سری گرو گرنتھ صاحب دے پاتھ دا بھوگ (منداوننی)

(صفحو: 7)


ਜੇ ਕੋ ਖਾਵੈ ਜੇ ਕੋ ਭੁੰਚੈ ਤਿਸ ਕਾ ਹੋਇ ਉਧਾਰੋ ॥
je ko khaavai je ko bhunchai tis kaa hoe udhaaro |

جيڪو ان کي کائي ٿو ۽ ان مان لطف اندوز ٿئي ٿو، بچايو ويندو.

ਏਹ ਵਸਤੁ ਤਜੀ ਨਹ ਜਾਈ ਨਿਤ ਨਿਤ ਰਖੁ ਉਰਿ ਧਾਰੋ ॥
eh vasat tajee nah jaaee nit nit rakh ur dhaaro |

اھا شيءِ ڪڏھن به وساري نٿي سگھجي؛ اهو هميشه ۽ هميشه پنهنجي ذهن ۾ رکو.

ਤਮ ਸੰਸਾਰੁ ਚਰਨ ਲਗਿ ਤਰੀਐ ਸਭੁ ਨਾਨਕ ਬ੍ਰਹਮ ਪਸਾਰੋ ॥੧॥
tam sansaar charan lag tareeai sabh naanak braham pasaaro |1|

رب جي پيرن کي پڪڙڻ سان، اونداهي سمنڊ پار ٿي ويو آهي. اي نانڪ، اهو سڀ خدا جي وسعت آهي. ||1||

ਸਲੋਕ ਮਹਲਾ ੫ ॥
salok mahalaa 5 |

سالڪ، پنجون مهل:

ਤੇਰਾ ਕੀਤਾ ਜਾਤੋ ਨਾਹੀ ਮੈਨੋ ਜੋਗੁ ਕੀਤੋਈ ॥
teraa keetaa jaato naahee maino jog keetoee |

مون ان جي قدر نه ڪئي آهي جيڪو تو مون لاءِ ڪيو آهي، رب. صرف تون ئي مون کي لائق بڻائي سگهين ٿو.

ਮੈ ਨਿਰਗੁਣਿਆਰੇ ਕੋ ਗੁਣੁ ਨਾਹੀ ਆਪੇ ਤਰਸੁ ਪਇਓਈ ॥
mai niraguniaare ko gun naahee aape taras peioee |

مان نااهل آهيان - مون وٽ ڪا به قيمت يا فضيلت نه آهي. توهان مون تي رحم ڪيو آهي.

ਤਰਸੁ ਪਇਆ ਮਿਹਰਾਮਤਿ ਹੋਈ ਸਤਿਗੁਰੁ ਸਜਣੁ ਮਿਲਿਆ ॥
taras peaa miharaamat hoee satigur sajan miliaa |

تو مون تي رحم ڪيو، ۽ مون کي پنهنجي رحمت سان نوازيو، ۽ مون کي سچو گرو، منهنجو دوست مليو آهي.

ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਮਿਲੈ ਤਾਂ ਜੀਵਾਂ ਤਨੁ ਮਨੁ ਥੀਵੈ ਹਰਿਆ ॥੧॥
naanak naam milai taan jeevaan tan man theevai hariaa |1|

اي نانڪ، جيڪڏهن مون کي نالي سان برڪت ملي، مان جيئرو آهيان، ۽ منهنجو جسم ۽ دماغ ڦٽي ٿو. ||1||

ਰਾਮਕਲੀ ਮਹਲਾ ੩ ਅਨੰਦੁ ॥
raamakalee mahalaa 3 anand |

رامڪلي، ٽيون مهل، آنند ~ نعمت جو گيت:

ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥
ik oankaar satigur prasaad |

هڪ عالمگير خالق خدا. سچي گرو جي فضل سان:

ਅਨੰਦੁ ਭਇਆ ਮੇਰੀ ਮਾਏ ਸਤਿਗੁਰੂ ਮੈ ਪਾਇਆ ॥
anand bheaa meree maae satiguroo mai paaeaa |

مان خوش آهيان، اي منهنجي ماء، مون کي پنهنجو سچو گرو مليو آهي.

ਸਤਿਗੁਰੁ ਤ ਪਾਇਆ ਸਹਜ ਸੇਤੀ ਮਨਿ ਵਜੀਆ ਵਾਧਾਈਆ ॥
satigur ta paaeaa sahaj setee man vajeea vaadhaaeea |

مون کي سچو گرو مليو آهي، آسانيءَ سان، ۽ منهنجو ذهن خوشيءَ جي موسيقيءَ سان ٽمٽار آهي.

ਰਾਗ ਰਤਨ ਪਰਵਾਰ ਪਰੀਆ ਸਬਦ ਗਾਵਣ ਆਈਆ ॥
raag ratan paravaar pareea sabad gaavan aaeea |

جواهريءَ جا راڳ ۽ انهن سان لاڳاپيل آسماني همراهن، ڪلام ڳائڻ لاءِ آيا آهن.

ਸਬਦੋ ਤ ਗਾਵਹੁ ਹਰੀ ਕੇਰਾ ਮਨਿ ਜਿਨੀ ਵਸਾਇਆ ॥
sabado ta gaavahu haree keraa man jinee vasaaeaa |

رب انهن جي ذهنن ۾ رهندو آهي جيڪي ڪلام ڳائيندا آهن.

ਕਹੈ ਨਾਨਕੁ ਅਨੰਦੁ ਹੋਆ ਸਤਿਗੁਰੂ ਮੈ ਪਾਇਆ ॥੧॥
kahai naanak anand hoaa satiguroo mai paaeaa |1|

نانڪ چوي ٿو، مان خوش آهيان، ڇو ته مون کي پنهنجو سچو گرو مليو آهي. ||1||

ਏ ਮਨ ਮੇਰਿਆ ਤੂ ਸਦਾ ਰਹੁ ਹਰਿ ਨਾਲੇ ॥
e man meriaa too sadaa rahu har naale |

اي منهنجا ذهن، هميشه رب سان گڏ رهي.

ਹਰਿ ਨਾਲਿ ਰਹੁ ਤੂ ਮੰਨ ਮੇਰੇ ਦੂਖ ਸਭਿ ਵਿਸਾਰਣਾ ॥
har naal rahu too man mere dookh sabh visaaranaa |

هميشه رب سان گڏ رهو، اي منهنجا ذهن، ۽ سڀ ڏک وساري ڇڏيا ويندا.

ਅੰਗੀਕਾਰੁ ਓਹੁ ਕਰੇ ਤੇਰਾ ਕਾਰਜ ਸਭਿ ਸਵਾਰਣਾ ॥
angeekaar ohu kare teraa kaaraj sabh savaaranaa |

هو توهان کي پنهنجو سمجهي قبول ڪندو، ۽ توهان جا سڀئي معاملا مڪمل طور تي ترتيب ڏنا ويندا.

ਸਭਨਾ ਗਲਾ ਸਮਰਥੁ ਸੁਆਮੀ ਸੋ ਕਿਉ ਮਨਹੁ ਵਿਸਾਰੇ ॥
sabhanaa galaa samarath suaamee so kiau manahu visaare |

اسان جو رب ۽ مالڪ هر شيءِ تي قادر آهي، پوءِ ڇو هن کي پنهنجي ذهن مان وساريو؟

ਕਹੈ ਨਾਨਕੁ ਮੰਨ ਮੇਰੇ ਸਦਾ ਰਹੁ ਹਰਿ ਨਾਲੇ ॥੨॥
kahai naanak man mere sadaa rahu har naale |2|

نانڪ فرمائي ٿو، اي منهنجا ذهن، هميشه رب سان گڏ ره. ||2||