باون اخری

(صفحو: 2)

ਆਪਨ ਆਪੁ ਆਪਹਿ ਉਪਾਇਓ ॥

aapan aap aapeh upaaeio |

هن پنهنجو پاڻ کي پيدا ڪيو.

ਆਪਹਿ ਬਾਪ ਆਪ ਹੀ ਮਾਇਓ ॥

aapeh baap aap hee maaeio |

هو پنهنجو پيءُ آهي، هو پنهنجي ماءُ آهي.

ਆਪਹਿ ਸੂਖਮ ਆਪਹਿ ਅਸਥੂਲਾ ॥

aapeh sookham aapeh asathoolaa |

هو پاڻ ذيلي ۽ اخلاقي آهي. هو پاڻ پڌرو ۽ ظاهر آهي.

ਲਖੀ ਨ ਜਾਈ ਨਾਨਕ ਲੀਲਾ ॥੧॥

lakhee na jaaee naanak leelaa |1|

اي نانڪ، سندس عجيب راند سمجهي نه ٿو سگهجي. ||1||

ਕਰਿ ਕਿਰਪਾ ਪ੍ਰਭ ਦੀਨ ਦਇਆਲਾ ॥

kar kirapaa prabh deen deaalaa |

اي خدا، رحم ڪندڙ رحم ڪندڙ، مهرباني ڪري مون تي رحم ڪر،

ਤੇਰੇ ਸੰਤਨ ਕੀ ਮਨੁ ਹੋਇ ਰਵਾਲਾ ॥ ਰਹਾਉ ॥

tere santan kee man hoe ravaalaa | rahaau |

ته جيئن منهنجو ذهن تنهنجي پيرن جي مٽي بڻجي وڃي. ||روڪ||

ਸਲੋਕੁ ॥

salok |

سلوڪ:

ਨਿਰੰਕਾਰ ਆਕਾਰ ਆਪਿ ਨਿਰਗੁਨ ਸਰਗੁਨ ਏਕ ॥

nirankaar aakaar aap niragun saragun ek |

هو پاڻ بي ترتيب آهي، ۽ پڻ ٺهيل آهي؛ هڪ رب صفات کان سواءِ آهي ۽ صفتن سان به.

ਏਕਹਿ ਏਕ ਬਖਾਨਨੋ ਨਾਨਕ ਏਕ ਅਨੇਕ ॥੧॥

ekeh ek bakhaanano naanak ek anek |1|

ھڪڙي رب کي ھڪڙي طور بيان ڪريو، ۽ صرف ھڪڙو؛ اي نانڪ، هو هڪڙو آهي، ۽ گهڻا. ||1||

ਪਉੜੀ ॥

paurree |

پورو:

ਓਅੰ ਗੁਰਮੁਖਿ ਕੀਓ ਅਕਾਰਾ ॥

oan guramukh keeo akaaraa |

ONG: هڪ آفاقي خالق تخليق کي بنيادي گرو جي ڪلام ذريعي پيدا ڪيو.

ਏਕਹਿ ਸੂਤਿ ਪਰੋਵਨਹਾਰਾ ॥

ekeh soot parovanahaaraa |

هن ان کي پنهنجي هڪ ڌاڳي تي لڳايو.

ਭਿੰਨ ਭਿੰਨ ਤ੍ਰੈ ਗੁਣ ਬਿਸਥਾਰੰ ॥

bhin bhin trai gun bisathaaran |

هن ٽن خاصيتن جي متنوع وسعت پيدا ڪئي.

ਨਿਰਗੁਨ ਤੇ ਸਰਗੁਨ ਦ੍ਰਿਸਟਾਰੰ ॥

niragun te saragun drisattaaran |

بي صورت مان، هو روپ ۾ ظاهر ٿيو.

ਸਗਲ ਭਾਤਿ ਕਰਿ ਕਰਹਿ ਉਪਾਇਓ ॥

sagal bhaat kar kareh upaaeio |

خالق هر قسم جي مخلوق کي پيدا ڪيو آهي.

ਜਨਮ ਮਰਨ ਮਨ ਮੋਹੁ ਬਢਾਇਓ ॥

janam maran man mohu badtaaeio |

ذهن جي وابستگي جنم ۽ موت جو سبب بڻي آهي.

ਦੁਹੂ ਭਾਤਿ ਤੇ ਆਪਿ ਨਿਰਾਰਾ ॥

duhoo bhaat te aap niraaraa |

هو پاڻ ٻنهي کان مٿانهون آهي، اڻ ڇهندڙ ۽ بي اثر.

ਨਾਨਕ ਅੰਤੁ ਨ ਪਾਰਾਵਾਰਾ ॥੨॥

naanak ant na paaraavaaraa |2|

اي نانڪ، هن جي ڪا به پڇاڙي يا حد ناهي. ||2||

ਸਲੋਕੁ ॥

salok |

سلوڪ:

ਸੇਈ ਸਾਹ ਭਗਵੰਤ ਸੇ ਸਚੁ ਸੰਪੈ ਹਰਿ ਰਾਸਿ ॥

seee saah bhagavant se sach sanpai har raas |

جيڪي گڏ ڪن ٿا سچ، ۽ رب جي نالي جي دولت، سي مالا مال ۽ خوش قسمت آهن.