Asa Ki Var

(Pahina: 9)

ਸਿਖੀ ਸਿਖਿਆ ਗੁਰ ਵੀਚਾਰਿ ॥

sikhee sikhiaa gur veechaar |

Sa pagmumuni-muni sa Guru, itinuro sa akin ang mga turong ito;

ਨਦਰੀ ਕਰਮਿ ਲਘਾਏ ਪਾਰਿ ॥

nadaree karam laghaae paar |

sa pagbibigay ng Kanyang Grasya, dinadala Niya ang Kanyang mga lingkod.

ਕੋਲੂ ਚਰਖਾ ਚਕੀ ਚਕੁ ॥

koloo charakhaa chakee chak |

Ang pisaan ng langis, ang umiikot na gulong, ang mga giling na bato, ang gulong ng magpapalyok,

ਥਲ ਵਾਰੋਲੇ ਬਹੁਤੁ ਅਨੰਤੁ ॥

thal vaarole bahut anant |

ang marami, hindi mabilang na mga ipoipo sa disyerto,

ਲਾਟੂ ਮਾਧਾਣੀਆ ਅਨਗਾਹ ॥

laattoo maadhaaneea anagaah |

ang mga umiikot na tuktok, ang mga pamalo, ang mga panggiik,

ਪੰਖੀ ਭਉਦੀਆ ਲੈਨਿ ਨ ਸਾਹ ॥

pankhee bhaudeea lain na saah |

ang hingal na hingal ng mga ibon,

ਸੂਐ ਚਾੜਿ ਭਵਾਈਅਹਿ ਜੰਤ ॥

sooaai chaarr bhavaaeeeh jant |

at ang mga lalaki ay gumagalaw nang paikot-ikot sa mga spindle

ਨਾਨਕ ਭਉਦਿਆ ਗਣਤ ਨ ਅੰਤ ॥

naanak bhaudiaa ganat na ant |

Nanak, ang mga tumbler ay hindi mabilang at walang katapusan.

ਬੰਧਨ ਬੰਧਿ ਭਵਾਏ ਸੋਇ ॥

bandhan bandh bhavaae soe |

Ang Panginoon ay nagbibigkis sa atin sa pagkaalipin - gayon din tayo umiikot.

ਪਇਐ ਕਿਰਤਿ ਨਚੈ ਸਭੁ ਕੋਇ ॥

peaai kirat nachai sabh koe |

Ayon sa kanilang mga aksyon, lahat ng tao ay sumasayaw.

ਨਚਿ ਨਚਿ ਹਸਹਿ ਚਲਹਿ ਸੇ ਰੋਇ ॥

nach nach haseh chaleh se roe |

Ang mga sumasayaw at sumasayaw at tumawa, ay iiyak sa kanilang huling pag-alis.

ਉਡਿ ਨ ਜਾਹੀ ਸਿਧ ਨ ਹੋਹਿ ॥

audd na jaahee sidh na hohi |

Hindi sila lumilipad sa langit, ni hindi sila naging mga Siddha.

ਨਚਣੁ ਕੁਦਣੁ ਮਨ ਕਾ ਚਾਉ ॥

nachan kudan man kaa chaau |

Sumasayaw sila at tumatalon-talon sa mga udyok ng kanilang isipan.

ਨਾਨਕ ਜਿਨੑ ਮਨਿ ਭਉ ਤਿਨੑਾ ਮਨਿ ਭਾਉ ॥੨॥

naanak jina man bhau tinaa man bhaau |2|

O Nanak, yaong ang mga isipan ay puno ng Takot sa Diyos, ay mayroon ding pag-ibig sa Diyos sa kanilang mga isipan. ||2||

ਪਉੜੀ ॥

paurree |

Pauree:

ਨਾਉ ਤੇਰਾ ਨਿਰੰਕਾਰੁ ਹੈ ਨਾਇ ਲਇਐ ਨਰਕਿ ਨ ਜਾਈਐ ॥

naau teraa nirankaar hai naae leaai narak na jaaeeai |

Ang Iyong Pangalan ay ang Walang-takot na Panginoon; pag-awit ng Iyong Pangalan, hindi kailangang pumunta sa impiyerno.

ਜੀਉ ਪਿੰਡੁ ਸਭੁ ਤਿਸ ਦਾ ਦੇ ਖਾਜੈ ਆਖਿ ਗਵਾਈਐ ॥

jeeo pindd sabh tis daa de khaajai aakh gavaaeeai |

Kaluluwa at katawan lahat ay sa Kanya; sayang ang paghingi sa Kanya na bigyan tayo ng sustento.

ਜੇ ਲੋੜਹਿ ਚੰਗਾ ਆਪਣਾ ਕਰਿ ਪੁੰਨਹੁ ਨੀਚੁ ਸਦਾਈਐ ॥

je lorreh changaa aapanaa kar punahu neech sadaaeeai |

Kung naghahangad ka ng kabutihan, magsagawa ng mabubuting gawa at magpakumbaba.

ਜੇ ਜਰਵਾਣਾ ਪਰਹਰੈ ਜਰੁ ਵੇਸ ਕਰੇਦੀ ਆਈਐ ॥

je jaravaanaa paraharai jar ves karedee aaeeai |

Kahit na alisin mo ang mga palatandaan ng katandaan, ang pagtanda ay darating pa rin sa anyo ng kamatayan.

ਕੋ ਰਹੈ ਨ ਭਰੀਐ ਪਾਈਐ ॥੫॥

ko rahai na bhareeai paaeeai |5|

Walang nananatili rito kapag puno na ang bilang ng mga hininga. ||5||