਸਾਚੌ ਉਪਜੈ ਸਾਚਿ ਸਮਾਵੈ ਸਾਚੇ ਸੂਚੇ ਏਕ ਮਇਆ ॥
saachau upajai saach samaavai saache sooche ek meaa |

Ons kom uit Waarheid te voorskyn, en versmelt weer in Waarheid. Die rein wese versmelt in die Een Ware Here.

ਝੂਠੇ ਆਵਹਿ ਠਵਰ ਨ ਪਾਵਹਿ ਦੂਜੈ ਆਵਾ ਗਉਣੁ ਭਇਆ ॥
jhootthe aaveh tthavar na paaveh doojai aavaa gaun bheaa |

Die valse kom en vind geen rusplek nie; in dualiteit kom en gaan hulle.

ਆਵਾ ਗਉਣੁ ਮਿਟੈ ਗੁਰਸਬਦੀ ਆਪੇ ਪਰਖੈ ਬਖਸਿ ਲਇਆ ॥
aavaa gaun mittai gurasabadee aape parakhai bakhas leaa |

Hierdie kom en gaan in reïnkarnasie word beëindig deur die Woord van die Guru se Shabad; die Here self ontleed en gee sy vergifnis.

ਏਕਾ ਬੇਦਨ ਦੂਜੈ ਬਿਆਪੀ ਨਾਮੁ ਰਸਾਇਣੁ ਵੀਸਰਿਆ ॥
ekaa bedan doojai biaapee naam rasaaein veesariaa |

Iemand wat aan die siekte van dualiteit ly, vergeet die Naam, die bron van nektar.

ਸੋ ਬੂਝੈ ਜਿਸੁ ਆਪਿ ਬੁਝਾਏ ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਸੁ ਮੁਕਤੁ ਭਇਆ ॥
so boojhai jis aap bujhaae gur kai sabad su mukat bheaa |

Hy alleen verstaan, wie die Here inspireer om te verstaan. Deur die Woord van die Guru se Shabad word 'n mens bevry.

ਨਾਨਕ ਤਾਰੇ ਤਾਰਣਹਾਰਾ ਹਉਮੈ ਦੂਜਾ ਪਰਹਰਿਆ ॥੨੫॥
naanak taare taaranahaaraa haumai doojaa parahariaa |25|

O Nanak, die Emansipeerder bevry iemand wat egoïsme en dualiteit verdryf. ||25||

ਮਨਮੁਖਿ ਭੂਲੈ ਜਮ ਕੀ ਕਾਣਿ ॥
manamukh bhoolai jam kee kaan |

Die eiewillige manmukhs is mislei, onder die doodskaduwee.

ਪਰ ਘਰੁ ਜੋਹੈ ਹਾਣੇ ਹਾਣਿ ॥
par ghar johai haane haan |

Hulle kyk na die huise van ander, en verloor.